Λευκή ισοπέδωση! Σε όλα! Η επέλαση του χιονιά, αν και ο συναγερμός είχε χτυπήσει προς κάθε κατεύθυνση εδώ και μέρες, μας έπιασε σε βαθύ ύπνο. Μέσα σε λίγες ώρες, η Θεσσαλονίκη έμοιαζε ανοχύρωτη πόλη. Η ζωή στην πόλη νέκρωσε αποδεικνύοντας στην πράξη την γύμνια του κρατικού μηχανισμού- αν υπάρχει βέβαια…
Μέσα σε τρείς ώρες, στη διάρκεια της ζωντανής εκπομπής στον αέρα του κορυφαίου ραδιοφώνου στη Βόρεια Ελλάδα, αναδείχθηκαν όλα τα προβλήματα. Για τρεις ώρες χθες το μεσημέρι οι ακροατές μετατράπηκαν σε ρεπόρτερ, οι δήμαρχοι έγιναν ανταποκριτές και οι ζωντανές συνδέσεις με θεσμούς και οργανισμούς ανέδειξαν πώς μπήκαμε σε βαθιά κατάψυξη.
Παρέλυσαν τα πάντα! Το ερώτημα είναι γιατί δεν κινήθηκαν οι αρμόδιοι έγκαιρα. Για ποιο λόγο τα μηχανήματα δεν πήραν θέση μάχης από νωρίς, πριν ξεσπάσει ο χιονιάς και αποκλειστούμε για δύο και τρεις πόντους χιόνι. Για ποιο λόγο οι τόνοι αλάτι που όλοι διαφήμιζαν δεν έπιασαν τόπο, χάθηκαν κάπου στον δρόμο και οι συνέπειες έγιναν αισθητές ακόμα και στο κέντρο της πόλης.
Γιατί η κατάσταση έκτακτης ανάγκης αποδείχθηκε σχέδιο επί χάρτου χωρίς αντίκρυσμα. Όταν έχουμε να εξαγγείλουμε τα μέτρα, τα τυλίγουμε με την πομπώδη έκφραση «κηρύχθηκε κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και νομίζουμε ότι καθαρίσαμε. Στην ουσία απλά αλλάζουμε πλευρό. Αποδείχθηκε και χθες που η… κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν μας έσωσε.
Τα παράπονα τεράστια. Κύμα οργής και αγανάκτησης! Πού ήταν η Τροχαία, γιατί οι δήμαρχοι έκαναν… κουμάντο από την ζέστη των γραφείων τους, που ήταν οι περιβόητες αλατιέρες, πώς ήταν δυνατό ολόκληρος δήμος Παύλου Μελά να μείνει μόνο με … δύο αλατιέρες όταν δεν θα έφθαναν ούτε δέκα!
Η ταλαιπωρία αφάνταστη. Όσοι έκαναν το λάθος να κινηθούν στην πόλη χωρίς λόγο και αιτία θα πρέπει να βλαστήμησαν τη στιγμή που το αποφάσισαν. Εγκλωβίστηκαν και για να διασχίσουν λίγα μέτρα χρειάστηκαν πολλές ώρες. Αποδείχθηκε ένα και μόνο πράγμα. Οι λέξεις οργάνωση, προγραμματισμός και πειθαρχία, απέχουν για την Ελλάδα μας, από εδώ μέχρι το φεγγάρι! Όπως οι έννοιες φιλότιμο, αλληλεγγύη, κατάθεση ψυχής είναι στο αίμα μας!
