Ο αθλητισμός στην Ελλάδα έχει δομηθεί πάνω σε παρεξηγημένες λογικές οι οποίες εξυπηρετούν κυρίως παραγοντικές ορέξεις και ενίοτε (ο αθλητισμός) αποτελεί άρμα ψηφοθηρίας των πολιτικών και των κυβερνήσεων. Ακόμη αποτελεί την «έδρα» ιδιοτελών σκοπών και εξυπηρέτηση μικροσυμφερόντων.
Σήμερα στη Θεσσαλονίκη διεξάγονται οι εκλογές της Ε.Κ.Α.Σ.Θ. Της Ενωσης που αποτελεί τη «μήτρα» του μπάσκετ της Θεσσαλονίκης και έχει ως θεσμικό ρόλο την ανάπτυξη και τη διάδοση του αθλήματος. Αυτό το θεσμικό ρόλο υπηρετεί επί 16 συνολικά χρόνια η παράταξη του κ. Λόρτου, η οποία για μία ακόμη φορά θα ζητήσει την ψήφο των Σωματείων της Θεσσαλονίκης.
Τα οποία τα εκπροσωπούν άνθρωποι, πραγματικοί εργάτες του αθλήματος. Που ασχολούνται με τα Σωματεία από μεράκι και βάζουν από την τσέπη τους, το όποιο μπάτζετ απαιτείται για τη λειτουργία τους. Οι ομάδες μπάσκετ των ερασιτεχνικών κατηγοριών, γενικώς βιώνουν δύσκολες στιγμές καθώς τα σωματεία δεν περιμένουν και πολλά πράγματα από τα θεσμικά όργανα.
Μάλιστα και τα λίγα βοηθήματα που έπαιρναν έχουν «ψαλιδιστεί» λόγω της οικονομικής κρίσης. Αυτό όμως δεν θα πρέπει να αποτελεί δικαιολογία ώστε να μπει φρένο στην εξέλιξη και την ανάπτυξη. Εκτιμώ ότι ο ρόλος της διοίκησης ΕΚΑΣΘ, όπως και όλων των αθλητικών Ενώσεων είναι να δώσει ώθηση στο άθλημα, και στα Σωματεία τα «εργαλεία» εκείνα που έχουν ανάγκη ώστε να υποστηρίξουν την προσπάθεια ανάπτυξη τους. Οι απαιτήσεις της εποχής είναι αρκετά μεγαλύτερες από τις συμβολικές προσφορές από την Ε.Κ.Α.Σ.Θ. Ισως θα ήταν προτιμότερο να «εκπαιδεύσουν» τις διοικήσεις των Σωματείων ώστε να δημιουργήσουν οικονομικούς πόρους και να είναι αυτόφωτες. Πώς όμως μπορεί κάποιος να δώσει γνώση, ιδέες και όραμα όταν δεν έχει καταφέρει επί σειρά ετών να αλλάξει το περιβάλλον μέσα στο οποίο λειτουργεί;
Ο προεκλογικός αγώνας και των σημερινών εκλογών έγινε μέσα σε κλίμα διαπλοκής και με τις γνωστές τακτικές του παρελθόντος. Με «πατριάρχες» και «πατερούληδες» να έχουν αναλάβει να ξεπληρώσουν «γραμμάτια» από το παρελθόν. Δηλαδή μία από τα ίδια. Το άθλημα μπήκε πάλι σε δεύτερη μοίρα και κυριάρχησαν τα πρόσωπα και τα μικροπαραγοντικά συμφέροντα. Ποιος μπορεί να αλλάξει το περιβάλλον μέσα στο οποίο διεξάγονται οι εκλογές; Μόνο τα Σωματεία. Ψηφίζοντας τα πρόσωπα, ανεξαρτήτως παράταξης, τα οποία πιστεύουν ότι έχουν να προσφέρουν στην Ενωση. Τα Σωματεία είναι αυτά που θα αποφασίσουν εάν θέλουν να συνεχίσουν να είναι κομμάτι των μικροπολιτικών των παραγόντων ή εάν θέλουν να στείλουν ένα μήνυμα στη διοίκηση που θα εκλεγεί για αλλαγή ρότας.