«Θα πέσει η Χούντα του ελληνικού ποδοσφαίρου, όπως κάποτε πέφτουν όλες οι Χούντες σε όλο τον κόσμο», είπε στη χθεσινή χειμαρρώδη συνέντευξη Τύπου ο Δημήτρης Μελισσανίδης, ο οποίος, βέβαια, έκανε ουκ ολίγες καταγγελίες για τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τον Ολυμπιακό, τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε στο αναλυτικό ρεπορτάζ της σημερινής Metrosport.
Με το τι συνέβη με τις απειλές που δέχτηκε ο Ζωγράφος και αν τις δέχτηκε από τον Μελισσανίδη, ή κάποιον που η φωνή του έμοιαζε με του Μελισσανίδη, δεν θα ασχοληθώ. Είναι θέμα καθαρά της δικαιοσύνης. Αλλά σε όλα τα υπόλοιπα που είπε ο Μελισσανίδης έχει απόλυτο δίκιο. Εχει δίκιο 1000%. Ανέφερε πολλά φοβερά και τρομερά που συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο και έθεσε ένα σωρό ερωτήματα για ξυλοδαρμούς, διάφορους άλλους τσαμπουκάδες, κατ' εντολήν ορισμούς διαιτητών, επιχειρηματικές δραστηριότητες αμφίβολης εντιμότητας και ηθικής, αλλά και τη χρήση... πακιστανικών τηλεφώνων. Ηταν ερωτήματα με απαντήσεις που όλες «περιέχουν» το όνομα του μεγαλομετόχου και προέδρου του Ολυμπιακού.
Από εκεί και πέρα, ο Μελισσανίδης τόνισε ότι θα σπάσει τα αυγά μέχρι το τέλος και ανέφερε ότι είναι ελάχιστοι οι υγιείς επιχειρηματίας και οι καθαροί άνθρωποι που επενδύουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τους κατονόμασε κιόλας: Ο Σαββίδης, ο Αλαφούζος, ο Βελλής, ο Κωστούλας και ο Πανόπουλος. Είπε όμως και το άλλο: «Δεν λέω πως αγαπηθήκαμε με τον Αλαφούζο και τον Σαββίδη, αλλά είπαμε να φτιάξουμε το ποδόσφαιρο. Αύριο θα έχουμε αντιπαλότητα, αλλά θα είναι μια σωστή αντιπαλότητα»
Κρατάω αυτό το τελευταίο. Μακάρι οι τρεις μεγαλομέτοχοι να αλλάξουν τα πάντα στο ποδόσφαιρο. Ομως, τίθεται και ένα άλλο τεράστιο θέμα: Μετά τον ανοιχτό (ποδοσφαιρικό και επιχειρηματικό) πόλεμο μεταξύ Μαρινάκη και Μελισσανίδη, ήρθε επιτέλους η ώρα να παρέμβει η υπνωτισμένη πολιτεία. Το ποδόσφαιρο είναι κοινωνικό αγαθό και ανήκει σε όλους τους Ελληνες πολίτες. Ηρθε η ώρα να ενδιαφερθεί η πολιτεία για τους πολίτες. Και, βέβαια, όχι μόνο ως προς το ποδόσφαιρο...
Ξαφνικά, Καραγκούνης. Θα έχει ενδιαφέρον...
Θέσαμε χθες το ερώτημα ποιος μπορεί να είναι ο «εκλεκτός» των τριών «μεγάλων» πλην Ολυμπιακού (ΠΑΟΚ, Παναθηναικός, ΑΕΚ) εάν όντως αποφασίσουν να συνεργαστούν στις εκλογές της ΕΠΟ. Ο Σαρρής και ο Πιλάβιος, είπαμε, αποκλείονται αυτονόητα. Και ότι στον Γκαγκάτση θα μπορούσε να παρασυρθεί και να κάνει το λάθος (για δεύτερη φορά) να ποντάρει ο Σαββίδης, αλλά δεν έχουν κανέναν λόγο να ακολουθήσουν ο Μελισσανίδης και ο Αλαφούζος. Οπότε μένουν δύο. Ο Βίκτωρ Μητρόπουλος και ο Δημήτρης Κούκης. Η, μήπως, τρεις, μετά το όνομα του Γιώργου Καραγκούνη, που «ξεφούρνισε» χθες ο Μελισσανίδης;
Για τον Μητρόπουλο δεν μπορώ να κάνω εκτίμηση. Ο Σαββίδης δεν τον ξέρει, αλλά μπορεί εύκολα να μάθει περί τίνος πρόκειται. Ο Αλαφούζος δεν θα είχε ίσως αντίρρηση, δεν ξέρω, όμως, τι θα μπορούσε να σκεφτεί ο Μελισσανίδης για τον αδελφό του ερυθρόλευκου “παραγκάρχη” Θωμά και βετεράνο ποδοσφαιριστή του Παναθηναικού.
Για τον Κούκη, γνωρίζω ότι έχει γίνει προ πολλού συζήτηση μεταξύ Μελισσανίδη – Σαββίδη, ενώ πιθανότατα θα συμφωνούσε και ο Αλαφούζος, διότι, σε αντίθετη περίπτωση, θα έπρεπε να συμπλεύσει με την επιλογή του Ολυμπιακού, ή να στηρίξει άλλον, τρίτο, υποψήφιο, αν θα υπάρχει.
Να, όμως, που ο Μελισσανίδης πρότεινε χθες, δημοσίως, τον Καραγκούνη. Ο ίδιος ο Καραγκούνης το ξέρει; Αγνωστο. Εχει γίνει ήδη συμφωνία μεταξύ των τριών; Ισως. Θα έχει ενδιαφέρον, πάντως, να προωθηθεί ένα τέτοιο πρόσωπο. Μόνο που για να διοικήσεις την ΕΠΟ, πέρα από το να είσαι άφθαρτος, χρειάζονται και άλλα προσόντα. Για να μην καταντήσεις έρμαιο στις διαθέσεις των τυχοδιωκτών.
Πέρα από όλα αυτά, έχουμε και μία άλλη παράμετρο. Το ΠΟΤΕ θα γίνουν οι εκλογές της ΕΠΟ και ΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. Αν υποτεθεί ότι θα θελήσει η πολιτεία να αναμιχθεί για να επιχειρήσει κάθαρση στο ποδόσφαιρο, μέσω ενός προέδρου της ΕΠΟ, που θα είναι άνθρωπος εμπιστοσύνης, το ζητούμενο θα είναι ποιο ή ποια κόμματα θα κυβερνούν τη χώρα τη χρονική περίοδο που θα γίνουν οι εκλογές της ΕΠΟ. Εχει κι αυτό τη δική του, τεράστια, σημασία...