Φαίνεται πως ο ΠΑΟΚ δύσκολα θα απαλλαγεί από κάποια αυτοκτονικά σύνδρομα που του στοιχίζουν μάλιστα και πολύ ακριβά. Σε ένα καθοριστικό παιχνίδι, όπως ήταν το χθεσινοβραδινό, η ομάδα του Φερέιρα δεν κατάφερε να σταθεί στο «ύψος των περιστάσεων», οι οποίες αφορούσαν την αναρρίχηση της στην κορυφή της βαθμολογίας, με συγκάτοικο βέβαια τον ανταγωνιστή της, μετά την προχθεσινή δική του απώλεια το Σάββατο στην Ξάνθη.
«Επιστροφή» λοιπόν για μια ακόμη φορά σε αδυναμίες – παθογένειες – με τα πολύ φτηνά και κοροϊδίστικα γκολ που προσφέρονται σαν δώρα εξ ουρανού στους αντιπάλους, αλλά και σε αφελέστατες εκτιμήσεις και διαχειρίσεις του αγωνιστικού 90λεπτου, με το να πετιούνται στα σκουπίδια ολόκληρα 45λεπτα. Δυστυχώς αυτή την εικόνα είχαν και χθες οι γηπεδούχοι.
Με ένα πρώτο ημίχρονο στο οποίο δεν μπήκαν ποτέ στον αγώνα όπως θα μπορούσαν και όπως θα έπρεπε για ένα παιχνίδι τόσο σημαντικό. 45 ολόκληρα λεπτά άγονα και τα οποία σφραγίστηκαν με δώρο – γκολ ακριβώς στο φινάλε τους, που ήρθε να καρφωθεί σαν στιλέτο στην ίδια τους την ψυχολογία. Οι αλλαγές του κόουτς που έγιναν άμεσα, βελτίωσαν σχετικά την εικόνα, με τον χαρισματικό Βιεϊρίνια να αφυπνίζει από τον αγωνιστικό τους λήθαργο τους συμπαίκτες του οι οποίοι έμοιαζαν δραματικά εγκλωβισμένοι στα λάθη τους και στην παθιασμένη διεκδικητικότητα των αντιπάλων τους. Αφελείς όμως και στο β ημίχρονο συνέχισαν να παραμένουν κάποιοι συγκεκριμένοι, με αποτέλεσμα να έρθει ένα δεύτερο γκολ από τους φιλοξενούμενους, την ώρα που οι ίδιοι έμοιαζαν να τα έχουν χαμένα και να περιμένουν μετά την ισοφάριση το μοιραίο.
Αντί λοιπόν της ανατροπής, ήρθε να εγκατασταθεί στην Τούμπα το φάντασμα της ήττας από μια και μόνο αντεπίθεση που επιχείρησαν οι φιλοξενούμενοι σε ολόκληρο σχεδόν το δεύτερο ημίχρονο. Η αμυντική συμπεριφορά και αντίδραση σε αυτό το δεύτερο γκολ του Παναθηναϊκού από πλευράς των γηπεδούχων, δεν διέφερε στο παραμικρό από την αντίστοιχη μιας ομάδας ερασιτεχνικής κατηγορίας. Το μαρς – πέναλτι που δεν το έδωσε – όπως όφειλε – από την πρώτη στιγμή ο Σλοβένος διαιτητής, επιβεβαιώθηκε από το VAR και ως εκ τούτου περιορίστηκε κάπως η ζημιά. Χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι δεν υπήρξε πίκρα μεγάλη για την απώλεια. Η εικόνα λοιπόν του πρώτου ημιχρόνου και τα κοροϊδίστικα γκολ που δέχθηκε ο ΠΑΟΚ, σίγουρα θα προβλημάτισαν τον Φερέιρα.
