Δόξα τω Θεώ, έχει μπόλικο χρόνο μπροστά του ο Ιβάν Σαββίδης για να σκεφτεί, να «ψαχτεί» και να πάρει αποφάσεις. Εχει στη διάθεσή έξι ολόκληρους μήνες μέχρι την έναρξη της επόμενης αγωνιστικής περιόδου. Διότι το τρίμηνο Μάρτιος – Απρίλιος – Μάιος δεν δίνει μόνο στην ομάδα τη δυνατότητα να προσπαθήσει για την κατάκτηση του Κυπέλλου και την πρωτιά στα πλέι οφ (αφού, βέβαια, μπει στα πλέι οφ), αλλά και στον ίδιο την ευχέρεια να προγραμματίσει το επόμενο βήμα του στον ΠΑΟΚ. Κι αυτός ο προγραμματισμός πρέπει να έχει γίνει πριν έρθει το καλοκαίρι.
Ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ είναι, εκ των πραγμάτων, υποχρεωμένος να κινηθεί για να λύσει δύο κομβικά προβλήματα, ανάμεσα σε διάφορα άλλα. Το πρώτο είναι η εξεύρεση ενός προέδρου που θα είναι στ’ αλήθεια πρόεδρος και το δεύτερο η πρόσληψη ενός προπονητή που θα είναι επίσης πραγματικός προπονητής και μάνατζερ ταυτόχρονα. Προπονητής, δηλαδή, που θα έχει την απόλυτη ευθύνη για όλα τα σχετικά με την ομάδα θέματα. Για να το πούμε πολύ απλά, πρέπει να βρει τους κατάλληλους ανθρώπους που θα είναι τα πιο σημαντικά πρόσωπα στον ΠΑΟΚ μετά τον ίδιο.
Εδώ, όμως, τίθεται ένα θέμα. Ενώ είναι βέβαιο ότι ο Σαββίδης θα αφήσει πάλι τον προπονητή να κάνει ελεύθερα τη δουλειά του χωρίς παρεμβάσεις, πρέπει την ίδια τακτική να ακολουθήσει και με τον πρόεδρο, από τη στιγμή, μάλιστα, που θα είναι στέλεχος το οποίο θα επιλέξει ο ίδιος. Δεν αρκεί να τον ορίσει πρόεδρο. Πρέπει και να του δώσει τη δυνατότητα να λειτουργήσει και ως πρόεδρος. Να έχει, δηλαδή, αρμοδιότητες, να έχει εξουσία, να μπορεί να παίρνει πρωτοβουλίες, να παίρνει και αποφάσεις. Οφείλει να κατανοήσει ο Σαββίδης ότι με μία ακόμη «γλάστρα» στην ΠΑΕ δεν πρόκειται να ωφεληθεί ούτε ο ίδιος ούτε ο ΠΑΟΚ.
Θέλετε ένα παράδειγμα; Το ραντεβού με τον Γιάννη Αναστασίου έγινε στο «Μακεδονία Παλάς»! Ο Σαββίδης το έμαθε εκ των υστέρων και εξοργίστηκε, διότι, όπως είπε, δεν είχε ενημερωθεί ότι θα γίνει αυτό το ραντεβού. Και, τελικά, πλήρωσε τη νύφη γι’ αυτό το θέμα ο Αγγελίδης. Δεν θα υποστηρίξω τον Αγγελίδη, διότι ποτέ δεν πίστεψα ότι κάτι είναι ικανός να προσφέρει στον ΠΑΟΚ, όμως απαγορεύεται να θυμώνει ο ιδιοκτήτης όταν οι στενοί συνεργάτες του παίρνουν πρωτοβουλίες. Και η πρωτοβουλία της κρούσης στον Αναστασίου (και κάθε Αναστασίου) ήταν χρήσιμη από τη στιγμή που ο ίδιος ο Σαββίδης ήθελε να εξωπετάξει από τον ΠΑΟΚ τον Τούντορ…
Ως προς τον προπονητή, είναι ένα ζήτημα που «σηκώνει» πολλή κουβέντα. Δεν θα έχει σημασία μόνο ποιος θα είναι, αλλά και αν θα συμφωνήσει με τον Ιβάν Σαββίδη να ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο πλάνο. Ο νέος προπονητής – μάνατζερ του ΠΑΟΚ πρέπει να ξέρει ποια ακριβώς δουλειά αναλαμβάνει να κάνει και για ποια ακριβώς δουλειά θα κριθεί. Διότι άλλο είναι να νιώθει ότι «παίζει» το κεφάλι του σε κάθε αγώνα και άλλο είναι να ξέρει ότι αξιολογείται με βάση το συνολικό έργο του σε διάφορους τομείς, με ιδιαίτερα σημαντικό την αναπαραγωγή και την προώθηση νεαρών ποδοσφαιριστών.
Για την ώρα, πρέπει να αντιληφθεί ότι στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ υπάρχουν άνθρωποι που βολεύονται στην ανυπαρξία και στην έλλειψη βούλησης. Ανθρωποι που δεν τους ενδιαφέρει να ενεργούν για να βοηθήσουν τον ΠΑΟΚ να γίνει μεγάλος σε όλα τα επίπεδα, αλλά που ενδιαφέρονται μόνο για το δικό τους συμφέρον. Ανθρωποι που «τη βγάζουν» μια χαρά με τον Ιβάν Σαββίδη να μην έχει πλήρη γνώση του τι συμβαίνει στην ΠΑΕ, καθώς οι πληροφορίες που δέχεται προέρχονται από συγκεκριμένα στελέχη που μεταδίδουν αυτές τις πληροφορίες φιλτράροντές τες κατά το δοκούν. Το να διοικείς τον ΠΑΟΚ της Θεσσαλονίκης από το Ροστόφ της Ρωσίας είναι δύσκολη υπόθεση. Συνεπώς, χρειάζονται στη Θεσσαλονίκη άνθρωποι όχι μόνο αξιόλογοι, αλλά και αξιόπιστοι…
