Διαβάζω πως ο Τομ Παπαδόπουλος «τυγχάνει εξαιρετικά έμπειρος (όσο και επιτυχημένος) επιχειρηματικά, ωστόσο αυτά είναι απτά παραδείγματα, τα οποία τον καλούν σε αναθεώρηση σκέψης, στάσης και εκτίμησης έναντι αυτών, τους οποίους έχει επιλέξει να στελεχώνουν κρίσιμα πόστα της ΠΑΕ».
Όπως επίσης πως έρχεται και τα αναλαμβάνει όλα προσωπικά. Ακόμη ακούω ότι στο μέλλον το κουμάντο θα περάσει σε ανθρώπους της απολύτου εμπιστοσύνης του, μιας και εκ των πραγμάτων ο ίδιος δεν μπορεί να διοικεί την ΠΑΕ Ηρακλής μεταξύ τυρού και αχλαδίου.
Κατά το επιδόρπιο, σα να λέμε, συνεκδοχικά, για ευκαιριακή συζήτηση ενός σοβαρού θέματος, παρεμπιπτόντως, περιστασιακά, συμπτωματικά, εκτάκτως, παρενθετικά, πρόχειρα ή όπως ποροτιμάτε να προσδιορίσετε εσείς αυτού του είδους διοίκηση μιας ποδοσφαιρικής εταιρίας ιδιαζόντως προβληματικής, όπως η ΠΑΕ Ηρακλής.
Βέβαια υπάρχει και η glamour γαλλική εκδοχή «entre la poire et le fromage» και αφορά τα πράγματα που λέγονται προς το τέλος ενός πλούσιου γεύματος, με χαλαρή διάθεση, όταν «λύνονται οι ζώνες και οι γλώσσες». Πολύ sic δεν νομίζετε ; Αφενός γιατί ο Τομ που να βρει τον καιρό για πλούσια γεύματα, αφού έρχεται και φεύγει με την ψυχή στο στόμα, σπαταλώντας μάλιστα σχεδόν μια μέρα στο πάνε έλα από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα και τανάπαλι. Και έρχομαι στην ουσία τους θέματος.
Ο Χαρίλαος Χαρίτων έγραψε χθες ένα εμπεριστατωμένο σχόλιο και αξίζει τον κόπο, αν δεν το διαβάσατε, να το διαβάσετε. Τονίζει λοιπόν ο αγαπητός συνάδελφος μεταξύ των άλλων: «Όπως σημειώνουν όσοι γνωρίζουν τι συμβαίνει στη Μίκρα, αλλά και όπως αποδεικνύουν οι τραγικές γκάφες της καθημερινότητας, κάποιοι έχουν πείσει τον μεγαλομέτοχο ότι έχουν τον τρόπο τους να δίνουν λύσεις σε κρίσιμους τομείς, οι οποίοι έχουν να κάνουν με το οικονομικό και το φοροτεχνικό πεδίο». Και φυσικά τα κάνουν μαντάρα όπως στην περίπτωση της ασφαλιστικής ενημερότητας.
Σε κάποιο άλλο σημείο ο Χαρίλαος αποκαλύπτει: «Η επιλογή της διοίκησης για τη νομική εκπροσώπησή της ήταν η συνεργασία με τον – πολύπειρο και με έφεση σε θέματα ποδοσφαιρικού Δικαίου – νομικό, Το θέμα, όμως, είναι ότι ο τελευταίος τυγχάνει εκ παραλλήλου και νομικός εκπρόσωπος και του Απόλλωνα Πόντου». Και το κωμικό κυριολεκτικά ο Βαγγέλης Χατζηιωάννου εκπροσώπησε, για τα μέτρα τάξης στο μεταξύ τους παιχνίδι τον Απόλλωνα. Και ερωτώ κατόπιν των παραπάνω. Απ΄ ότι λέγεται ο Τόμ ως μπροστάρης ονειρεύεται δόξες για τον Ηρακλή. Πως όμως; Οι ηγέτες, ηγούνται. Είναι τόσο απλό; Όχι. Οι συγγραφείς γράφουν. Αν θέλει κάποιος να είναι συγγραφέας, γράφει, δεν σχεδιάζει μια ζωή το πώς θα γράψει.
Παράλληλα και στη συνέχεια πρέπει να βεβαιώνετε ότι υπάρχουν αναγνώστες που διαβάζουν ό, τι γράφει. Αν όμως τα όσα εξιστορεί ή φαντάζετε τα διαβάζει μόνο αυτός, τότε αφού ντε και καλά θέλει να γράφει, εγκαταλείπει κάθε προσπάθεια και ασχολείται με προσωπικές αναφορές σε ημερολόγια έτσι για να «σκοτώνει» την ώρα του. Και οι ηγέτες; Οι ηγέτες απλά οδηγούν, καθοδηγούν, πρωτοπορούν, εμπνέουν, ακούνε, φροντίζουν την ομάδα που ηγούνται, αναλαμβάνουν υποχρεώσεις, ευθύνες και ρίσκα. Αν θέλει πράγματι ο Τόμ να γίνει ένας ηγέτης και όχι κάποιος φαντασιόπληκτος κειμενογράφος σκέψεων και οραμάτων ας μπει επικεφαλής και να αναλάβει την ευθύνη της αναγέννησης του Ηρακλή χωρίς εάν και εφόσον.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
