Υπάρχουν πολλά ποδοσφαιρικά ζητήματα που αφορούν την εθνική και μπορούμε να τα συνδυάσουμε με τα του ΠΑΟΚ. Ποδοσφαιροκουβέντα να γίνεται αλλά με ουσία.
Η Εθνική Ελλάδος ήταν μία πολύ χειρότερη ομάδα από την Βοσνία. Και ατομικά αλλά και ως λειτουργία ομάδας. Δεν έχασε γιατί απλά είχε παίκτες με προσωπικότητα. Και τι εννοώ.
Το παιχνίδι στράβωσε, οι Βόσνιοι το έλεγχαν όμως σε μία στιγμή ο Παπασταθόπουλος βρήκε την ευκαιρία να κάνει ροντέο το παιχνίδι. Πήρε την αποβολή του Τζέκο, σόκαρε κάπως τον οργανισμό του αντιπάλου, βρέθηκε η φάση για την ισοφάριση και εκεί ο Τζαβέλλας που δεν χάνει τέτοιες στιγμές, έφερε το παιχνίδι στα ίσια. Ήταν μία ισοφάριση που προήλθε από το εγκεφαλικό παιχνίδι του καλύτερου παίκτη της εθνικής και το τελείωμα ενός ανθρώπου που δεν καταλαβαίνει.
Είναι άλλη μία απόδειξη πως στο ποδόσφαιρο αυτοί οι παίκτες είναι απαραίτητοι. Αυτοί που θα αναζητήσουν οποιονδήποτε τρόπο για να αλλάξουν την ιστορία μίας αναμέτρησης που δείχνει χαμένη.
Η εθνική βέβαια δεν πιστεύω πως έχει τύχη σε αυτόν τον όμιλο. Το θέμα για αυτήν είναι απλό. Δεν έχει χαφ, δεν έχει εξτρέμ. Μόνο ο Κονέ μπορεί να μπει να δώσει κάποια πράγματα. Ο απομονωμένος Μήτρογλου με πέντε – έξι άντε επτά επαφές σε όλο το παιχνίδι κάτι μας θυμίζει. Μα βεβαίως τον ποδοσφαιρικό ΠΑΟΚ όταν ο βαθμός δυσκολίας του αγώνα ανεβαίνει.
Ο Μάνταλος δείχνει ποιες είναι οι πραγματικές δυνατότητές του, κάτι που συνέβη και με τον Μπακασέτα σε προηγούμενα παιχνίδια. Ο Φορτούνης το ίδιο. Μπήκε ο καθαρός εξτρέμ Γιαννιώτας και τον έκλεισαν χωρίς να ιδρώσουν. Δεν πας πουθενά αν δεν έχει μεγάλους παίκτες στη μεσαία γραμμή και στα πλάγια.
