Ό,τι είχαμε να πούμε και να γράψουμε για τη σημερινή υψηλού ρίσκου ευρωπαϊκή πτήση των αετών του Βορρά, το κάναμε χθες. Σήμερα, απλά, ευχόμενοι (ολόθερμα) στον Λουτσέσκου και στους παίκτες του καλή επιτυχία, επιλέξαμε ένα όμορφο ρεφρέν από το υπέροχο τραγούδι της Ελεονώρας Ζουγανέλη (αν ήξερες τι δύναμη μου δίνει η δυναμή σου) για να το «συνδέσουμε» με το παιχνίδι και ιδιαίτερα με τον «ρόλο» και τον «νόμο» της θρυλικής έδρας των γηπεδούχων, στη σκληρή διμέτωπη μάχη με τους Ρώσους. Η δύναμη της Τούμπας, δύναμη των δικών της παιδιών και τρόμος των αντιπάλων. Αν κάτι θα ήταν χρήσιμο να προστεθεί στην παραπάνω παράγραφο, είναι μια διαπίστωση που αναδύεται μέσα από την πυρακτωμένη ατμόσφαιρα ότι αυτή η βραδιά πιθανότατα να ξεπεράσει σε μεγαλείο κάθε προηγούμενο.
Αφήνοντας λοιπόν το παιχνίδι και προσεγγίζοντας τις μεταγραφικές κινήσεις των Κυπελλούχων, οι οποίες όπως όλα δείχνουν θα συνεχιστούν και θα επικεντρωθούν στην εξεύρεση ενός αριστερού οπισθοφύλακα για να εξαλειφθεί αυτή η ποδοσφαιρική απερισκεψία (πραγματική πληγή με τους δεξιοπόδαρους να παίζουν αριστερά) πάμε στην περίπτωση Σταφυλίδη για τον οποίο εκδήλωσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η οικογένεια Σαββίδη. Βέβαια, η υπόθεση παρουσιάζει δυσκολίες όπως και ομοιότητες ως προς το πλαίσιο και το σκεπτικό της με την αντίστοιχη του Βιεϊρίνια. Ο Ιβάν, εκεί που δεν το περίμενε κανείς, πολύ περισσότερο οι αρμόδιοι του μεταγραφικού σχεδιασμού, έβαλε στο τραπέζι την πιθανότητα της επιστροφής του Αντελίνο. Οι αντιδράσεις που υπήρξαν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν αρκετές και ως ένα σημείο και έντονες. Όχι όμως από τον κόσμο γιατί οι ΠΑΟΚτσήδες όπως και ο συναισθηματικός μεγαλομέτοχος έβλεπαν στο πρόσωπο του χαρισματικού Πορτογάλου κάποια πράγματα που θα ήταν δύσκολο να αντιληφθούν συγκεκριμένοι ξενόφερτοι και αντι-ΠΑΟΚτσήδες μυαλοπώληδες. Ιβάν και λαός όπως προαναφέραμε έκριναν με ένα ιδιαίτερο μέτρο αυτή τη μεταγραφή. Οι πρωταγωνιστές των αντιδράσεων εξέμεσαν χολή, ειρωνικά σχόλια, χαρακτηρίζοντας αντιποδοσφαιρικές και ξεπερασμένες τις σκέψεις του μεγαλομετόχου στην προσπάθεια του να φέρει πίσω στην Τούμπα τον χαρισματικό Πορτογάλο. Ο τελευταίος όμως έκλεισε τα αυτιά του και δεν χρειάζεται να πούμε πως βούλωσε όλα αυτά τα στόματα, τόσο των αντι-ΠΑΟΚτσήδων όσο και των αφελών που συμφωνούσαν μαζί τους. Ηρθε ο Βιεϊρίνια και ανέβασε τον ΠΑΟΚ ένα επίπεδο. Ή μήπως είμαστε υπερβολικοί; Οι τύποι έγιναν ρόμπες και κρύφτηκαν. Ποτέ όμως δεν αναρωτήθηκαν γιατί ο Ιβάν τους αγνόησε και τί είδε σε αυτή τη μεταγραφή και αυτοί ήταν τυφλοί και δεν το έβλεπαν. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στην ποδοσφαιρική αξία την οποία την αγνόησαν ακόμη και μερικοί που σιτίζονται πλουσιοπάροχα από το συσσίτιο της Τούμπας αλλά και συγκεκριμένοι που αυτοαναγορεύονται σε ειδικούς περί των ποδοσφαιρικών πραγμάτων. Ισως αν το καλοσκεφτούν και αν κάνουν μια μικρή προσπάθεια θα δουν τί είδε ο Σαββίδης.
