O Aρης πυροβόλησε χθες τα πόδια του και έφυγε από τον αγωνιστικό χώρο του “Κλ. Βικελίδης” λαβωμένος. Στην ουσία αυτοκτόνησε, γιατί απέναντι του δεν είχε έναν αντίπαλο ικανό να δικαιολογήσει αυτή τη νίκη, η οποία ήταν η πρώτη της Λάρισας μέσα στην έδρα του Αρη μετά το 1993 και η 3η στην ιστορία των αναμετρήσεων των δύο ομάδων με γηπεδούχους τους “κίτρινους”!
Ε, και μόνο αυτά τα στοιχεία φανερώνουν ότι ο Αρης έπαθε ένα τεράστιο κάζο χθες, παρότι είχε καλή ψυχολογία μετά την ισοπαλία στην Τούμπα. Κι αν αυτά δεν είναι αρκετά, το γεγονός ότι η ομάδα του Τερζή δημιούργησε 24 τελικές προσπάθειες, είχε τρία δοκάρια και στις 14 τελικές η μπάλα πήγε στην εστία, φανερώνει αγωνιστική υπεροπλία, αλλά και μεγεθύνει την πίκρα της ήττας. Τι άλλο μεγεθύνει την απογοήτευση; Το γεγονός ότι ο Αρη προηγήθηκε στο 12’ με 2-0. Κι ενώ θα έπρεπε να πατήσει πάνω σ’ αυτό το σκορ το οποίο έριξε ψυχολογικά την αντίπαλο και να φτάσει σε μία εμφατική νίκη, δέχτηκε σε 21’ δύο γκολ που έφεραν την ισοφάριση για τη Λάρισα. Ποδοσφαιρικό θαύμα; Οχι φυσικά. Η τιμωρία των αμυντικών εγκλημάτων που έκανε ο Αρης, ο οποίος μετά το 2-0 πίστεψε ότι είχε κερδίσει τους 3 βαθμούς, κατέβασε στροφές, έχασε τη συγκέντρωση του και έδωσε την ευκαιρία στη Λάρισα να μετατρέψει σε γκολ τις φάσεις που δημιούργησε. Από τις πέντε συνολικά που δημιούργησε στο α’ ημίχρονο ήρθαν τα δύο γκολ. Αποτελεσματικότητα για βραβείο Οσκαρ.
Λένε ότι για τα γκολ που δέχεται η άμυνα ευθύνη έχει όλη η ομάδα. Αλλά τα λάθη σ’ αυτά τα γκολ της Λάρισας υπάρχει… ονοματεπώνυμο. Είναι το Ροζ ο οποίος έχασε και στις δύο φάσεις τον σκόρερ Νούνιτς. Βεβαίως ονοματεπώνυμο έχει και το νικητήριο γκολ των φιλοξενούμενων κι αυτό είναι του Σούντγκρεν που έχασε τον Ουάρντα. Στη μία και μοναδική φάση που έκανε η Λάρισα στα 45’ του δευτέρου ημιχρόνου. Αυτό κι αν είναι… θαύμα.
Ο Αρης λοιπόν “αυτοκτόνησε” στο πρώτο ημίχρονο, χρονικό διάστημα που δεν αποτελείωσε την αντίπαλο. Λίγο το γρήγορο 2-0, λίγο ότι το μυαλό ήταν ακόμη στην Τούμπα, λίγο η απουσία του Σάσα και κατά πολύ τα ατομικά αμυντικά λάθη οδήγησαν στο 2-2.
Στο β’ ημίχρονο όλα ήταν διαφορετικά. Ο Αρης που πέτυχε δύο γκολ στο α’ ημίχρονο γιατί αξιοποίησε υποδειγματικά ισάριθμες φορές το επιθετικό τρανζίσιον, στο β’ ημίχρονο ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστικής. Δημιούργησε σε 19 λεπτά 8 τελικές φάσεις, απ’ αυτές που “μύριζαν” γκολ, σχεδόν “στραγγάλισε” τη Λάρισα αλλά δεν την έπνιξε. Ο λόγος;
Γιατί δεν κατάφερε να μετατρέψει σε γκολ τις ευκαιρίες που δημιούργησε και γιατί ο διαιτητής Σκουλάς έκανε την τρίχα τριχιά στο 7ο λεπτό των καθυστερήσεων , όταν ένα άγγιγμα του Ροζ στον Μόρα το έκρινε ως επιθετικό φάουλ. Αποτέλεσμα; Το πέναλτι που ακολούθησε στην εξέλιξη της φάσης και το υπέδειξε ο διαιτητής (η μπάλα χτύπησε στα χέρια του Μπούστου μετά από σουτ του Ντιγκινί), να ανακληθεί με την συμβολή του VAR.
Στον χθεσινό αγώνα υπήρχαν υστερήσαντες από τον Αρη, αλλά στην κορυφή της λίστας είναι γραμμένο το όνομα του Ιντέγε, του οποίου η φιλοτιμία δεν είναι αρκετή. Οταν μία ομάδα δημιουργεί 24 τελικές και σκοράρει δύο φορές με τον φορ να είναι… απών, μπαίνει ένα σημαντικό θέμα επάρκειας τού Νιγηριανού. Και το δυστύχημα είναι ότι ο Αρης δεν έχει εναλλακτική λύση στον πάγκο. Οπως δεν έχει αξιόπιστο αμυντικό χαφ μετά τον Σάσα, τερματοφύλακα εκτός τον Κουέστα και δεξί αμυντικό για να… ξεκουραστεί ο Σούντγκρεν που δε φημίζεται για την αμυντική του συμπεριφορά. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του θλιβερού μεταγραφικού προγραμματισμού του κ. Ντίνου Διαμαντόπουλου. Ο οποίος έφυγε μεν, αλλά άφησε πίσω έντονο το αποτύπωμα των λαθών του.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (29/9)