Το τι πρέπει να κάνει είναι θέμα αποκλειστικά δικό του. Ίσως βέβαια σε αυτό το παιχνίδι να μη δικαιώθηκε από αρκετούς «σημαντικούς»« παίκτες του. Πιθανότατα και από τον λαθεμένο και ευκολοδιάβαστο τρόπο ανάπτυξης συνολικά της ομάδας του. Είναι λογικό επιπρόσθετα να τον ανησύχησαν και οι συχνές μεταπτώσεις – από το ζενίθ στο ναδίρ – συγκεκριμένων παικτών, πάνω στους οποίους στηρίζεται ολόκληρο το σύνολο. Θέλει λίγο σκέψη το θέμα που προέκυψε και χθες, όπως και σε κάποια άλλα προηγούμενα παιχνίδια. Μπορεί να υποθέσει κανείς ότι ο Πορτογάλος κόουτς θα προχωρήσει σε κάποιες διορθωτικές κινήσεις. Σε ατομικό επίπεδο, ο Ζίφκοβιτς δεν φταίει για τα δύο γκολ. Στο πρώτο την ευθύνη φέρει ακέραια ο Κρέσπο, ο οποίος στα τελευταία παιχνίδια δείχνει να μην «πατάει καλά» παρά τη φιλοτιμία και τον ηρωισμό που επιδεικνύει. Ο Σέρβος όμως γκολκίπερ θα πρέπει να αλλάξει κάπως τακτική στον τρόπο προώθησης του παιχνιδιού από την πλευρά του. Καθυστερεί χωρίς λόγο και χαμηλώνει το ρυθμό της ομάδας, με συνέπεια οι αντίπαλοι να προετοιμάζονται ακόμα πιο εύκολα και να μαρκάρουν με αποτελεσματικότητα. Ο Μάτος έδειξε μεγάλο πάθος και δικαιούται τον τίτλο του διακριθέντος. Στάθηκε άτυχος στην κεφαλιά με το δοκάρι.
Ο Ίνγκασον είναι μαχητής. Κέρδισε μάχες, θα πρέπει ωστόσο να αποφεύγει τις εύκολες λύσεις πετώντας την μπάλα με τυφλές αποκρούσεις. Ο Γιαννούλης δεν είχε καμία σχέση με τον «γνωστό» Γιαννούλη. Μέσα στην πρώτη γραμμή των ολίγων διακριθέντων και πάλι ο Μίσιτς. Ο Λημνιός ήταν ωσεί παρών, ενώ ο Μπίσεσβαρ και πάλι με εκλάμψεις, δείχνει ότι δεν έχει αποκτήσει σταθερό βήμα. Ο Σφιντέρσκι πάλεψε γενναία. Λίγα πράγματα ο Στοχ, το ίδιο και ο Αουγούστο. Υπόκλιση στο μεγαλείο ενός απλησίαστου και μεγάλου αρχηγού. Αυτός ήταν εκείνος που πήρε πάνω του την ευθύνη να αφυπνίσει και να εμπνεύσει τους συμπαίκτες του και να διασώσει την τελευταία στιγμή από μια βαριά ήττα και τη συντριβή ενός ρεκόρ (αήττητο) την ομάδα του. Διακινδυνεύοντας να «τελειώσει» την καριέρα του (χωρίς να είναι 100% έτοιμος) κι έχοντας απέναντι του αντιπάλους - φονιάδες του τύπου Ινσούα, δεν δίστασε να πέσει και πάλι μέσα στη φωτιά.
Ο Βιεϊρίνια ήταν η αφορμή που χθες οι πικραμένοι από την απώλεια ΠΑΟΚτσήδες, χειροκρότησαν στην Τούμπα ένα αποτέλεσμα που τους πλήγωσε. Μεγάλη ψυχή! Τρισμέγιστος αρχηγός! Θα έλεγε κανείς εν κατακλείδι πως έσωσε την παρτίδα. Ο Σλοβένος ρέφερι που δεν έδωσε με την πρώτη ένα τέτοιο πέναλτι και υποχρεώθηκε να αναθεωρήσει (ευτυχώς) ελέγχεται για την μεγάλη ανοχή απέναντι στα αντιαθλητικά κι επικίνδυνα μαρκαρίσματα των φιλοξενούμενων, μερικοί από τους οποίους θα έπρεπε να δεχθούν επαναλαμβανόμενες κίτρινες κάρτες και ως εκ τούτου και κάποιος από αυτούς και κόκκινη.
Όσο για τις διαμαρτυρίες για το χρόνο της καθυστέρησης από μέρους των Αθηναίων, ας ρωτήσουν αυτοί καλύτερα τον Διούδη και όχι τον 4ο διαιτητή. Όπως επίσης να ρωτήσουν και τους αμυντικούς τους (σχεδόν τη μισή πράσινη άμυνα) που μαζικά (!) ανέτρεψε άγαρμπα, ολοφάνερα κι επικίνδυνα τον Κρέσπο. Άλλωστε στα παράπονα τους θα βρουν εύκολα συνεταίρους (Καραπαπάδες, Τσουκαλάδες και Θεοδωρίδηδες).
ΥΓ: Με τις αθλιότητες της ερυθρόλευκης προπαγάνδας και γενικά με τον κίνδυνο που διατρέχει το πρωτάθλημα να τιναχθεί στον αέρα, θα ασχοληθούμε αύριο.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (4/11)
