Αν νικούσε ο ΠΑΟΚ, θα έπαιρνε κεφάλι με έναν πόντο από τον Ατρόμητο, τώρα που έχασε είναι δύο πίσω από την ομάδα του Περιστερίου και την ΑΕΚ. Αυτό είναι το δέντρο. Το δάσος είναι πως οι παίκτες του Δικεφάλου του Βορρά και ο Λουτσέσκου δεν έδειξαν (και πάλι) ικανοί να διαχειριστούν την ευθύνη του πρωταθλητισμού.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως ο ΠΑΟΚ ήθελε να πετάξει από τα χέρια του το απίστευτο δώρο του Αραούχο. Έπαιζε από το 7’ με παίκτη παραπάνω με αντίπαλο μια ομάδα που ήδη είχε την εξτρά ταλαιπωρία του μεγάλου αγώνα που έδωσε με τη Μίλαν. Σ’ αυτή την αντίδρασή του φάνηκε ο χαρακτήρας του. Εύθραστος, λίγος, σίγουρα όχι τέτοιος που να αρμόζει σε παίκτες που θέλουν τίτλους.
Ένα πολύ καλό σουτ του Βιεϊρίνια ήταν ότι «κατάφερε» ο ΠΑΟΚ και ενώ παράλληλα οι παίκτες του έδειχναν να μην έχουν καθαρό μυαλό φλερτάροντας συνεχώς με αδικαιολόγητες κάρτες σε σημείο του αγώνα που θα έπρεπε να παίζουν μπάλα για να κουράσουν τον αντίπαλό τους και φυσικά να ισοφαρίσουν.
Ο Σαμπράνο αποβλήθηκε και μετά οι παίκτες του ηρέμησαν. Ήταν λυτρωτικό το ότι δεν ήταν αυτοί πια το φαβορί για τη νίκη, ιδιαίτερα μετά και το γκολ που δέχτηκαν από τον Λιβάγια.
Έκαναν περισσότερες ευκαιρίες από την ΑΕΚ στο δεύτερο ημίχρονο, ίσως θα μπορούσαν και να ισοφαρίσουν. Το πρόβλημα, όμως, επιμένω, δεν είναι το αποτέλεσμα. Είναι η αντίδραση απέναντι στη μεγάλη ευθύνη. Τη βλέπουν και φεύγουν…
