Ωραίο σαν χόμπι και απόλυτα φυσιολογικό σύμφωνα με την επιστήμη της ψυχολογίας. Γουστάρει ο οπαδός να «χτίζει» ινδάλματα, γουστάρει ακόμα περισσότερο να τα γκρεμίζει. Λατρεμένοι στόχοι Ρονάλντο και Μέσι. Ο ένας «κρύβεται» στα μεγάλα παιχνίδια, ο άλλος κρύβεται όταν βάζει τη φανέλα της Αργεντινής. Κουβέντα να γίνεται…
Και επειδή πάντα ο ποδοσφαιρόφιλος αρέσκεται σε συγκρίσεις, προέκυψε ξανά το μέγα θέμα με αφορμή έναν ακόμα χαμένο τελικό της Αργεντινής. Μέσι ή Μαραντόνα; Η οπτική γωνία παίζει το ρόλο της. Όπως και η καταγωγή. Είσαι Αργεντίνος ψηφίζεις Μαραντόνα. Δαγκωτό. Αυτός πήρε από το χέρι την εθνική και την οδήγησε στην κορυφή του κόσμου το 1986, αυτός λίγο έλειψε να επαναλάβει το θαύμα του και στην Ιταλία το 1990. «Πετάς» και το επιχείρημα «πήρε και το πρωτάθλημα μαζί με το ΟΥΕΦΑ με τη Νάπολι και είσαι ωραίος…
Άλλωστε ο Μέσι δεν ήταν ποτέ… Αργεντίνος. Δεν ήταν το δικό τους παιδί που έμαθε μπάλα στις αλάνες, δεν έπαιξε σε καμιά μεγάλη ομάδα της χώρας. Αποτελεί δημιούργημα της Μπαρτσελόνα και με τη φανέλα της έλαμψε.
Για τον ποδοσφαιρόφιλο ανά την υφήλιο, όμως, δεν επιτρέπεται να υπάρχει σύγκριση. Ναι ο Μέσι αγωνίστηκε μόνο στην Μπαρτσελόνα και είχε στο πλευρό του Τσάβι, Ινιέστα αλλά όσα πέτυχε, είναι εξωπραγματικά. Σε διάρκεια χρόνων και όχι με εκλάψεις, όπως δυστυχώς έκανε ο μεγάλος Ντιέγκο νικημένος από τις κακές του «συνήθειες».
Ταχύτερος από τον Μαραντόνα, εξαιρετικός τεχνίτης και σίγουρα πιο αποτελεσματικός στο γκολ. Και παίζοντας πάντα στο υψηλότερο επίπεδο με 70+ παιχνίδια ετησίως και ελάχιστη ξεκούραση.
Το μόνο που μπορείς να του καταλογίζεις, είναι πως τη δύσκολη στιγμή της ήττας «λύγισε». Γιατί επιτρέπεται να χάνεις (οκ τέσσερις τελικοί δεν είναι λίγοι) αλλά απαγορεύεται να εγκαταλείπεις τη μάχη. Και ο Μέσι αυτό κάνει ανακοινώνοντας την αποχώρησή του από την εθνική.
Με την ελπίδα να αλλάξει απόφαση, όμως απολαύστε τη μεγαλύτερη κόντρα στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Μέσι εναντίον Ρονάλντο είναι όπως η κινηματογραφική σύγκξρουση του Μπάτμαν με τον Σούπερμαν και κατανοήστε πως ακόμα και ο Σούπερμαν είχε την αδυναμία του. Τον… κρυπτονίτη του.
Και για επίλογο, μια ακόμα σύγκριση για να γουστάρετε. Καλύτεροι ποδοσφαιριστές από τον Μέσι και τον Ρονάλντο δεν υπήρξαν ΠΟΤΕ (με τον Βραζιλιάνο Ρονάλντο να αδικείται λόγω τραυματισμών). Καλύτεροι ηγέτες, από όσα τουλάχιστον έζησα, ο μεγάλος Ζιντάν και ο Μαραντόνα…
