Τα καλά έχουν γραφεί. Γεμάτο το ρόστερ σε σχέση με πέρυσι, έγιναν γρήγορα οι περισσότερες μεταγραφες αλλά μέχρις εκεί. Ούτε ομαδάρα έγινε ο ΠΑΟΚ, ούτε πρόκειται να διεκδικήσει την πρόκριση στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ όντας το φαβορί Όποιος και αν είναι ο αντίπαλος.
Ας πάμε, λοιπόν στο ζουμί.
Όταν ο Γλύκος είναι… προφανώς ο καλύτερος τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή (δεν ξέρουμε τον Μπρκιτς), τότε καταλαβαίνεις πως έχει γίνει μία επιλογή μεγάλου ρίσκου. Ο Δικέφαλος θα πάει σε μεγάλους αγώνες ως αουτσάιντερ για την πρόκριση. Θα χρειάζεται, λοιπόν και τον τερματοφύλακά του να είναι σε… τοπ κατάσταση για να αντέξει τη δεδομένη πίεση που θα υπάρξει. Θέλει έναν Ρομπέρτο σε αγώνες όπως του Ολυμπιακού με την Μπενφίκα ή την Άρσεναλ που έκανε τη διαφορά. Μπορεί ο Γλύκος; Δύσκολα…
Ο ΠΑΟΚ επιμένει στην ανάπτυξη με κοντινές πάσες από τον τερματοφύλακα ακόμα και σε συνθήκες πίεσης. Το έκανε κόντρα στην Μπριζ και από τύχη δεν το πλήρωσε, το έκανε και με τη Στεάουα και εκτέθηκε. Μπορεί σε βάθος χρόνου η επιλογή αυτή να του βγει σε καλό, τώρα, όμως θα παίξει αγώνες νοκ άουτ που δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη.
Ο Κρέσπο έχει κάποια καλά αγωνιστικά στοιχεία. Είναι, όμως και εύκολο να αντιληφθούμε όλοι πως δεν μπορεί να είναι ο ηγέτης της άμυνας του ΠΑΟΚ παρά μόνο ένας καλός «εργάτης». Δυστυχώς ηγετικά χαρακτηριστικά δεν έχει και κανένας άλλος αμυντικός του όπερ σημαίνει πως πρέπει και να αποκτηθεί ένας ακόμα παίκτης για τα μετόπισθεν. Αν είναι και ψηλός ακόμα καλύτερα…
Σε ένα παιχνίδι με πολύ γρήγορο ρυθμό, ο Τζιόλης αντιμετώπισε πολλά προβλήματα. Έχοντας και βαριά πόδια από τις προπονήσεις, έκανε πάρα πολλά λάθη με το ένα να φέρνει και το γκολ του Στάντσιου και έδειξε πως μπορεί να προσφέρει στον ΠΑΟΚ μόνο σε αγώνες ειδικών συνθηκών. Τι σημαίνει «ειδικές συνθήκες»; Περισσότερο με τη συμμετοχή του σε αγώνες ελληνικού πρωταθλήματος…
Ο ΠΑΟΚ δεν απείλησε καθόλου από τη θέση φορ πλην των στημένων φάσεων. Τόσο γιατί τα χαφ του δεν μπόρεσαν να τροφοδοτήσουν σωστά τους Κουλούρη, Αθανασιάδη όσο και γιατί οι υπάρχοντες δύο επιθετικοί του δεν είναι συμμετοχικοί και αδυνατούν να απειλήσουν με ατομική ενέργεια στο ένας με ένα.
Ο Ζάιρο όταν βρίσκεται απέναντι στον τερματοφύλακα, μοιάζει με ελάφι μπροστά σε… προβολέα. Παγώνει, κάνει τα πάντα εκτός από το προφανές. Να επιχειρήσει να σκοράρει με απλό τρόπο. Η φάση που αστοχεί σε τετ α τετ δείχνει πως δεν μπορεί να έχει θέση βασικού στον ΠΑΟΚ. Δεν περισσεύει μια θέση στην επίθεση για έναν ποδοσφαιριστή που δεν μπορεί να σκοράρει…
Και να ήταν μόνον αυτά...
