Λοιπόν, δυο τινά συνέβησαν χθες, στην Ξάνθη. Με αρνητικό πρωταγωνιστή τον ΠΑΟΚ βεβαίως, βεβαίως…
Πρώτον: Με την ήττα του χαλάρωσε το σφίξιμο του λαιμού του Ολυμπιακού. Του κατ’ εξοχήν αντιπάλου του στη «μάχη του στέμματος». Δίχως διάθεση μήτε καν υποψίας περί υποτίμησης των άλλων ομάδων στις παρυφές της κορυφής. Εξηγούμαστε, για να μην παρεξηγούμαστε.
Εκεί που είχε την ευκαιρία, να το δυναμώσει, το χαλάρωσε. Αντί η διαφορά από τους 5 να πάει στους 7 πήγε στους 4 βαθμούς. Την ώρα μάλιστα, κατά την οποία γραφόταν η σημερινή (ταπεινή, όπως πάντα) άποψη μας δεν είχε αρχίσει καν ο αγώνας στην Τρίπολη. Το αναφέρουμε επειδή υπήρχε η προοπτική – βλέπετε – η διαφορά του 1ου από τον 2ο να πέσει στους 3 βαθμούς! Από το κακό στο χειρότερο. Εάν κι εφ’ όσον…
Με λίγα λόγια; Καταγράψαμε μία απόπειρα αυτοκτονίας του ΠΑΟΚ. Έπεσε στα Πηγάδια για να πνιγεί.
Δεύτερον: Με την ήττα του έφθειρε την στόφα εκείνης της ομάδας – όπως την θέλει ο Άγγελος Αναστασιάδης – η οποία κερδίζει και τους διαιτητές. Οπότε η γκρίνια (πέρα για πέρα λογική κι ορθή, δε λέμε) για τον Καλογερόπουλο απορρίπτεται κι ως αιτιολογία για την απαράδεκτη εικόνα του ΠΑΟΚ κόντρα στην Ξάνθη. Ναι, δίκιο έχει ο Άγγελος Αναστασιάδης δηλώνοντας: «Δεν παίχθηκε ποδόσφαιρο στο Β’ ημίχρονο. Αυτό που έγινε ήταν προκλητικό». Ναι, αλλά… δε σημαίνει πως ο ΠΑΟΚ δεν έπαιξε μπάλα επειδή δεν παίχθηκε. Όλα κι όλα!
Στη στόφα βέβαια της ομάδας, όπως την οραματίζεται ο Άγγελος Αναστασιάδης, υπήρχε η ταπεινότητα. Χάθηκε κι αυτή. Είδαμε παίκτες, οι οποίοι «έτρωγαν σίδερα» στο «Γ. Καραϊσκάκης», να τους «τρώνε λάχανο» οι αντίπαλοι τους. Και τούτο επειδή είχε διαγωγή α λα …Μπεκενμπάουερ στην άμυνα. Ματσόλα στο κέντρο. Πελέ στην επίθεση. Με τόση αλαζονεία κι έπαρση εμφανίστηκε ο ΠΑΟΚ.
Είναι όμως, υπότροπος σε τέτοιες απαράδεκτες εμφανίσεις. Μετά από παραστάσεις οι οποίες ξετρελαίνουν τον κόσμο του ο ΠΑΟΚ τον ξενερώνει. Το έχει κάνει ουκ ολίγες φορές. Το πολλάκις εξαμαρτείν ουκ ομάδας σοφής. Το γεγονός (της υποτροπής με έπαρση κι αλαζονεία) ανέδειξε ως πρωτεύον πρόβλημα ο Άγγελος Αναστασιάδης. Ορθώς έπραξε. Η ανάδειξη του βέβαια, δεν βοηθά. Η λύση του φυσικά, ωφελεί σοβαρά την υγεία του ΠΑΟΚ.
Και λύση τέτοιων προβλημάτων προσφέρει μόνον το βάθος του πάγκου. Το είπαμε και το επαναλαμβάνουμε: Ο πάγκος του ΠΑΟΚ είναι ρηχός. Θα πείτε: Με τον Ολυμπιακό δεν ήταν; Με τη Φιορεντίνα δεν ήταν; Ήταν αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις υπερέβαλλαν εαυτούς. Συνέπεσε η υπερβολή να είναι κοινή παικτών και προπονητών. Όταν δεν συμπίπτει; Με τον Παναθηναϊκό; Ήττα. Με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς; Ήττα. Με την Ξάνθη; Ήττα. Με τον ΠΑΣ Γιάννινα; Ισοπαλία στην Τούμπα.
Πολλαπλό λοιπόν, το κακό από το 4-2 στα «Πηγάδια». Η εκτροπή του ΠΑΟΚ από την θαυμαστή πορεία του. Η ανάσα ελπίδας στους διώκτες του. Η απώλεια της στόφας ομάδα, όπως την θέλει ο προπονητής της. Κι η πίκρα… Η ανώμαλη προσγείωση στους ιπτάμενους από γλύκα φίλους του «δικέφαλου».
Η ζωή πάντως, στο Πρωτάθλημα συνεχίζεται. Το έχει πει κι ο μέγας Πάμπλο Γκαρσία: Έπεσες; Επιβάλλεται να σηκωθείς. Έτσι αναδύεται η μαγκιά της μεγάλης ομάδας…