Αδεξιότητες, λάθη ή σκοπιμότητες; Παραμένει ερωτηματικό η απάντηση η οποία θα μπορούσε να δώσει μια εύλογη εξήγηση σε δύο πρόσφατες αποφάσεις της εθνικής ποδοσφαιρικής μας ομοσπονδίας, που σε μια πρώτη «ανάγνωση» θεωρούνται αμφιλεγόμενες και ως εκ τούτου και παρακινδυνευμένες.
Η πρώτη αφορά την επιλογή του διαδόχου του απομακρυθέντος Άγγελου Αναστασιάδη, με την πρόσληψη ενός παντελώς «εκτός περιβάλλοντος και ιδιομορφίας του ελληνικού ποδοσφαίρου» κόουτς, ο οποίος από το σύνολο σχεδόν των ειδικών, χαρακτηρίζεται «σαν μια πρόσληψη από το πουθενά». Και η δεύτερη αφορά την πιθανή έως σίγουρη τροποποίηση του άρθρου 30 του ΚΑΠ, που θα ληφθεί στη σημερινή συνεδρίαση της εκτελεστικής επιτροπής της ΕΠΟ. Κρίνοντας λοιπόν οι επιτελείς της ομοσπονδίας ότι ήταν λάθος τους η πρόσληψη του Άγγελου και εκβιαζόμενοι ολοφάνερα από τα «μεγάλα ονόματα» του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, αποφάσισαν την απομάκρυνση του. Και τι κάνουν για να διορθώσουν το «λάθος» τους; Αποφασίζουν την πρόσληψη ενός αμφιλεγόμενου προπονητή για να τον αντικαταστήσουν! Κατά γενική ομολογία ο Ολλανδός Φαν Σιπ είναι άπειρος με ελάχιστες παραστάσεις υψηλού επιπέδου, όπως απαιτείται στη συγκεκριμένη περίπτωση και η οποία αφορά το εθνικό μας συγκρότημα.
Έχει δουλέψει στην Αυστραλία, στο Μεξικό και στην πατρίδα του την Ολλανδία, την Τβέντε και σαν βοηθός προπονητή στον Άγιαξ. Πουθενά σαν πρώτος προπονητής και ιδιαίτερα σε υψηλού επιπέδου διοργανώσεις. Θα έλεγε κανείς και σε κανένα προηγμένο πρωτάθλημα, όπως επίσης και σε καμία άλλη εθνική ομάδα. Ο πρωταθλητισμός και οι σχετικές εμπειρίες του, απουσιάζουν από το βιογραφικό του. Γεννιέται λοιπόν δικαιολογημένα το ερώτημα με ποια κριτήρια αποφασίστηκε η πρόσληψη και ποιος ήταν ο «παράγοντας» που μέτρησε για να έχουμε αυτή την περίεργη κίνηση σε ένα πολύπαθο συγκρότημα όπως έχει καταστεί σήμερα η εθνική μας. Φήμες έντονες για μεγάλο παρασκήνιο που διακινούνται διαδικτυακά αναφέρονται σε παρεμβάσεις παρασκηνιακές από πανίσχυρο μεσολαβητή (μάνατζερ).
Όπως ήταν επόμενο, αυτές διαψεύστηκαν. Χωρίς όμως να πείσουν την κοινή γνώμη η οποία μένει με τις απορίες της και τα ερωτηματικά της για την πρόσληψη ενός αδέξιου και άπειρου τιμονιέρη, στη θέση του Άγγελου Αναστασιάδη. Ο χρόνος θα δείξει αν αυτού του είδους οι κινήσεις που μοιάζουν με ακροβασίες δίχως δίχτυ ασφαλείας, θα αποδειχθούν σοβαρές και υπεύθυνες.
Η δεύτερη περίπτωση που παρουσιάζει την ομοσπονδία να φλερτάρει με μια ακόμη αμφιλεγόμενη απόφαση, έχει σχέση με την πρόθεση των επιτελών της στη σημερινή συνεδρίαση της εκτελεστικής της επιτροπής, να καταστήσουν νόμιμη την πολυιδιοκτησία στις ΠΑΕ, τροποποιώντας το άρθρο 30 παράγραφος 1 του ισχύοντος κανονισμού (ΚΑΠ). Να μπορεί δηλαδή κάποιος μέτοχος ή και ιδιοκτήτης μια ΠΑΕ να γίνει μέτοχος και σε άλλη, αρκεί στη δεύτερη το ποσοστό του στο μετοχολόγιο να μην ξεπερνά το 5%. Και την ίδια στιγμή να έχει ποσοστό και σε μια τρίτη και σε μια τέταρτη ΠΑΕ, αρκεί να βρίσκεται εντός των ορίων του 5%! Και όλα αυτά ενώ σύμφωνα με το νόμο 27/25/1999 (άρθρο 69, παράγραφος 9-10) απαγορεύεται ρητά μέτοχος ΠΑΕ, ανεξαρτήτως ποσοστού, καθώς και μέχρι δεύτερου βαθμού συγγενής του, να αποκτούν μετοχές ή δικαίωμα διοίκησης σε άλλες ΠΑΕ.
Εδώ τα πράγματα παρουσιάζονται πολύπλοκα και… αγκανθώδη και μάλλον θα υπάρξουν αντιδράσεις και απαραιτήτως η εμπλοκή του νέου Υφυπουργού (σ.σ ξεκίνησε ήδη χθες με δηλώσεις του) για να ξεκαθαρίσουν. Ως εκ τούτου χρειάζεται υπομονή για να δούμε που τελικά θα καταλήξουν. Μέχρι τότε μένουμε σε απλές αναγνώσεις και αναφορές.
ΥΓ: Τυχερό χαρακτήρισαν τον Ελ Καντουρί γιατί από απλή σύμπτωση έμεινε στον ΠΑΟΚ και τον βρήκε ο Φερέιρα για να τον αξιοποιήσει. Οι προηγούμενοι γνώριζαν βέβαια την αξία του, αλλά που να μείνει χώρος για να βρει την ευκαιρία ο χαρισματικός Μαροκινός να τρυπώσει. Ήταν κατειλημμένος από τον… «παντοδύναμο» (με ότι σημαίνει αυτό) Σάκχοφ.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (31/7)
