Την απόφασή του να αποχωρήσει από την ενεργό δράση έκανε γνωστό ο Φερνάντο Τόρες. Ο 35χρονος Ισπανός φορ κλείνει την καριέρα του ύστερα από 18 χρόνια, όπως ανακοίνωσε μέσω των social media.
«Έχω κάτι πολύ σημαντικό να ανακοινώσω. Ύστερα από 18 εξαιρετικά χρόνια, ήρθε η στιγμή να βάλω ένα τέλος στην ποδοσφαιρική καριέρα μου. Στις 23 Ιουνίου θα παραχωρήσω συνέντευξη Τύπου για να εξηγήσω λεπτομερώς την απόφαση μου», αναφέρει το tweet του El Nino.
Ο Φερνάντο Χοσέ Τόρες Σανθ (όπως είναι το πλήρες όνομά του) γεννήθηκε στη Φουενλαμπράδα της Μαδρίτης και στα 15 του, υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με την Ατλέτικο το 1999. Το ντεμπούτο του με τη φανέλα της πρώτης ομάδας έκανε τον Μαΐο του 2001 στο «Βιθέντε Καλντερόν» με αντίπαλο τη Λεγανές, μιας και τότε η Ατλέτικο έπαιζε στη Σεγκούντα Ντιβιζιόν. Μια εβδομάδα μετά σκόραρε και το πρώτο του γκολ, αλλά η Ατλέτικο έχασε στο νήμα την άνοδο.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι η πρώτη θέση που αγωνίστηκε δεν ήταν του επιθετικού, αλλά του τερματοφύλακα. Από 7χρονών και μετά εγκατέλειψε τη θέση κάτω από τα γκολποστ και επέλεξε να γίνει στράικερ.
«Όταν ήμουν έξι ετών, όλοι στο σχολείο μιλούσαν για ένα κινούμενο σχέδιο για το ποδόσφαιρο, από την Ιαπωνία. Ονομαζόταν Oliver y Benji στην Ισπανία και στην Ιαπωνία ήταν ο καπετάνιος Tsubasa. Ήταν ένα cartoon η πλοκή του οποίου περιστρεφόταν γύρω από τη ζωή δύο παιδιών που ξεκινούν να παίζουν ποδόσφαιρο για διασκέδαση και καταλήγουν επαγγελματίες. Άρχισα να παίζω ποδόσφαιρο εξαιτίας αυτού. Ήθελα να είμαι ο Oliver, επειδή έπαιζε στο γήπεδο και ο Benji ήταν ο τερματοφύλακας. Βέβαια κατέληγα να παίζω τέρμα, μέχρι που ένα δυνατό σουτ μου έσπασε δύο δόντια. Τότε αποφάσισα ότι η καριέρα μου κάτω από τα γκολποστ είχε τελειώσει και ξεκίνησα να παίζω ως επιθετικός».
Πριν καν κλείσει τα 10, εντάχθηκε σε μία ομάδα που έφτιαξαν άνθρωποι που είχαν ένα καφέ στη γειτονιά του. Τη Mario’s Holanda. Ήταν μία προσπάθεια να κρατήσουν όλα τα παιδιά απασχολημένα με το ποδόσφαιρο ώστε να μην μπλέξουν με ναρκωτικά και κακές παρέες. Αγωνίστηκε εκεί για περίπου τρία χρόνια.
Καθ ‘όλη τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, ο Τόρες έκανε τακτικά ταξίδια για να επισκεφθεί τον παππού του – έναν μεγάλο οπαδό της Ατλέτικο. Ο Εουλάνιο (ο μπαμπάς της μητέρας του) δεν κουράστηκε ούτε λεπτό να του περιγράφει πόσο ξεχωριστό ήταν να είσαι Ροχιμπλάνκο, έτσι οι επιρροές του πατέρα του που τον έστρεφαν προς την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια δεν έπιασαν τόπο, με αποτέλεσμα να πάει να δοκιμαστεί στην Ατλέτικο και να αφήσει άφωνους τους πάντες με τις εξαιρετικές του επιδόσεις.
Τον αποκαλούσαν El Nino (στα ελληνικά σημαίνει το παιδί), επειδή κανείς δεν ήξερε το όνομά του. Όπως έχει πει ο ίδιος: «Δεν μου άρεσε καθόλου όπως με αποκαλούσαν, αλλά τελικά έμεινε το παρατσούκλι».
