Είναι δύσκολο να ξεχάσεις τα ταξίδια που έκανες από Τούμπα σε Βασιλεία, Μόσχα και Λισαβόνα και να μπεις στη διαδικασία του ταξιδιού στη… Νέα Σμύρνη για να παίξεις με τον Πανιώνιο.
Είναι επίσης δύσκολο να ξεπεράσεις το σοκ του κοροϊδίστικου αποκλεισμού από την Μπενφίκα και να νιώσεις την ανάγκη της κατάκτησης των τριών βαθμών σε κάθε αγώνα του ελληνικού Πρωταθλήματος, αρχής γενομένης από το μας αυτής της Κυριακής. Είναι δύσκολη, με μία κουβέντα, η «μετάβαση» από το όνειρο της συμμετοχής σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ στη ρουτίνα των αγώνων με προοπτική επίτευξης του στόχου μετά από 9 ολόκληρους μήνες.
Ωστόσο, πρέπει οι παίκτες του ΠΑΟΚ να καταλάβουν ότι η κατάκτηση του Πρωταθλήματος, πέρα από την τόνωση του γοήτρου της ομάδας και την αποκατάσταση του δικαίου, μετά από όσα τραγελαφικά συνέβησαν πέρσι, θα σημαίνει και τη σαφώς πιο εύκολη πρόκριση στους ομίλους του επόμενου Τσάμπιονς Λιγκ. Αν πάρουν το Πρωτάθλημα, θα έχουν μία φάση λιγότερη στους προκριματικούς και δεν θα αντιμετωπίσουν κάποια Μπενφίκα, αλλά κάποιο… χωριό σαν αυτό που λέγεται Βίντι και που θα έχουν τώρα την ευκαιρία να διαλύσουν στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ
Ωραίο, ενδιαφέρον και αποδοτικό, από κάθε άποψη, θα είναι και το ταξίδι στο Γιουρόπα Λιγκ, που, στον όμιλο του ΠΑΟΚ, έχει και άρωμα Τσάμπιονς Λιγκ, χάρη στην παρουσία της Τσέλσι. Αλλά, κακά τα ψέματα. Τώρα πια ο πρωτεύων στόχος είναι η κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Ο τίτλος θα αποτελέσει το «κλειδί» για μια πολύ καλύτερη σεζόν την επόμενη χρονιά, μαζί, φυσικά, με την ποιοτική ενίσχυση της ομάδας, η οποία, το επόμενο καλοκαίρι, πρέπει να είναι και ουσιαστική και έγκαιρη.
Ας το (ξανα)πούμε ξεκάθαρα: Η ομάδα, η περσινή δηλαδή ομάδα, ανταποκρίθηκε μια χαρά στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Απέτυχε άδοξα, με «αυτοκτονία» στο τελευταίο παιχνίδι, αλλά μόνο συγχαρητήρια αξίζουν σε όλους τους παίκτες και τον προπονητή για την προσπάθειά τους. Εκείνη που δεν ανταποκρίθηκε είναι η διοίκηση και, κυρίως, ο μεγαλομέτοχος.
Απαγορεύεται να έρχεται ο πανικός επειδή δεν μπορεί να παίξει ο Βιεϊρίνια. Απαγορεύεται να φτάνει στο σημείο να φωνάζει δημοσίως ο προπονητής ότι θέλει κι άλλον φορ και άλλον αριστερό μπακ. Απαγορεύεται να μην υπάρχει εναλλακτική για τον Κάνιας. Απαγορεύεται, εν τέλει, να αποκτώνται τέσσερις παίκτες (Χατσερίντι, Ζαμπά, Ακπομ, Βέρνμπλουμ), αλλά να μην παίζει κανείς στο πιο καθοριστικό ματς, με την Μπενφίκα, είτε γιατί δεν είναι καλύτερος από άλλον, περσινό, παίκτη, είτε γιατί αποκτήθηκε πολύ αργά και είναι ακόμη ανέτοιμος.
Η ομάδα που θέλει να περάσει το κατώφλι των κορυφαίων κλαμπ της Ευρώπης δεν στηρίζεται μόνο στην αξία του προπονητή και την προσπάθεια των παικτών, αλλά και στην υποστήριξή της από τον μεγαλομέτοχο και τους συνεργάτες του. Δυστυχώς, στον εύρωστο οικονομικά ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη έγιναν και φέτος τα ίδια λάθη στις μεταγραφές. Και ενώ η ομάδα είχε την πολύ δύσκολη αποστολή να αποκλείσει τρεις πολύ αξιόλογους αντιπάλους για να επιτύχει τον υπ’ αριθμόν 1 στόχο της εισόδου σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ, έμεινε ουσιαστικά αβοήθητη…
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (1/9)
