Σπουδαία από κάθε άποψη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η χθεσινή νίκη του Δικέφαλου στο Περιστέρι, σε μια έδρα «σκληρή» και «επικίνδυνη», στην οποία αξίζει να σημειωθεί πως άφησε βαθμούς στο περσινό πρωτάθλημα. Στην προκειμένη περίπτωση και στη συγκεκριμένη νίκη συνέβησαν μερικά αξιοσημείωτα τα οποία επιβάλλεται να αναφερθούν γιατί το καθένα από αυτά έπαιξε σημαντικό ρόλο, τόσο στην εξέλιξη του αγώνα όσο και στην τελική του έκβαση.
Θα ξεκινήσουμε από την εμφάνιση των νικητών στο πρώτο ημίχρονο (σε ολόκληρο το 45λεπτο με εξαίρεση το μοιραίο επιπρόσθετο λεπτό). Είναι αλήθεια πως όλοι, φίλοι και αντίπαλοι, παρακολούθησαν μια εκτός πάσης αμφισβήτησης ανωτερότητα, παραδεχόμενοι τη συντριπτική υπεροχή της ομάδας του Φερέιρα. Η οποία θα έλεγε κανείς ότι κινήθηκε σε πολύ υψηλά ποδοσφαιρικά στάνταρντς. Με τους φίλους βέβαια του Δικέφαλου να διαπιστώνουν με έκπληξη και χωρίς να κρύβουν τον ενθουσιασμό τους, πως είδαν τον ΠΑΟΚ του νταμπλ να «επιστρέφει» και να στέλνει το εκκωφαντικό του μήνυμα σε όλους εκείνους που βιάστηκαν να τον ξεγράψουν και να χρίσουν το δικό τους φαβορί. Το πρώτο ημίχρονο κύλησε σε ένα πανέμορφο ποδοσφαιρικό τέμπο και με σχεδόν «τελειωμένους» και σε απόγνωση ευρισκόμενους τους αντιπάλους του. Κι όμως σε κλάσματα δευτερολέπτου αυτή η προοπτική κλονίστηκε με ένα κοροϊδίστικο και φτηνό γκολ όπως συνηθίζεται άλλωστε εδώ και αρκετό καιρό και ιδιαίτερα στις ευρωπαϊκές διοργάνώσεις.
Αφύλακτος τελείως ο Βέλλιος σκοράρει ανενόχλητος και αλλάζει από το πουθενά και με το τίποτα συνθήκες και ψυχολογίες. Ο υπέροχος ΠΑΟΚ του πρώτου ημιχρόνου πήγαινε στα αποδυτήρια όχι με το σκορ που θα μπορούσε και που έπρεπε, αλλά με ένα εύθραυστο 2-1. Κάτι που ασφαλώς και όπως φάνηκε επηρέασε σε πρώτη φάση τις ισορροπίες και που στη συνέχεια με ένα επίσης παιδαριώδες λάθος ολοκλήρωσε τη μεγάλη ζημιά με την απρόβλεπτη ισοφάριση να αποσυντονίζει ολόκληρη την ομάδα. Και με τον Πορτογάλο κόουτς να σπεύδει σε αλλεπάλληλες αλλαγές από τις οποίες προσδοκούσε να μπει ξανά στο παιχνίδι. Αν κάτι θα έπρεπε επίσης να τονιστεί και να συμπεριληφθεί μέσα σε αυτά που προαναφέραμε στην εισαγωγή μας σαν αξιοσημείωτα πέρα από την ευκαιρία του Πέλκα και άλλες δύο στο διάστημα του αποσυντονισμού, είναι το γεγονός ότι σε αυτή την τόσο κακή εικόνα δεν έλειψε από τους νικητές ένα μεγάλο πάθος για την διεκδίκηση της νίκης.
Ήταν ολοφάνερη η πρόθεσή τους να κερδίσουν αυτό το παιχνίδι και να εξιλεωθούν από τη στιγμή που έχασαν τον συντονισμό τους και παραχώρησαν δικαίωματα και ελπίδες σε εκείνους που είναι βέβαιο πως αν τα πράγματα εξελίσσονταν όπως στο πρώτο μέρος, δε θα μπορούσαν να τους κοιτάξουν στα μάτια. Το παιχνίδι στράβωσε σίγουρα μετά το 2-2 για τους φιλοξενούμενους. Κι εδώ είναι το σημαντικό που θα πρέπει να αναφερθεί και το οποίο επιβεβαιώνει όσα περίπου είπε χθες μετά τη λήξη του αγώνα και ο κόοττς των νικητών. Ότι δηλαδή «κάθε παιχνίδι για μας είναι ένας τελικός, μια δοκιμασία, με πολλές και διαφορετικές παραμέτρους. Σήμερα αποδείξαμε όμως ότι μπορούμε να αντεπεξέλθουμε αποτελεσματικά σε όλες τις περιπτώσεις που μπορούμε να βρούμε μπροστά μας».
Διπρόσωπος και άτυχος, αλλά νικητής. Μεγάλη μπάλα στο πρώτο, ανησυχία και προβληματισμός ωστόσο όμως και πολύ μεγάλο πάθος στο β’. Η άμυνα στο σύνολό της χρεώνεται τα κοροϊδίστικα γκολ, το δίδυμο Βαρέλα-Κρέσπο έχασε χθες πολλές μάχες, ωστόσο εξιλεώθηκε με τα δύο γκολ (το ένα κρίθηκε άκυρο) που ήρθαν σαν «ξαφνικός θάνατος» για τους Περιστεριώτες. Καλή η απόδοση του Μίσιτς, όπως και του Εσίτι, ο οποίος όμως υπέπεσε στο σοβαρό λάθος που έφερε την ισοφάριση. Ο Μπίσεσβαρ κινήθηκε σε μέτρια επίπεδα, ενώ ο Πέλκας δείχνει ότι βελτιώνεται και αποκτά καλή ψυχολογία. Μαχητής όπως πάντα ο Ακπομ, με λίγες προσπάθειες ο Λημνιός. Βλέποντας τον χθεσινό ΠΑΟΚ του πρώτου μέρους συγκεκριμένα υπάρχει πλέον όχι απλή ελπίδα, αλλά η βεβαιότητα πως η ομάδα βρίσκει τον δρόμο της. Όσο για τον Τζοβάρα; Φαίνεται πως ο ίδιος βρίσκεται ακόμη στο Var βλέποντας τις φάσεις μπροστά στην εστία του Ολυμπιακού στον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης.
ΥΓ: Αύριο η δική μας απάντηση στους αυτόκλητους εισαγγελείς που μιλούν για ηθικές αυτουργίες και όχι για τους φυσικούς εκτελεστές εγκλημάτων που έγιναν στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (15/9)