Έγινε αρχηγός της πρώτης ομάδας όταν ήταν μόλις 19 χρονών κι ενώ τη στιγμή εκείνη αγωνίζονταν στο σύλλογο ο Ντεμετριο Αλμπερτίνι που είχε κερδίσει 3 Champions League. «Ήμουν ένα παιδί στη θέση του αρχηγού, αλλά δεν ήμουν ο αληθινός αρχηγός. Μάθαινα από τους άλλους κι απλά φορούσα το περιβραχιόνιο».
Στην εξαετία του στο «Βιθέντε Καλντερόν», ο αρχηγός Τόρες είχε 214 συμμετοχές και 82 γκολ, με σχεδόν τη μισή Ευρώπη να «σφάζεται» για χάρη του. Τελικά πήρε το δρόμο για το «Άνφιλντ» για περίπου 23.000.000 συν τον Γκαρσία που πήγε στην Ατλέτικο.
Το 2007, ύστερα από έξι χρόνια παρουσίας στη Μαδρίτη μετακόμισε στην Αγγλία για λογαριασμό της Λίβερπουλ.
Έγινε ένας από τους πιο αγαπητούς παίκτες της κερκίδας και μετά από 4 χρόνια με 81 γκολ σε 142 εμφανίσεις, αποκτήθηκε από την Τσέλσι έναντι 50 εκατομμυρίων.
Το πέρασμά του στους Λονδρέζους δεν εντυπωσίασε, με τους περισσότερους να θυμούνται το γκολ στο «Καμπ Νου» στον επαναληπτικό ημιτελικό του Champions League με την Μπαρτσελόνα στην πορεία για την κατάκτηση της κορυφής το 2013.
Το 2015 γύρισε το «Βιθέντε Καλντερόν» μετά από ένα ανεπιτυχές πέρασμα από τη Μίλαν. Με τους «ροχιμπλάνκος» πανηγύρισε ακόμη ένα Europa League, ενώ το καλοκαίρι του 2018 αποδέχθηκε την πρόκληση για μία νέα εμπειρία στην Ιαπωνία.
Έπαιξε για δυο σεζόν στη Sagan Tosu, μετρώντας έως τώρα 32 εμφανίσεις με 4 γκολ
Με την Εθνική Ισπανίας αγωνίστηκε 110 φορές και σημείωσε 38 γκολ. Πανηγύρισε την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την Ισπανία το 2010, αλλά και δύο σερί Euro το 2008 (σκόραρε το νικητήριο γκολ στον τελικό με τη Γερμανία) και το 2012.
Οι διακρίσεις δεν σταμάτησαν εκεί αφού ο Τόρες στο Euro 2012, πήρε και το χρυσό παπούτσι με 3 τέρματα. Αν και είχε τα ίδια γκολ με τον Γκόμες, ο Ισπανός είχε αγωνιστεί σε μόλις 189 λεπτά έναντι 281 του Γερμανού.
Με 5 γκολ συνολικά σε Euro (2 το 2008 και 3 το 2012), έγινε ο πρώτος σκόρερ της Ισπανίας σε τελικά ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.
Ο...άγνωστος Φερνάντο
-Ο Τόρες έχει παντρευτεί τον παιδικό του έρωτα, την Ολάγια Ντομίνγκεθ, σε μια πριβέ τελετή με δυο μόλις καλεσμένους.
-Έχει δυο παιδιά, μια κόρη, τη Νόρα και ένα γιο τον Λέο.
-Είναι τρελός για τα video-games.
-Κάθε τατουάζ πάνω του έχει και μια ιστορία. Το πρώτο του στο εσωτερικό του δεξιού ποδιού με τους λατινικούς αριθμούς VII VII MMI (7-7-2001), λένε ότι συμβολίζει ή την ημέρα που πέθανε η γιαγιά του που αγαπούσε πολύ ή την ημέρα που έκανε δεσμό με την γυναίκα του, Ολάγια.
-Έχει ένα ακόμα στο δεξί του χέρι με τον αριθμό 9. Είναι ο αγαπημένος του και τυχερός αριθμός και τον φοράει σε όλες τις ομάδες του.
-Μεγάλη είναι και η αγάπη του για τα αυτοκίνητα.
-Είναι ενεργό μέλος πολλών φιλανθρωπικών οργανώσεων, όπως η Unicef.
-Μαζί με τον Μάτα έγιναν οι πρώτοι παίκτες που σηκώνουν Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο με την εθνική τους, αλλά και Champions League και Europa με το σύλλογο.