Ας τους βοηθήσουμε όμως και εμείς. Ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ, είδε συναίσθημα, ασπρόμαυρη ψυχολογική σύνδεση, ήθος, λαμπρό χαρακτήρα του παίκτη, είδε έναν αθλητή που δεν ξέχασε ποτέ που ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά και ο οποίος επί μονίμου βάσεως αναφερόταν στο ότι θέλει να κλείσει την καριέρα του φορώντας την ασπρόμαυρη φανέλα. Είδε με λίγα λόγια… ΠΑΟΚ! Ακόμη, για να χαλαρώσουμε στην περίπτωση του Βιεϊρίνια έβλεπε δίπλα του μια σύντροφο, τη συμπαθέστατη Βάσω που είναι ΠΑΟΚτσάκι από την κούνια της. Αυτά είδε ο Ιβάν με τον Αντελίνο και πιθανότατα κάτι τέτοιο να βλέπει και με την περίπτωση του Κωστάκη Σταφυλίδη. Γέννημα και θρέμμα και αυτός ασπρόμαυρης φύτρας. Όπως και ο Δημητράκης Πέλκας που και αυτός επέστρεψε για να δώσει τη δική του ΠΑΟΚτσήδικη φλόγα μέσα στο ασπρόμαυρο ρόστερ. Θα ήταν λοιπόν ευχής έργο, να συνεχιστεί αυτό το μπόλιασμα. Χωρίς βέβαια να γίνουν παρεκκλίσεις από βασικούς σχεδιασμούς και στόχους.
Η δική μας εκτίμηση είναι πως οι επιστροφές όπως του Βιεϊρίνια, του Πέλκα και του Σταφυλίδη, δίνουν «κάτι» που έλειπε από τον ΠΑΟΚ. Η περίπτωση Σταφυλίδη έχει τις ίδιες δυσκολίες και ιδιαιτερότητες όπως η αντίστοιχη του Βιεϊρίνια. Απένατι και στις δυο περιπτώσεις είναι οι Γερμανοί με τις παράλογες οικονομικές απαιτήσεις τους και το γνωστό δύστροπο ύφος με το οποίο διαπραγματεύονται. Ο Ιβάν έχει την εμπειρία από τη Βόλφσμπουργκ. «Χτύπησε» την τελευταία στιγμή. Το ίδιο κάνει και τώρα με την Αουγκσμπουργκ. Εχοντας επιπρόσθετα και το πλεονέκτημα ότι ο Κωστάκης είναι τέτοιας ηλικίας που μπορεί να κάνει υπομονή ακόμη ένα χρόνο και με τη λήξη του συμβολαίου του να έρθει στον ΠΑΟΚ. Αν κάτι τέτοιο βέβαια προκύψει και αν κάτι τέτοιο το υιοθετήσει και ο Ιβάν. Που αξίζει να σημειωθεί ότι παρακολουθεί προσωπικά την περίπτωση του. Θα λέγαμε με δυο λόγια πως οι περιπτώσεις αυτές (Βιεϊρίνια, Πέλκας, Σταφυλίδης) δεν είναι απλά μεταγραφές. Είναι κάτι παραπάνω. Που το βλέπουν μόνο όσοι νιώθουν τί εστί ΠΑΟΚ!
ΥΓ. Η μόνη σωστή μεταγραφική κίνηση που έκανε μέχρι τώρα ο Ολυμπιακός είναι αναμφισβήτητα ο Νάτχο. Η μόνη περίπτωση με κοντομάνικο καλοκαιρινό πουκαμισάκι ανάμεσα σε μια στρατιά από… παλτοφορεμένους δευτεροκλασάτους που ξεφόρτωσαν τα καράβια στο λιμάνι.