Το λέει ο Μίγκελ Βίτορ: «Πάντα οι ομάδες είναι υπεράνω προσώπων». Φυσιολογικά, λοιπόν, μας ενδιαφέρει ο ΠΑΟΚ και όχι ο Βίτορ. Από τη στιγμή που αποχώρησε από τον ΠΑΟΚ κανείς δεν θα νοιαστεί για τη συνέχεια της καριέρας του. Ωστόσο, είναι λυπηρή και προσβλητική για τον οργανισμό που λέγεται ΠΑΟΚ η αφήγηση του Πορτογάλου για τον τρόπο με τον οποίο έφυγε από την ομάδα. Προσωπικά, δεν έχω λόγο να τον αμφισβητήσω. Τον πιστεύω. Διότι δεν έχει νόημα να λέει ψέματα.
Δεν μπορεί τη μία μέρα να του λέει ο Μίχελ ότι συμφωνούν και ότι του στέλνει εγγράφως την πρόταση, που αυτός είχε ήδη αποδεχτεί, μολονότι είχε καλύτερες από άλλες ομάδες και την άλλη μέρα να ανακοινώνει ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ στα ΜΜΕ ότι κινείται για την απόκτηση ενός κεντρικού αμυντικού καλύτερου από τον Βίτορ. Δεν είναι συμπεριφορά αυτή απέναντι σε έναν παίκτη που επί τρία χρόνια πρόσφερε, χωρίς ποτέ να δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα. Δεν είναι καν συμπεριφορά που θα άξιζε ακόμη και σε έναν παίκτη που αγωνίστηκε για λίγα μόνο λεπτά και δεν πρόσφερε το παραμικρό.
Θα μπορούσε ο Μίχελ, όπως λέει και ο Βίτορ, να του πει ορθά - κοφτά ότι ο ΠΑΟΚ δεν τον χρειάζεται και ότι δεν επιθυμεί να ανανεώσει το συμβόλαιό του. Ομορφα και ωραία. Για να τραβήξει τον δρόμο του, χωρίς να έχει να προσάψει τίποτε σε κανέναν.
Τώρα, έχοντας πέσει από τα σύννεφα από αυτή την περίεργη αντιμετώπιση που είχε, μιλάει για "βρωμιά" και αφήνει υπονοούμενα σε βάρος του Μίχελ. Στον οποίο, μάλιστα, καταλογίζει ότι έδειξε πως δεν τον θέλει από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε πόστο στην ομάδα.
Δεν μπορώ να υιοθετήσω τα υπονοούμενα. Ως προς αυτό, ας έχει ανοιχτά τα μάτια του ο Ιβάν Σαββίδης για να προστατεύσει τα χρήματά του. Αλλά γεγονός είναι ότι στον Βίτορ ο Μίχελ δεν εξηγήθηκε σωστά. Ούτε και ο Ιβιτς, θα έλεγα, αν πιστέψουμε τον Βίτορ, που αναφέρει ότι ο προπονητής του τού έλεγε πως τον υπολογίζει.
Η αφήγηση του Βίτορ βγάζει πόνο. Εναν πόνο που δείχνει ότι ήθελε να μείνει στον ΠΑΟΚ, ακόμη και με λιγότερα χρήματα από αυτά που άλλες ομάδες του έδιναν, εκτιμώντας τα τρία πολύ ωραία χρόνια, που, όπως ο ίδιος λέει, πέρασε στη Θεσσαλονίκη και στην ομάδα. "Μια φορά ΠΑΟΚ, για πάντα ΠΑΟΚ", γράφει και δεν νομίζω ότι έχει κανέναν λόγο να "πουλήσει" λαϊκισμό, τώρα που αποτελεί παρελθόν για τον ΠΑΟΚ, με δεδομένο ότι ποτέ δεν "πούλησε" λαϊκισμό όσο ήταν στην ομάδα.
Είναι κρίμα να πικραίνει ο ΠΑΟΚ έναν παίκτη που τον αγάπησε. Οι παίκτες που ταυτίζονται με την ομάδα, που την αγαπούν και που δηλώνουν ότι θα την υποστηρίζουν μια ζωή, είναι άδικο να γίνονται αντικείμενο εμπαιγμού. Απ' αυτές τις άγαρμπες συμπεριφορές δεν κερδίζει τίποτε ο ΠΑΟΚ. Μόνο χάνει.
Δυστυχώς, συμβαίνει διαχρονικά και ανεξάρτητα από τα πρόσωπα που διοικούν αυτή την ομάδα. Ο ΠΑΟΚ στα καλύτερα παιδιά του φέρεται με τον χειρότερο τρόπο. Ο Μιγέλ Βίτορ προσθέτει το όνομά του σε μια λίστα μακροσκελή. Μια λίστα που αποτελεί ντροπή για τον σύλλογο. Το αμέσως προηγούμενο όνομα που γράφτηκε σ' αυτή τη λίστα είναι του Δημήτρη Σαλπιγγίδη...
