Είναι αλήθεια. Δεν είναι δικαιολογία για το 2-2 του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ, που θα έπρεπε να είναι ένας μεγαλειώδης θρίαμβος. Η διαιτησία στο ΟΑΚΑ ευνόησε την ΑΕΚ και αδίκησε τον ΠΑΟΚ.
Ο Ελβετός όλα τα είδε υπέρ της ΑΕΚ. Μαζί του και ο Σιδηρόπουλος, του οποίου η στάση ήταν ακόμη πιο ύποπτη, καθώς λειτούργησε ως προστάτης της ΑΕΚ στη φάση της ισοφάρισης σε 2-2.
Στο ΟΑΚΑ δεν νίκησε η καλύτερη ομάδα. Είχαμε μια ισοπαλία ανάμεσα σε δύο αντιπάλους που είχαν τεράστια διαφορά μεταξύ τους. Η μία, ο ΠΑΟΚ, πέτυχε δύο εξαιρετικά γκολ, είχε πέναλτι στο δοκάρι, έχασε άλλες τέσσερις κλασικές ευκαιρίες, έπαιξε θαυμάσιο ποδόσφαιρο επί 25 λεπτά στην αρχή, έπαιξε σαν ΠΑΟΚ και για άλλα 10 στο τέλος.
Η άλλη, η ΑΕΚ, είχε δύο ακίνδυνα σουτ, καμία κλασική ευκαιρία, πέτυχε ένα γκολ από “στημένο” χωρίς να καταλάβει πώς, αλλά δεν θα έπρεπε καν να εκτελέσει φάουλ γιατί δεν υπήρχε κανένα φάουλ, πέτυχε ένα ακόμη που ήταν άκυρο, γιατί είχε προηγηθεί φάουλ εις βάρος της που δεν δόθηκε, τουτέστιν δεν έκανε απολύτως τίποτε στο ματς και ήταν ένα τεράστιο μηδενικό. Ηταν άδικο 100% αποτέλεσμα αυτό το 2-2. Από εκεί και πέρα, όμως, οφείλουμε να σταθούμε και στην αγωνιστική συμπεριφορά των παικτών του ΠΑΟΚ γιατί το Πρωτάθλημα δεν τελειώνει εδώ.
Ναι, χρειάζεται χρόνος προσαρμογής στα νέα δεδομένα με την αλλαγή προπονητή, φιλοσοφίας και αγωνιστικής τακτικής. Ναι, χρειάζεται χρόνος για να φορμαριστούν πολλοί παίκτες που δεν έχουν βρει ακόμη τα πατήματά τους. Ναι, χρειάζεται χρόνος για να ξαναβρεί η ομάδα την περσινή “χημεία” της. Ναι, χρειάζεται χρόνος για να ξαναγίνει Μαουρίσιο ο Μαουρίσιο και για να επανέλθει δριμύτερος ο Βιεϊρίνια. Πρέπει, όμως, επειγόντως, να δοθούν απαντήσεις σε δύο βασικά ζητήματα.
Το πρώτο είναι η διάρκεια σε καλή απόδοση. Το δεύτερο είναι η αποφυγή των γκολ από το πουθενά και από το τίποτε. Δεν είναι δυνατόν να χάνεται το πέναλτι του Μπίσεσβαρ και αμέσως να αλλάζουν οι ισορροπίες στον αγωνιστικό χώρο.
Ο κυρίαρχος μέχρι το 25’ ΠΑΟΚ θα έπρεπε να παραμείνει κυρίαρχος μέχρι το 90’ για να διαλύσει την ΑΕΚ. Μπορούσε και το είχε δείξει ξεκάθαρα μέχρι τότε. Σιγά-σιγά, όμως, έκανε την ΑΕΚ ισότιμο μέλος στο ματς ενώ θα έπρεπε να την είχε ισοπεδώσει. Υστερα, πάλι κάποιοι παίκτες “ξεχάστηκαν” στα μαρκαρίσματα και, μολονότι άκυρα στην ουσία, τα γκολ της ισοφάρισης ήρθαν, ως συνήθως, άδοξα, σε στιγμές αδράνειας. Δεν γίνεται ο κάθε πικραμένος να βάζει γκολ στον ΠΑΟΚ χωρίς να καταλάβει και ο ίδιος πώς το έβαλε.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
