Ολα καλά και ωραία με τη νίκη του ΠΑΟΚ επί του Ολυμπιακού. Την περιγράψαμε, την αναλύσαμε, δώσαμε συγχαρητήρια στους παίκτες και τον Αγγελο Αναστασιάδη, είπαμε όλα τα δεδομένα και αυτονόητα που προέκυψαν από την εμφάνιση του ΠΑΟΚ και από το παιχνίδι γενικότερα, αλλά νομίζω ότι δεν σταθήκαμε όσο έπρεπε στον παράγοντα διαιτησία, για τον οποίο τόσος θόρυβος έγινε, απόλυτα δικαιολογημένα, πριν το ματς, από τη στιγμή που έγινε γνωστό ποιοι διαιτητές ορίστηκαν από την ΚΕΔ.
Η διαιτησία, λοιπόν, του Αλέξανδρου Αρετόπουλου και του ενός βοηθού του, του Νίκου Γεωργαράκου, ήταν απαράδεκτη. Εκαναν και οι δύο ό,τι μπορούσαν για να “σπρώξουν” τον Ολυμπιακό (με εξαίρεση μόνο μία φάση, στην οποία, όμως, τον λόγο είχε ο άλλος βοηθός, ο Λεωνίδας Φραγκιαδάκης), ωστόσο ο Ολυμπιακός, που παγιδεύτηκε ολοκληρωτικά από τον ΠΑΟΚ, δεν τους... βοήθησε να συνδυάσουν την άψογη εκτέλεση της αποστολής τους με νίκη του χαιδεμένου δαφνοστεφανωμένου. Οσο και να τον βοηθούσαν δεν υπήρχε περίπτωση να τον οδηγήσουν στη νίκη γιατί ο ΠΑΟΚ δεν το επέτρεψε με την εμφάνισή του, αλλά και γιατί, ευτυχώς, έλειψε η φάση που θα τους έδινε τη δυνατότητα να αλλοιώσουν το αποτέλεσμα του ντέρμπι.
Προσέξτε, λοιπόν, τι έγινε στο “Γ. Καραισκάκης”, αν, βέβαια, δεν το νιώσατε κατά τη διάρκεια του 90λεπτου. Ο Αρετόπουλος σφύριξε 22 φάουλ υπέρ του Ολυμπιακού και μόνο 4 υπέρ του ΠΑΟΚ! Μάλιστα, τα δύο από τα τέσσερα στις καθυστερήσεις, όταν οι παίκτες του ΠΑΟΚ έφυγαν πολλές φορές μπροστά με αντεπιθέσεις και αναχαιτίστηκαν όπως – όπως από τους πανικόβλητους παίκτες του Ολυμπιακού, που είχαν περάσει όλοι μπροστά μην τυχόν και ισοφαρίσουν.
Κόντεψε ο Αρετόπουλος να σπάσει το ρεκόρ του Σπάθα, ο οποίος στην Τρίπολη είχε καταλογίσει 27 φάουλ υπέρ του Ολυμπιακού και μόνο 2 υπέρ του Αστέρα! Το προσπάθησε όσο μπορούσε, αλλά νομίζω ότι αυτό το ρεκόρ θα μείνει ακλόνητο για πολλά χρόνια.
Δεν είναι όμως μόνο τα φάουλ. Είναι και οι κίτρινες κάρτες. Σκορ... 5-1 υπέρ του Ολυμπιακού. Τη μία κίτρινη την είδε ο Φουστέρ, επειδή κλώτσησε την μπάλα μετά από σφύριγμα του Αρετόπουλου. Δεν γινόταν δηλαδή να του τη χαρίσει. Αμέσως, μετά, βέβαια, ο παίκτης του Ολυμπιακού τον “στολίζει”, αλλά ο Αρετόπουλος κάνει ότι δεν ακούει.
