Τρεις ακόμα αγωνιστικές απομένουν για το φινάλε της φετινής αγωνιστικής σεζόν, ο στόχος όμως έχει επιτευχθεί και μεταξύ των άλλων μεγάλη συμβολή στην άνοδο έχει ο Δημήτρης Σπανός.
Ο Έλληνας προπονητής παρότι ήρθε εν μέσω (μεγάλης) αμφισβήτησης, κατέφερε να κερδίσει γρήγορα το χειροκρότημα και κυρίως την εκτίμηση του κόσμου, που αναγνωρίζει την προσφορά του, το ήθος του και τη στάση του ακόμα και στα δύσκολα. Είναι προφανές ότι οι δρόμοι του με τον Αρη θα χωρίσουν σύντομα, «πληρώνοντας» την επιθυμία του Θόδωρου Καρυπίδη να επιβάλει διαφορετική ποδοσφαιρική λογική στην επόμενη μέρα του Αρη.
Ανέκαθεν, όμως, η καρέκλα στην άκρη του κιτρινόμαυρου πάγκου ήταν «υψηλής τάσης». Ειδικά τα τελευταία χρόνια ο πρώτος που πλήρωνε το μάρμαρο της αποτυχίας ήταν ο προπονητής. Ούτε ο Έκτορ Κούπερ –το πιο ηχηρό όνομα που καθοδήγησε τον Αρη στη σύγχρονη ιστορία του- άντεξε μία ολόκληρη σεζόν. Από την εποχή του Αργεντινού και μετά, στον Αρη άλλαζαν προπονητή σαν τα πουκάμισα. Κατά μέσο όρο: έναν κόουτς ανά 160 ημέρες!
Η ολοκλήρωση της αγωνιστικής σεζόν, λοιπόν, με τον άνθρωπο που ανέλαβε το καλοκαίρι το χτίσιμο της ομάδας να τελειώνει τη χρονιά, δεν παύει να αποτελεί επίτευγμα. Αν εξαιρέσουμε τη 2η χρονιά στην (ερασιτεχνική) Γ΄ Εθνική, με τον Αναστόπουλο να ξεκινάει και να τελειώνει τη σεζόν, τελευταίος προπονητής από το 2000 και μετά, που άντεξε ολόκληρη σεζόν, ήταν ο Ντούσαν Μπάγιεβιτς τη σεζόν 2007-2008. Δέκα χρόνια πίσω! Πριν από τον Σέρβο, ο Γιώργος Χατζάρας (2004-05), ο μακροβιότερος κόουτς, με 245 συμμετοχές, στην ιστορία, Γιώργος Φοιρός (2002-03) και ο Μπάμπης Τεννές (2000-01).
