Ο νεαρός τερματοφύλακας Τσιλιγγίρης, μετά από δύο εβδομάδες θα είναι ο βασικός τερματοφύλακας του Αρη στον αγώνα με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ.
Στην Ευρώπη η συμμετοχή ενός ποδοσφαιριστή 19 χρόνων στην ενδεκάδα επαγγελματικής ομάδας, είναι ένα γεγονός ρουτίνας. Για την ποδοσφαιρική Ελλάδα αποτελεί είδηση πρώτου μεγέθους. Αυτός είναι και ο πρώτος λόγος που για τη συμμετοχή του νεαρού γίνεται τόσος μεγάλος θόρυβος. Ο Αρης λοιπόν είναι υποχρεωμένος να διαχειριστεί με τον καλύτερο τρόπο αυτή την εξέλιξη.
Κυρίως να προετοιμάσει ψυχολογικά τον Τσιλιγγίρη για τον αγώνα του ΟΑΚΑ. Ο νεαρός έχει ταλέντο και ποδοσφαιρικό θράσος, αλλά δεν έχει ποδοσφαιρική εμπειρία από μεγάλους αγώνες.
Εκεί που χρειάζεται μέταλλο για να επιβιώσει ένας αθλητής. Γι’ αυτό όμως ο μόνος που δεν φταίει είναι νεαρός τερματοφύλακας. Η ευθύνη είναι της διοίκησης του Αρη που έκανε έναν στρεβλό προγραμματισμό το περασμένο καλοκαίρι.
Η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι μία επαγγελματική ομάδα έχει δύο ισάξιους κίπερ στην πρώτη ομάδα, έναν τρίτο με λιγότερες εμπειρίες και μία τέταρτη επιλογή ενός ταλαντούχο.
Ο Αρης λοιπόν έπρεπε να έχει στο ρόστερ του έναν τερματοφύλακα ισάξιο με τον Κουέστα, τον 21χρονο Εμαν για τρίτη λύση, ως παίκτη με λιγότερες εμπειρίες και τον Τσιλιγγίρη ως τέταρτη επιλογή. Η διοικητική πρακτική όμως του κ. Καρυπίδη δεν ήταν ταυτόσημη με την ποδοσφαιρική πραγματικότητα κι έτσι ο Αρης ρίσκαρε και θα ρισκάρει με τη συμμετοχή του Εμαν μέχρι την αποθεραπεία του Κουέστα και θα ρίξει στη... φωτιά τον Τσιλιγγίρη.
focus
Το τελευταίο σουτ τριών πόντων του Παύλου Γρηγοριάδη ήταν, δυστυχώς, άστοχο. Αυτό που θα έκρινε την παράταση της ζωής του. Το πίστευε βαθιά ότι θα ευστοχούσε και σ’ αυτό.
Οπως στα περισσότερα σουτ από μέση και μακρινή απόσταση, με τη φανέλα του ΒΑΟ ή του Φιλίππου, την εποχή που δεν υπήρχαν τα τρίποντα. Σπουδαίος αθλητής, ιδεολόγος Αριστερός, σεμνός. Αυτός ήταν ο Παύλος που έφυγε χθες από τη ζωή. Καλό ταξίδι, αληθινέ φίλε.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
