Λίγες μέρες πριν από το ματς στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας, κάνουμε βουτιά στην ιστορία και σας παρουσιάζουμε το δεύτερο πλέον μέρος του αφιερώματος για τον τελικό του Σαββάτου, με τις πέντε μεγάλες επιτυχίες της Λίβερπουλ. Θα ακολουθήσει κάτι αντίστοιχο φυσικά με τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Οι «κόκκινοι» από το Μέρσεϊσαϊντ έχουν στη συλλογή τους πέντε βαρύτιμα τρόπαια.
Τέσσερα Κύπελλα Πρωταθλητριών και ένα Champions League, όπως είχε μετονομαστεί από το 1993 και έπειτα.
Η χρυσή δωδεκαετία
Είναι χαρακτηριστικό, πάντως, ότι από το 1973 ως και το 1984 η Λίβερπουλ κατόρθωσε σε 12 χρόνια να μαζέψει 7 ευρωπαϊκούς τίτλους!!!
Πέρα από τα τέσσερα Κύπελλα Πρωταθλητριών, έφτασε στην κατάκτηση δύο Κυπέλλων ΟΥΕΦΑ (1973, 1976) και ενός ευρωπαϊκού Super Cup (1977).
Το metrosport.gr, με αφορμή τον τελικό του Σαββάτου (26/5), σας μεταφέρει τα όσα κατάφεραν οι «κόκκινοι» στις προηγούμενες κατακτήσεις του βαρύτιμου τροπαίου στην Ευρώπη.
Το πρώτο στη Ρώμη
Τέτοιο καιρό, πριν από 41 χρόνια, τον Μάη του 1977, όταν ο μαθητής ξεπέρασε τον δάσκαλο. Με τον θρυλικό Μποπ Πέισλι πλέον στον πάγκο - ο οποίος ανέβαλε τα σκήπτρα από τον Σκωτσέζο μέντορα του, Μπιλ Σάνκλι (σ.σ. είχε συνεργάτη τον Πέισλι) - η Λίβερπουλ θα καταφέρει να βάλει στην τροπαιοθήκη της, το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών, αφού θα επιβληθεί με 3-1 της Γκλάντμπαχ.
Οι Κίγκαν και Χάιγουεϊ οδήγησαν την ομάδα στον τελικό της Ρώμης, όπου εκεί χάρη στα γκολ των ΜακΝτέρμοτ, Σμιθ και Νιλ η Λίβερπουλ πήρε το τρόπαιο.
Η Λίβερπουλ επιβεβαιώνει την κυριαρχία της στην Ευρώπη. Ενα χρόνο μετά τη Ρώμη, με την ίδια ουσιαστικά συνταγή κατακτά και πάλι τον τίτλο.
Επί αγγλικού εδάφους και δη στο «Γουέμπλεϊ» του Λονδίνου απέναντι στην Κλαμπ Μπριζ του Ερνστ Χάπελ, φτάνει στη νίκη με 1-0, χάρη στο τέρμα του νεοφερμένου από τη Σέλτικ, Κένι Νταλγκλίς, ο οποίος θα ξεκινούσε εντυπωσιακή καριέρα στο Ανφιλντ. Το δεύτερο διαδοχικό τρόπαιο ήταν γεγονός.
Ξανά με τον Μποπ Πέισλι στον πάγκο η Λίβερπουλ σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα της.
Πάλι με 1-0, φτάνει εκ νέου στην κορυφή της Ευρώπης, με αντίπαλο την ομάδα, που θα συναντήσει και το προσεχές Σάββατο, τη Ρεάλ Μαδρίτης. Εκείνος, που χάρισε τη νίκη στους «κόκκινους» ήταν ο Αλαν Κένεντι, ο οποίος με γκολ στο 82' πρόσφερε στο Παρίσι, αυτή τη φορά, ένδοξη ευρωπαϊκή βραδιά στην ιστορία του τεράστιου συλλόγου.
Τρία χρόνια μετά το Παρίσι, το 1984, η Λίβερπουλ επιστρέφει στο Ολίμπικο της Ρώμης.
Τέταρτος διαφορετικός αντίπαλος και μάλιστα γηπεδούχος, μιας και καλείται να λυγίσει τη Ρόμα. Ωστόσο, η αιώνια πόλη αποδεικνύεται η αγαπημένη των «κόκκινων».
Η Λίβερπουλ προηγείται με τον Νιλ, αλλά η Ρόμα ισοφαρίζει σε κρίσιμο σημείο με τον Προύτσο, λίγο πριν από τη λήξη του ηημιχρόνου.
Τα πάντα κρίνονται τελικά στη διαδικασία των πέναλτι με τους Αγγλους να είναι πιο εύστοχοι και ψύχραιμοι στη διαδικασία και έτσι να κατακτούν τον κορυφαίο ευρωπαϊκό τίτλο.
Χρειάστηκε να περάσουν 20 ολόκληρα χρόνια μετά από την τραγωδία του Χέιζελ για να δει η Λίβερπουλ τελικό στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.
Υπενθυμίζεται, ότι είχε προηγηθεί η κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA το 2001 κόντρα στην Αλαβές (5-4) με τον Ουγιέ στον πάγκο, ωστόσο τα όσα έγιναν στον τελικό του Βελγίου το 1985 άλλαξαν δραματικά την ιστορία των «κόκκινων».
Οι οπαδοί της έκαναν πολλά χρόνια για να δουν την αγαπημένη τους ομάδα στο υψηλότερο ευρωπαϊκό βάθρο, αλλά είναι αλήθεια ότι ο τελικός στην Κωνσταντινούπολη το 2005 έμεινε στην αιωνιότητα.
Οι παίκτες του Ράφα Μπενίτεθ με συγκλονιστική ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο, χάρη στα τέρματα των Τζέραρντ, Σμίτσερ και Τσάμπι Αλόνσο σε ένα εξάλεπτο (!) έστειλαν το ματς στην παράταση, παρά το γεγονός ότι έχαναν με 3-0 από το ημίχρονο.
Στη διαδικασία των πέναλτι, η Λίβερπουλ ήταν πιο εύστοχη έχοντας σε εξαιρετική μέρα του Νούντεκ και έτσι ο αρχηγός της, Στίβεν Τζέραρντ, σήκωσε τη βαρύτιμη κούπα για πέμπτη φορά.
Αξίζει να καταγραφεί, ότι ο τελικός στην Τουρκία ήταν ο μοναδικός χαμένος για τον Κάρλο Αντσελότι, καθώς τις άλλες τρεις φορές, στις οποίες συμμετείχε ως προπονητής, γεύτηκε τη χαρά της νίκης και της κούπας!
