Εγινε πολύ μεγάλη συζήτηση για την αντικατάσταση του Πέλκα στο ματς με τον Αγιαξ. Υπήρξαν αρκετοί που συμφώνησαν με την επιλογή του Φερέιρα, χρεώνοντάς του τις χαμένες ευκαιρίες και ειδικά αυτή στις αρχές του δευτέρου μέρους και άλλοι που διαφώνησαν, υπογραμμίζοντας ότι μετά την αποχώρησή του-όπως και στο ματς της Τούμπας- η απόδοση του ΠΑΟΚ έπεσε.
Θα επιλέξω να συνταχτώ με την δεύτερη άποψη αναγνωρίζοντας ότι έχουν εν μέρει δίκιο και όσοι επικαλούνται την πρώτη. Ο Πέλκας μπορεί να πάρει τον τίτλο του μοιραίου λόγω των ευκαιριών και στα δύο ματς, από την άλλη όμως, έκανε με επιτυχία αυτό που κανείς άλλος δεν μπορεί να κάνει στον τωρινό ΠΑΟΚ.
Κουβαλούσε με ταχύτητα την μπάλα από την άμυνα στην επίθεση και γύριζε γρήγορα να μαρκάρει όταν η κατοχή μπάλας χανόταν.
Ειδικά στο ματς της Ολλανδίας, ο Γιαννιτσιώτης μεσοεπιθετικός έκανε καθοριστικά κλεψίματα που οδήγησαν στην δημιουργία φάσεων. Κόντρα σε ομάδες ανώτερες ποιοτικά όπως είναι ο Αγιαξ, ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη ο δεύτερος επιθετικός του να λειτουργεί όπως ο Πέλκας, γι’ αυτό και κάλλιστα μπορεί να πάρει τον τίτλο του αναντικατάστατου (εκτός βέβαια αν είναι σε μία πραγματικά κακή μέρα).