Αρκεί ένα γκολ, έστω κι αν έδωσε νίκη, για να σβήσει η περίοδος κρίσης σε μία επαγγελματική ομάδα; Προφανώς, όχι, γιατί η εικόνα είναι ο “μάρτυρας”, ο οποίος δεν χρειάζεται να πει και πολλά. Ο Αρης ξεκίνησε θετικά το 2019, αλλά -από αγωνιστικής άποψης- δεν άλλαξαν κάτι, σε σχέση με τους τελευταίους μήνες του 2018.
Η ομάδα πάσχει σε διάφορα σημεία του παιχνιδιού της και οι πληγές δεν έχουν επουλωθεί πλήρως, παρά την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία και το rotation (αναγκαστικό και μη) στο χορτάρι των γηπέδων της Super League.
Το παρήγορο είναι ότι οι πρωταγωνιστές βλέπουν τα “πράγματα” υπό καθαρή οπτική γωνία και δεν ωραιοποιούν την πραγματικότητα. Και με βάση τη συνολική άποψη, που έχουν σχηματίσει, προχωρούν και στη μετάβαση προς την ομαλότητα. Πώς θα επιτευχθεί; Μέσω των μεταγραφικών κινήσεων.
Το “ποιοτικό και καλό υλικό”, για το οποίο γινόταν τόσος ντόρος, θέλει ενίσχυση. Θέλει υποστήριξη και αρκετή προπόνηση. Εφόσον γίνουν τα προαναφερθέντα, οι “κιτρινόμαυροι” θα αποσυμπιεστούν και θα φτάσουν σε σταθερά επίπεδα απόδοσης με μειωμένα επίπεδα άγχους.
Μοιάζει αδιανόητο, στο φετινό Πρωτάθλημα, ο Αρης να βρίσκεται σε θέση κυνηγού, αντί να τον κυνηγούν οι... γύρω του. Οι προϋποθέσεις υφίστανται ακόμη, αλλά δεν είναι αρκετές, για να υλοποιήσουν την έκδοση διαβατηρίων. Οι μεταγραφές έρχονται και, από τη στιγμή που αποδειχθούν έτοιμες να προσφέρουν, τότε τα απογεύματα θα είναι καλύτερα, ώστε να ηρεμήσει και ο κόσμος. Η περίοδος, που διανύουμε απαιτεί χειρισμούς υψηλού επιπέδου και συνεννόηση σε όλα τα επίπεδα, ώστε η ομάδα να παίζει για να κερδίζει, έχοντας τον πήχη σε ύψος, που μπορεί να διαχειριστεί.
Οι “φωνές”, από τις εξέδρες, στο ματς με τη Λαμία ήταν απόλυτα συνειδητές και, εάν ερμηνευτούν, όπως πρέπει, οι έχοντες την ευθύνη των αποφάσεων θα φέρουν το καράβι σε ήρεμα νερά.
Από την έντυπη έδοση της Metroport (15/1)