Βρίθουν από αυθαίρετες ερμηνείες και τοποθετήσεις τα social media μετά την ήττα του Αρη από τα Τρίκαλα. Οποιος μπει στον κόπο να ασχοληθεί για λίγο, μπορεί να διαβάσει από φήμες που γίνονται… είδηση μέχρι το ότι «ο Καρυπίδης δεν θέλει να ανεβάσει τον Αρη»!
Λογικό είναι μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα το θυμικό να θολώνει το μυαλό των φίλων του Αρη και να βγάζουν τα εσώψυχα τους στο πληκτρολόγιο ή σε ραδιοφωνικές εκπομπές. Αλλωστε κανένας δεν πληρώνει ακολουθώντας αυτούς τους τρόπους επικοινωνίας.
Η παραφιλολογία γεννάει πολλές φορές τέρατα, το μέγεθος των οποίων ξεπερνάει ακόμη κι αυτά των παραμυθιών.
Οσα περιφερειακά έχουν ακουστεί και ίσως συνεχίζουν να ακούγονται, οφείλουν να τα τεκμηριώσουν εκείνοι που τα υποστηρίζουν. Η άποψη όμως ότι ο κ. Καρυπίδης πάει κόντρα στα συμφέροντα της ομάδας είναι ένα σενάριο το οποίο μόνο ένα νοσηρό μυαλό μπορεί να το σκαρφιστεί.
Τις ενστάσεις μου για τον πρόεδρο της ΠΑΕ Αρης τις έχω καταθέσει απ’ αυτή εδώ τη γωνιά. Είναι ένας παρορμητικός νεόκοπος παράγοντας, που συγκυριακά βρέθηκε στα διοικητικά των «κίτρινων», αλλά έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να βγει ο Αρης στη Football League. Αυτό το πιστώνεται και δεν μπορεί κανείς να τον αδικήσει. Όπως θα πιστωθεί και την πιθανή άνοδο της ομάδας στη Super League, ανεξαρτήτως εάν πληρώσει ακριβά την άνοδο έχοντας κάνει ένα υπερβολικά μεγάλο μπάτζετ. Αντιθέτως, εάν τελικώς ο Αρης δεν θα τα καταφέρει θα χρεωθεί την αποτυχία. Καμία αντίρρηση. Στο ποδόσφαιρο κανένας δεν έχει συμβόλαιο με την επιτυχία, ούτε οι νίκες είναι πάντα ταυτόσημες με τα μπάτζετ των ομάδων. Είναι όμως άλλο ο κ. Καρυπίδης να βάζει «φρένο» στην άνοδο της ομάδας, όπως ακούγεται. Αστεία άποψη. Εκτός κι αν κάποιοι πιστεύουν ότι έχει λόγους να κλωτσήσει περίπου τα 4 εκ. ευρώ που θα βάλει στο ταμείο του από τα προβλεπόμενα, σχεδόν εγγυημένα, έσοδα με τη συμμετοχή της ομάδας στη Super League.
FOCUS
Το γεύμα του κ. Θόδωρου Καρυπίδη στον αξιότιμο Ραούλ Μπράβο, προχθές στην οικεία στην Ειρηνούπολη, είχε ως αντικείμενο την απόδοση του Ισπανού στον αγώνα με τα Τρίκαλα ή ήταν απλώς κοινωνικού χαρακτήρα;