ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΟΥΖΟΥ
Ο Γιώργος Μποροβήλος νέος πρόεδρος στην Σούπερ λίγκα. Σαν να ήταν χθες. Η εκλογή του χθες έμοιαζε με προαναγγελία. Κόντρα σε όλα και όσες διεργασίες είχαν προηγηθεί στο παρασκήνιο ήταν δεδομένη. Έφτανε και περίσσευε που την υποστήριζε ο Ολυμπιακός. Με το πράσινο φως του Βαγγέλη Μαρινάκη και την απόλυτη στήριξη του δεν είχε τίποτα να φοβηθεί. Απλά να βάλει το όνομα του στην ψηφοφορία. Τα υπόλοιπα έμοιαζαν με τυπική διαδικασία.
Στον φίλαθλο κόσμο του Ηρακλή το όνομα του Μποροβήλου οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε όσα επαίσχυντα συνέβησαν για να οδηγηθεί ο ιστορικός σύλλογος στην Β΄ εθνική κι απο εκεί στην μεγάλη περιπέτεια.
Είναι πράγματα γνωστά σε όλους. Η παρουσία του στην προεδρία της διοργανώτριας αρχής του πρωταθλήματος δεν πρόκειται να φέρει κάτι νέο. Απλά θα κληθεί να διαχειριστεί την ίδια κατάσταση, με τους ίδιους κανόνες, την ίδια παθογένεια. Μία από τα ίδια! Τίποτα νέο και διαφορετικό. Άλλωστε και η διαδικασία της ψηφοφορίας ήταν προδιαγεγραμμένη. Όπως και αυτό που θα επακολουθούσε.
Τα πρόσωπα αλλάζουν αλλά γύρω όλα τα ίδια μένουν. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν υπάρχει θέμα προσώπων αλλά αρχών. Το σημαντικότερο δεν εφαρμόζονται οι νόμοι. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Μια παρεούλα εξουσιάζει τα πάντα, επιβάλει τις θέσεις της, κόβει και ράβει τους θεσμούς στα μέτρα της.
Δεν έχει απομείνει τίποτα όρθιο. Τα υπολείμματα της αξιοπιστίας του πρωταθλήματος έχουν χαθεί από καιρό, απόδειξη ότι σύμφωνα με την έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, οι τρεις στους τέσσερις που ρωτήθηκαν πιστεύουν ότι στο πρωτάθλημα υπάρχουν πολλά (!) στημένα παιχνίδια.
Μπορεί να αλλάξει κάτι σε αυτό ο Μποροβήλος; Όχι βέβαια! Όπως κι αν λέγεται ο πρόεδρος της Σούπερ λίγκα απλά συμπληρώνει το θίασο, παίζοντας τον συγκεκριμένο ρόλο. Το άσχημο είναι ότι οι θεατές από κάτω συνεχώς αραιώνουν. Κι αν δεν αλλάξει ο σκηνοθέτης τότε στο έργο που λέγεται ελληνικό πόδόσφαιρο δε θα υπάρχει θεατής. Ούτε στο γήπεδο, ούτε στην τηλεόραση.