Αγαπητή Metrosport
Θεωρώντας βέβαιο ότι, είτε μας αρέσει είτε όχι, νέα κυβέρνηση θα είναι η Νέα Δημοκρατία, χαιρόμουν κάθε φορά που άκουγα, προεκλογικά, τον Κυριάκο Μητσοτάκη να δηλώνει ότι κύριο μέλημά του είναι η Ελλάδα να αποκτήσει κράτος.
Πάνε πολλά χρόνια που πιστεύω ότι η ανυπαρξία του κράτους είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας κι αυτό που προκαλεί χίλια δυο άλλα. Κι απ’ ότι φαίνεται, δεν είναι μόνο δική μου αίσθηση. Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Από αυτό το αστείο ελληνικό κράτος ταλαιπωρούνται όλοι ανεξαίρετα οι Ελληνες πολίτες.
Επανέλαβε πολλές φορές ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και σήμερα πρωθυπουργός ότι όπου και να πάει, σε όποια πόλη η χωριό της Ελλάδας, οι πολίτες του λένε “Κυριάκο φτιάξε κράτος”. Κάθε φορά που το ανέφερε, δεσμευόταν ότι θα κάνει το παν για να ανταποκριθεί σ’ αυτή την απαίτηση. Και κάθε φορά που δεσμευόταν, χαιρόμουν, ελπίζοντας ότι θα σεβαστεί την υπόσχεσή του. Διότι το θέμα μας δεν είναι η έλλειψη δεσμεύσεων και υποσχέσεων. Είναι η έλλειψη της υλοποίησής τους από όσους μας κυβερνούν τα τελευταία 40 χρόνια.
Είναι νωρίς ακόμη να τον κρίνουμε, είναι νωρίς να κρίνουμε και το κυβερνητικό έργο συνολικά. Η αστεία κυβέρνηση που προηγήθηκε θεωρούσε λίγα τα 4,5 χρόνια για να κριθεί, επομένως δεν μπορούμε να κρίνουμε μια κυβέρνηση λίγων εβδομάδων.
Ωστόσο, έχω την αίσθηση ότι τουλάχιστον ο Μητσοτάκης δεν πετούσε πυροτεχνήματα κι αυτό που έλεγε το εννοούσε. Οι εντολές που έδωσε στους υπουργούς του να “ξεσκιστούν” στη δουλειά ήταν ξεκάθαρες. Και ο μηχανισμός ελέγχου των ενεργειών τους αυστηρός και ευκίνητος. Γνώμονας της στρατηγικής που θέλει να ακολουθήσει είναι η δημιουργία ενός κράτους που θα υπηρετεί τον πολίτη και δεν θα τον βασανίζει. Το λένε και όλα τα υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματος.
Το δηλώνουν σε κάθε ευκαιρία και κάθε φορά που το δηλώνουν αναλαμβάνουν και οι ίδιοι προσωπικές δεσμεύσεις. Αν, λοιπόν, ήρθε επιτέλους η εποχή που οι κυβερνώντες βρήκαν λίγη τσίπα, πρέπει να αρχίσουμε να ελπίζουμε στο θαύμα. Να αρχίσουμε να πιστεύουμε ότι θα πάψουμε σιγά-σιγά να είμαστε μια ευρωπαϊκή μεν, τριτοκοσμική δε, χώρα, η οποία ξέρει όλες τις παθογένειές της αλλά δεν κάνει τίποτε απολύτως για να τις παλέψει και να τις νικήσει.
Η οικονομία είναι το μείζον ζήτημα. Σύμφωνοι. Αλλά για να γίνει πιο εύκολη και πιο ευχάριστη η ζωή στην Ελλάδα απαιτούνται και άλλα πολλά που μόνο ένα σοβαρό κράτος μπορεί να προσφέρει. Ενα κράτος που δεν θα παίρνει μόνο από τον πολίτη, αλλά και θα δίνει. Στην υγεία, στην παιδεία, στις συναλλαγές με τις κρατικές υπηρεσίες, στα πάντα. Ενα κράτος που θα λειτουργεί για την ευημερία της χώρας, η οποία όμως δεν μπορεί να προέλθει παρά μόνο από την ευημερία των πολιτών της.
Ειλικρινά, δεν με ενδιαφέρει καθόλου ποιο κόμμα και ποιοι πολιτικοί θα το πετύχουν. Δεν έχω τέτοια “κολλήματα”. Θα χειροκροτήσω και θα ευγνωμονώ, όποιο πολιτικό χρώμα κι αν έχουν, εκείνους που θα απαντήσουν πειστικά στο παλλαϊκό αίτημα “φτιάξτε κράτος”. Μακάρι να είναι η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μακάρι γιατί αργήσαμε πάρα πολύ. Δεν παίρνει άλλη αναβολή.
Με… συγκρατημένη αισιοδοξία,
Στέλιος Γρηγοριάδης
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (12/8)
