Ας αρχίσουμε από τα προφανή για να μην χάνουμε την ουσία και τον χρόνο μας. Στο πρώτο ματς με τον Αστέρα ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε με ένα οριακό οφσάιντ γκολ του Μάτος και σήμερα, στη ρεβάνς της Τρίπολης, κακώς ακυρώθηκε το τέρμα του Τσιλιανίδη ως επιθετικό φάουλ του Ίνγκασον. Για το πολυσυζητημένο ματς με τον Πανιώνιο δεν μπαίνω καν στη συζήτηση να το αναλύσω γιατί όλοι είδαν πόσα λάθη είχαν γίνει σε βάρος του ΠΑΟΚ (πέναλτι που δεν δόθηκε, αποβολή σε βάρος παίκτη του Πανιωνίου).
Μένουμε στους ημιτελικούς με τον Αστέρα, λοιπόν. Το αν δεν υπήρχαν αυτά τα λάθη δεν σημαίνει ότι δεν θα προκρινόταν στον τελικό ο ΠΑΟΚ. Αλλά ας δεχθούμε ότι ο Αστέρας αδικήθηκε και λογικά φωνάζει. Το ένα ερώτημα είναι πώς πλέον επιλέγει να διαμαρτύρεται η ομάδα της Τρίπολης και όταν “σφάχτηκε” στον περιβόητο τελικό Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό ποίησε την νήσσαν. Αυτό μπορεί να μας το εξηγήσει ο σύμβουλος επί ποδοσφαιρικών θεμάτων των ιδιοκτητών του Αστέρα, Γιώργος Μποροβήλος.
Το δεύτερο αφορά στις εντυπώσεις που προσπαθεί να δημιουργήσει το περιβάλλον της ΑΕΚ που έφτασε μέχρι τον τελικό έχοντας πάρει καθοριστικό... σπρώξιμο στο πρώτο ματς στην κόντρα της με τον Ατρόμητο (και μετά από εκείνο το ματς άρχισε να ζητά ξένους διαιτητές ο Γιώργος Σπανός, αλλά ας μη το ανοίξουμε και αυτό το ζήτημα τώρα).
Για όσους παρακολουθούν πώς κινείται η ΑΕΚ επικοινωνιακά από τη μέρα που ανέλαβε τα ηνία της ο Μανόλο Χιμένεθ, είναι εύκολα αντιληπτό ότι ο Ισπανός τεχνικός προσπαθεί να δημιουργήσει ένα κλίμα αδικίας στα αποδυτήρια της ομάδας του προβάλλοντας τον ΠΑΟΚ ως ευνοημένο.
Με άσχετες αφορμές, συνηθίζει να μιλά για τον τελικό του Βόλου, εκεί που πριν το οφσάιντ γκολ του Ενρίκε υπήρχε καταφανέστατο πέναλτι πάνω στον Κρέσπο. Προφανώς, προσπαθεί να αντιγράψει την τακτική του Ραζβάν Λουτσέσκου πέρυσι, που οδήγησε σε μία επιβλητική εμφάνιση του ΠΑΟΚ επί της ομάδας του στον τελικό του ΟΑΚΑ.
Εκείνη, όμως, η τακτική έβγαινε από τα εσώψυχα του Ρουμάνου τεχνικού και ουσιαστικά ήταν η αφορμή για να βγαίνουν στην επιφάνεια συναισθήματα που ακόμη δεν έχουν φύγει από τις ψυχές των παικτών του ΠΑΟΚ για την αληθινή αδικία που βίωσαν στο ντέρμπι της 11ης Μαρτίου πέρυσι.
Αντίθετα, οι παίκτες της ΑΕΚ δεν έχουν κανένα λόγο να βγάζουν θυμό στα παιχνίδια τους απέναντι στον ΠΑΟΚ. Αδικημένος ή είσαι και το αισθάνεσαι ή δεν είσαι. Δεν μπορείς να “κατασκευάσεις” αδικία. Το μέσα σου το γνωρίζει πολύ καλά. Για την ΑΕΚ σαφώς και υπάρχει ένα πραγματικό κίνητρο κι αυτό δεν είναι άλλο από το να αποτρέψει το “τρεις στις τρεις” απώλειες Κυπέλλου από τον ΠΑΟΚ και μάλιστα τις δύο τελευταίες στην έδρα της).
Αυτό ναι, μπορεί να το “σκαλίσει” στα αποδυτήρια ο Χιμένεθ το θέμα, όμως, είναι τι θα βγάλει από τα εσώψυχα των παικτών του. Αυτόν είναι κάτι που θα απαντηθεί στον τελικό της 11ης Μαΐου κι ας μην ξεχνάμε ότι απέναντί τους έχουν μία παρέα νικητών που τους έχει πάρει τον αέρα.
Βέβαια, ο ΠΑΟΚ έχει καταναλώσει πολλή ενέργεια, όχι στο να κατακτήσει Πρωτάθλημα (αυτό το είχε πάρει από το βράδυ που έκανε επίδειξη δύναμης κόντρα στον Ολυμπιακό), αλλά για να μην χάσει πουθενά. Ήθελε να το πάρει με επιβλητικό τρόπο και αυτό έκανε. Μένει απλά ένα ματς στα Γιάννινα για να ολοκληρώσει την αποστολή του με το καλύτερο ρεκόρ όλων των εποχών. Δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα. Από εκεί και πέρα έχει να αντιμετωπίσει τις σοβαρότατες απώλειες του Βιεϊρίνια και του Μαουρίσιο (τον Βέρνμπλουμ δεν μπορώ να τον συμπεριλάβω στην ίδια κατηγορία γιατί δεν είχε προλάβει να γίνει βασιό γρανάζι της μηχανής), όπως και την απουσία του Πρίγιοβιτς.
Ο Σέρβος φορ είχε την ικανότητα της μίας φάσης-γκολ που μπορούσε να “τελειώσει” ένα ματς. Ο Ακπομ και ο Σφιντέρσκι ακόμη δεν μπορούν να το εγγυηθούν αυτό, αν και στην πολύ καλή μέρα τους μπορούν να κάνουν πολλές ακόμη δουλειές μέσα στο γήπεδο.
Ας μην μπούμε, όμως, σε αγωνιστική ανάλυση από τώρα. Εχουμε μέρες μπροστά μας για να δούμε πώς θα δουλέψουν τόσο ο Λουτσέσκου όσο και ο Χιμένεθ. Και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο Ισπανός τεχνικός έχει συμμαζέψει αρκετά την Ένωση.