Με αφορμή τα όσα έγιναν στον αγώνα του Ατρομήτου με την Α.Ε.Κ. άνοιξε πάλι η κουβέντα για τη βία στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Οπως δηλαδή γίνεται κάθε φορά που συμβαίνει κάτι παρόμοιο σ’ ένα ελληνικό γήπεδο. Μέχρι και τη διακοπή των Πρωταθλημάτων είχαμε, λες και θα μπορούσε αυτό το μέτρο να λειτουργήσει κατασταλτικά σ’ έναν φαινόμενο το οποίο βασανίζει πολλά χρόνια το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και βεβαίως το ερώτημα μετά από μία τέτοια απόφαση είναι αυτονόητο: με την διακοπή μίας διοργάνωσης ποιος είναι εκείνος που τιμωρείτε; Σίγουρα οι ομάδες και οι υγιείς φίλαθλοι, η απάντηση. Γιατί οι «ζαλισμένοι», κατά τη δήλωση του Αγγελου Αναστασιάδη, δε χαμπαριάζουν από τέτοια μέτρα που είναι περισσότερο για τα μάτια του κόσμου και λιγότερο προς την κατεύθυνση της επίλυσης του προβλήματος.
Και επειδή κάπως έτσι λειτουργεί το Κράτος σ’ όλα τα προβλήματα που βρίσκει μπροστά του, δεν θα πρέπει να «πυροβολούμε» τους χειρισμούς που κάνει ο αρμόδιος υπουργός στο θέμα του ποδοσφαίρου. Προσωπικά δε θυμάμαι τα τελευταία 20 χρόνια έναν περισσότερο έξυπνο χειρισμό στο θέμα της βίας από την πολιτική ηγεσία του αθλητισμού. Επειδή είναι πολυδαίδαλο το θέμα δεν αρκεί η θεωρία και χρειάζεται πράξη. Κι εκεί είναι που «μπλοκάρει» το θέμα. Αλλωστε οι πολιτικοί είναι περισσότερο πρόθυμοι να αγοράσουν πολιτικό χρόνο με μεσοβέζικες προτάσεις, από το να δημιουργήσουν αποτέλεσμα.
Πάντως σε κάθε περίπτωση θα συμφωνήσω με την προχθεσινή παραίνεση του κ. Κοντονή προς του παράγοντες της Α.Ε.Κ και του Παναθηναϊκού με αφορμή τον προσεχή μεταξύ τους αγώνα, για την Super League: «Εκατό-διακόσιοι είναι αυτοί που κάνουν επεισόδια, τους ξέρετε με τα μικρά τους ονόματα, οπότε πιάστε τους» είπε ο υπουργός. Δεν είχε άδικο, καθώς όπως υπάρχει διαπλοκή στην πολιτική υπάρχει διαπλοκή και μεταξύ των διοικήσεων των ομάδων και των οργανωμένων οπαδών. Κι αν ποτέ οι πολιτικοί κάνουν αποτελεσματικό πόλεμο κατά των νταβατζήδων, θα κάνουν και οι παράγοντες κατά των οπαδών. Ετσι είναι αυτά τα πράγματα. Τον… «ευεργέτη» σου δύσκολα τον κοντράρεις. Εκτός κι αν είσαι αχάριστος ή εάν πλέον δεν τον έχεις καμία ανάγκη.
Δυστυχώς όμως και στην πολιτική και στην αθλητική ζωή ο ομφάλιος λώρος που συνδέει τους κάθε λογής νταβατζήδες με τις ομάδες ή τους πολιτικούς είναι πάρα πολύ ισχυρός.
