Του Νίκου Κολίτση (Metrosport.gr)
Βασίλης Ζυγομάνης, αρχηγός της ομάδας του Μακεδονικού Αγίου Παντελεήμονα (πρωταθλήτριας ομάδας της Α' ΕΠΣ Φλώρινας, συμμετέχει στα μπαράζ για την άνοδο στη Γ' εθνική κατηγορία)
«Δε θ' άλλαζα το φετινό πρωτάθλημα με τίποτα. Είναι η μεγαλύτερη μου επιτυχία ατομικά, καθώς μέχρι στιγμής είχα μόνο ένα κύπελλο με τον Μακεδονικό Βεύης, το χωριό από το οποίο κατάγομαι, αλλά ήμουν πολύ μικρός τότε και δεν είχα μεγάλη συμμετοχή. Ήλπιζα πάντα να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορούσα. Όταν ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο, ήταν άλλες οι καταστάσεις. Περιμέναμε να πάει το σκορ τρία τέσσερα μηδέν για να παίξουμε και να πάρουμε παιχνίδια στα πόδια μας. Τώρα η παρουσία μικρών ηλικιακά παικτών είναι υποχρεωτική. Η διοίκηση είναι άψογα οργανωμένη, μας παρέχει τα πάντα, η ομάδα διαθέτει παίκτες σε πολύ καλό επίπεδο και επιτέλους φέτος η προσπάθειά μας είχε αποτέλεσμα την κατάκτηση του πρωταθλήματος, κάτι για το οποίο είμαστε πολύ περήφανοι και ευτυχισμένοι.
Για εμάς και τον προπονητή από την αρχή αυτοσκοπός ήταν το πρωτάθλημα στο νομό Φλώρινας. Το επίπεδο και των άλλων νομών είναι πολύ καλό, θ' αντιμετωπίσουμε πολύ καλές ομάδες στους αγώνες μπαράζ για τη Γ' εθνική και ό,τι προκύψει. Η καλύτερη στιγμή της χρονιάς ήταν η λήξη του τελευταίου παιχνιδιού, όταν επικυρώσαμε το πρωτάθλημα. Οι χειρότερες στιγμές μου είναι οι δύο χαμένοι τελικοί κυπέλλου, φέτος και το 2013. Από μικρός έβλεπα το ποδόσφαιρο ως χόμπι. Ερχόμαστε εδώ για να παίξουμε, αφήνουμε τα προβλήματά μας στην άκρη και το απολαμβάνουμε.
Όποιος θέλει να παίξει ποδόσφαιρο, μπορεί να τα καταφέρει, ακόμα κι αν χρειαστεί να συνδυάσει πολλά διαφορετικά πράγματα, όπως μαθήματα, φροντιστήρια, σπουδές, δουλειά. Σημασία έχει να δουλεύει κανείς, γιατί όταν δουλεύεις, κάποια στιγμή θ' ανταμειφθείς. Είμαστε ακριτική περιοχή. Υπάρχει ένα μειονέκτημα αναφορικά με τις ομάδες των μεγάλων αστικών κέντρων, αλλά γίνεται προσπάθεια σε επίπεδο ακαδημιών και από την ΕΠΣ.
Αν και είμαι Ολυμπιακός, δε θα διάλεγα κανέναν, ως βασικό, για συμπαίκτη μου, έστω και αν μου δινόταν η ευκαιρία να διαλέξω έναν για να παίξει με την ομάδα στους αγώνες μπαράζ, γιατί φέτος έχω πολύ καλούς συμπαίκτες και αυτό φάνηκε και από τη συνολική πορεία που κάναμε και την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Είμαι αντικειμενικός Ολυμπιακός, δεν είμαι από τους φανατικούς, είχαμε πολλά χρόνια την καλύτερη ομάδα, αλλά έχουμε πάρει και πολλά σφυρίγματα στο ελληνικό πρωτάθλημα. Η πλειοψηφία των συμπαικτών μου είναι ΠΑΟΚ, αλλά έχουμε και πολλούς Ολυμπιακούς. Η τελευταία φορά που έχω δει τον Ολυμπιακό ήταν πριν δύο χρόνια στην Αθήνα σε αγώνα champions league.
Εμείς που έχουμε μεγαλώσει εδώ, η ζωή μας φαίνεται φυσιολογική. Είναι μικρή περιοχή, οι χειμώνες τα τελευταία χρόνια δεν είναι τόσοι δύσκολοι, όσο παλιά, όταν βγαίνεις στη Φλώρινα ή στο Αμύνταιο γνωρίζεις τους περισσότερους, αλλά περνάμε καλά σε γενικές γραμμές.
Αν μου ζητούσε οι φίλαθλοι ν' αστοχήσω σε πέναλτι που δινόταν στην ομάδα μου σε εξόφθαλμα πεντακάθαρη φάση και ο προπονητής μου έλεγε να το εκτελέσω και να σκοράρω, θα ακολουθούσα την εντολή του προπονητή μου, αλλά μέσα μου θα ήξερα ότι ήταν άδικο και θα ήθελα να το χάσω.Όπως είμαι εντός αγωνιστικού χώρου, είμαι και εκτός. Υπάρχουν και εξαιρέσεις, βέβαια, σε ποδοσφαιριστές που μέσα στο γήπεδο είναι αγρίμια και εκτός γηπέδου, άλλοι άνθρωποι.
Η πιο δύσκολη ομάδα στο φετινό πρωτάθλημα ήταν, βάση αποτελεσμάτων, ο Ερμής Αμυνταίου. Η πιο καυτή έδρα του πρωταθλήματος ήταν η δική μας για τους αντιπάλους. Δεν είχα πρότυπο ποδοσφαιριστή, όταν ήμουν μικρός, αλλά σήμερα, από το διεθνές ποδόσφαιρο, μου αρέσει ο Στόουνς από την Έβερτον. Θα διάλεγα Μπαρτσελόνα για ομάδα, Γκουαρντιόλα για προπονητή από εξωτερικό και Δώνη από την Ελλάδα».