Η κάρτα στον Ρατς είναι για γέλια. Στον Κάτσε τη δείχνει στο πρώτο φάουλ που κάνει στο παιχνίδι. Σωστές ήταν οι κάρτες στον Τζανδάρη και τον Γκολάσα, αλλά και στον Σκόνδρα που την είδε για “θέατρο”. Μόνο που ο Αρετόπουλος δεν είχε μάτια για να δει την κλωτσιά του Ντομίνγκεζ στον Γκολάσα, σε μια φάση που έδωσε φάουλ υπέρ του Ολυμπιακού! Οσο για το εκτός φάσης ποδοπάτημα του Γλύκου από τον Μιλιβόγεβιτς, που “σήκωνε” και κόκκινη, ε αυτά είναι ψιλά γράμματα. Δεν το είδαν τα παιδιά. Ούτε ο Αρετόπουλος πήρε χαμπάρι, ούτε ο βοηθός του Γεωργαράκος...
Σε όλα αυτά προσθέτω, φυσικά, το πεντακάθαρο γκολ του Τζανδάρη, που καλύπτεται πλήρως όταν γίνεται η πάσα και όμως ο επόπτης Γεωργαράκος σηκώνει τη σημαία του. Ο βοηθός “κλέβει” το 1-3 από τον ΠΑΟΚ και ρωτάω με ποιον τρόπο θα επιστρέψει στον ΠΑΟΚ αυτό που δικαιούται αν τυχόν για ένα γκολ χάσει τον τίτλο σε περίπτωση ισοβαθμίας... Ψιλά γράμματα κι αυτά...
Η μοναδική εξαίρεση είναι η φάση στην οποία ο επόπτης Φραγκιαδάκης σηκώνει τη σημαία του λίγο πριν ο Ντομίνγκεζ στείλει την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι του Γλύκου. Ολόσωστη υπόδειξη, αλλά θα μπορούσε να το “πνίξει” το οφ σάιντ, καθώς για λίγα μόνο εκατοστά ήταν ακάλυπτος ο παίκτης του Ολυμπιακού. Ετσι πως καταντήσαμε, απορούμε για τις σωστές υποδείξεις σε βάρος του Ολυμπιακού...
Κοντολογίς, η ελληνική διαιτησία, με εκφραστές τον Αρετόπουλο και τον Γεωργαράκο, πρόσθεσε μία ακόμη αθλιότητα στο παθητικό της. Οι δυο τους έπαιξαν 80-20 υπέρ του Ολυμπιακού και αυτό έπρεπε να είχε επισημανθεί από όλους και κυρίως από τον επίσημο ΠΑΟΚ. Οι καταγγελίες για τη διαιτησία δεν πρέπει να γίνονται μόνο μετά από ήττες. Στις νίκες έχουν μεγαλύτερη αξία. Το τελικό αποτέλεσμα δεν πρέπει να επηρεάζει την κρίση μας, ούτε πρέπει να τη βγάζουν στον αφρό διαιτητές που “εγκλημάτισαν”, αλλά στάθηκαν τυχεροί επειδή το αποτέλεσμα δεν αλλοιώθηκε. Οφείλει η ΠΑΕ ΠΑΟΚ να πει δυο – τρία λογάκια για τη διαιτησία στο ντέρμπι, αν θέλει να αποδείξει ότι πάνω απ' όλα κόπτεται για το ποδόσφαιρο...
ΥΓ. Απαράδεκτη ήταν η στάση του Αρετόπουλου και στην περίπτωση του... καταιγισμού πυρών που δέχτηκε ο Παναγιώτης Γλύκος. Αντιμετώπισε την κατάσταση με απίστευτη απάθεια, λες και δεν ήταν εκεί και δεν έβλεπε τι συνέβαινε. Επρεπε να πηγαινοέρχεται ο Γλύκος για να του εξηγεί. Την ίδια αδράνεια έδειξε και ο τέταρτος, ο Κουκουλάκης. Το μόνο που έκαναν ήταν να επιμένουν να πείσουν τον τερματοφύλακα του ΠΑΟΚ να πάει στην εστία του για να αρχίσει σώνει και καλά το παιχνίδι. Με τα πυρομαχικά της Θύρας 7 των “επιστημόνων” να τον σημαδεύουν...
