Αγαπητή Metrosport,
Τι έκανε ο ΠΑΟΚ στον αγώνα με τον Αρη; Ο,τι έκανε και σε όλους τους προηγούμενους. Επαιξε κορώνα – γράμματα το αποτέλεσμα, είχε δύο αγωνιστικά πρόσωπα, ένα καλό και ένα κακό και, για πολλοστή φορά, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, προβλημάτισε με τη γενική εικόνα του.
Τα μόνα ενθαρρυντικά στοιχεία που έχει να θυμάται μέχρι στιγμής ο ΠΑΟΚτσής από τα φετινά δείγματα γραφής της ομάδας του είναι ένα 15λεπτο από το πρώτο ημίχρονο του αγώνα με τον Αγιαξ στην Τούμπα, ο αγώνας ρεβάνς με τον Αγιαξ στο Αμστερνταμ και τα πρώτα 35 λεπτά του αγώνα με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι. Με τη Σλόβαν Μπρατισλάβας ο ΠΑΟΚ ήταν κάκιστος. Το ίδιο με τον Παναιτωλικό και τον Πανιώνιο κι ας κέρδισε. Το ίδιο και με τον Ατρόμητο στο δεύτερο ημίχρονο κι ας κέρδισε. Το ίδιο και με τον Αρη επί 75 λεπτά. Σε όλα τα ματς δέχτηκε χαβαλέ γκολ, είτε από αδικαιολόγητη αδράνεια παικτών, είτε από χοντρά προσωπικά λάθη, είτε από τις αδυναμίες της επιθετικής τακτικής που θέλει να εφαρμόσει ο Φερέιρα, χωρίς να βλέπει ότι οι παίκτες του δεν έχουν ταχείς επιστροφές και σωστές αλληλοκαλύψεις. Το συμπέρασμα είναι πάντα το ίδιο. Η ομάδα δεν ρολάρει. Δεν έχει την περσινή ομοιογένεια, δεν έχει την περσινή “χημεία”, δεν εμπνέει την περσινή σιγουριά, κυνηγάει συνεχώς την ουρά της και, όταν ο αντίπαλος είναι αξιόλογος, το πιθανότερο είναι ότι τις περισσότερες φορές δεν θα την προλαβαίνει, που σημαίνει ότι δεν θα κερδίζει.
Βέβαια, κατά τη γνώμη μου, για την όλη κατάσταση την ευθύνη δεν την έχει αποκλειστικά ο Φερέιρα. Ισως έχει και τη μικρότερη. Διότι οι εναλλακτικές που έχει στη διάθεσή του είναι ελάχιστες. Οταν φεύγουν ο Σάκχοφ και ο Κάνιας και του φέρνουν τον Εσίτι, ενώ και οι Μαουρίσιο, Βέρνμπλουμ είναι τραυματίες, δεν είναι “μάγος” για να ανακαλύψει έναν πιο αξιόλογο αμυντικό χαφ. Οταν έχει φύγει ο Ολιβέιρα και δεν πάει καλά, ή τραυματίζεται ο Μπίσεσβαρ ή ο Πέλκας κι αυτός εκτός από την ευχάριστη έκπληξη που λέγεται Μίσιτς, έχει στη διάθεσή του μόνο τον πλαδαρό (όταν δεν είναι τραυματίας) Ελ Καντουρί και τον Αουγκούστο που ακόμη ψάχνει να βρει τα πατήματά του, δεν είναι μάγος για να βγάλει από το μανίκι έναν καλύτερο οργανωτή ή ένα καλύτερο “8άρι”.
Από την άλλη πλευρά, αναρωτιέμαι ποιος προπονητής στον κόσμο θα μπορούσε να κάνει καλύτερο παίκτη τον Ζαμπά, ή να βελτιώσει περισσότερο τα προσόντα του Λημνιού, που δείχνει να μένει στάσιμος. Κι ακόμη, ας ζητήσουμε κάποια στιγμή ευθύνες για τη φετινή… χαλάρωση κάποιων παικτών, όπως είναι ο Πασχαλάκης και ο Βαρέλα. Τα συστήματα φταίνε που ο Βαρέλα χάνει συνεχώς τον αντίπαλό του; τα συστήματα φταίνε που φέτος μέχρι στιγμής ο Πασχαλάκης δεν έχει προσφέρει στην ομάδα ούτε έναν βαθμό, ενώ πέρσι έκανε θαύματα;
Με την ελπίδα ότι τώρα που ο Πορτογάλος αποφάσισε να αλλάξει την αμυντική λειτουργία, όπως θέλουν οι παίκτες, κάτι θα διορθωθεί,
Στέλιος Γρηγοριάδης
