Πέραν του χθεσινού ενδιαφέροντος, αν υπάρχει ως αγωνιστικό μέγεθος από τους κυανόλευκους φιλάθλους μετά το νέο οδυνηρό ράπισμα, η ατάκα της λαλίστατης βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ Ελένης Αυλωνίτου στο Metropolis 95.5 για το φλέγον ζήτημα των χρεών της ΠΑΕ Ηρακλής του Τομ Παπαδόπουλου ήταν όλα τα λεφτά: «Το έχουμε συζητήσει επισταμένως» απάντησε σχετικά με το θέμα «όμως, πρέπει να συζητηθεί περισσότερο για να ξεκαθαρίσουν και κάποιες λεπτομέρειες. Είναι σίγουρο ότι θα έρθει η τροπολογία, θέλουμε να βοηθήσουμε τον Ηρακλή, πρέπει να του δοθεί δεύτερη ευκαιρία. Πρώτα, όμως, πρέπει να συζητηθούν κάποιες επιμέρους ρυθμίσεις για να διευκολυνθεί ο σύλλογος, και κάθε άλλος σύλλογος, να συνεχίσει την πορεία του.
Η τροπολογία δεν θα έρθει σε αυτό το νομοσχέδιο. Σύντομα, όμως, αναμένεται ένα νέο αθλητικό νομοσχέδιο στο άμεσο διάστημα. Μέσα σε αυτό να περιμένετε την τροπολογία για τον Ηρακλή».
Αρα τσάμπα και βερεσέ πρόσμενε ο Στάθης Καραντώνης τον άσπρο καπνό από το κονκλάβιο των… «ροζ» καρδιναλίων για την εκλογή Πάπα, που τελικά αποδείχθηκε παπάς… Τα χαμπέρια στον Τομ σίγουρα θα ταξίδεψαν στη Φιλαδέλφεια πριν ακόμη ο αντιπρόεδρος αναχωρήσει και ο ίδιος κατά κει.
Τα χαμπέρια αυτά βέβαια «σάλπαραν» αντάμα με το νέο επίτευγμα της ομάδας του Ρόκα η οποία, παρότι κράτησε μέχρι το 75′ το απόρθητο της εστίας της, ηττήθηκε από τον Απόλλωνα στη Λάρισα κατόπιν απευθείας εκτέλεσης φάουλ του Μπαρμπίγια Κι όμως σύμφωνα με την εξέλιξη του αγώνα ο Ηρακλής κάλλιστα θα μπορούσε να φύγει με τον βαθμό της ισοπαλίας, μιας και μη δεχόμενος την αναμενόμενη πίεση, βγήκε μπροστά ιδιαίτερα στο Β΄ ημίχρονο, αλλά και πάλι δεχόμενος ένα εντελώς «χαλβατζίδικο» γκολ που λένε, έτρεχε μα δεν προλάβαινε μέχρι τη λήξη του αγώνα. Κάπου είχα διαβάσει «Όταν μετράς και ξαναμετράς και ξαναμαναμετράς τα κουκιά και δεν σου βγαίνουν ούτε αν ήταν… πληθωριστικά, τότε δεν αποκλείεται να προσφύγεις ενώπιον του σύμπαντος γιατί οι πλανήτες περιστρέφονται γύρω από τον εαυτό τους ή ο ήλιος σε πείσμα όσων θέλεις εξακολουθεί να βγαίνει από την ανατολή. Το γαρ πολύ της θλίψεως…». Και το θυμήθηκα με δικά μου λόγια βέβαια, γιατί μετά το παιχνίδι, στα site το μπινελίκι έπεφτε σύννεφο επί δικαίων και αδίκων με ελάχιστες ήπιες αναφορές του τύπου «ότι έγινε- έγινε πάμε για τον επόμενο αγώνα».
Οι «αγανακτισμένοι» θυμήθηκαν Θεοδωρίδη, Μυτιληναίο, Ρέμο και λοιπούς, ακόμη και τη Θ10, λησμονώντας βέβαια πως παρόμοιο παρελθόν είχαν και άλλες ομάδες της ιδίας ιστορικότητας και περιεχόμενου με τον Ηρακλή και βρήκαν τον δρόμο τους, έστω και καθυστερημένα. Ο κοινός παρονομαστής λοιπόν μεταξύ των διαδόχων του Θεοδωρίδη ήταν ένας.
Ο «κάποιος» που τους έστελνε, υποσχόμενος πολλά και που δίνοντας ελάχιστα τους ανάγκαζε να την κάνουν αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια. Ακόμη θυμάμαι τα λόγια του Μυτιληναίου τρείς μήνες πριν φύγει. « Κορόιδο δεν είμαι, εγώ δεν μένω να πληρώνω, εκτός του Ηρακλή και την ΕΛΒΟ»… Παλικάρια πάρτε το χαμπάρι η ομάδα, όπως και οι προηγούμενες, στήριξε το μέλλον της στην υποσχεσιολογία συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων και απ΄ ότι φαίνεται αυτό το μέλλον διαγράφεται μαύρο κι άραχλο. Η αγωνιστική της εικόνα, όπως και το διοικητικό μπάχαλο της ΠΑΕ αποτελούν προϊόν μιας στιγμιαίας εγωιστικής προσωπικής διάθεσης οικονομικών πόρων προς κάλυψη τρεχόντων εξόδων. Τι θα γίνει αύριο; Αγνωστο. Ρωτήστε τους κυβερνώντες. Εσείς ως φίλαθλοι όμως δεν πρέπει να περιμένετε πολλά. Η κατάσταση ξεπέρασε τα όρια επαναφοράς στην κανονικότητα και στόχος σας ένας μόνο μένει. Να εμποδίσετε τις μη παρέκει και δίχως επιστροφή παρενέργειες…
