Τοποθέτηση στα social media έκανε ο Κυριάκος Κυριάκος ανήμερα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα.
Ο Ελληνας ράπερ έπεσε νεκρός σαν σήμερα 18 Σεπτεμβρίου πριν από 6 χρόνια από το μαχαίρι του Γιώργου Ρουπακιά σε κεντρικό δρόμο του Κερατσινίου που πλέον φέρει το όνομά του.
O τέως υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ ΠΑΟΚ έστειλε το μήνυμά του μέσω του επίσημου λογαριασμού του στο facebook.
Αναλυτικά όσα έγραψε ο Κυριάκος Κυριάκος:
«Ανήμερα της μαύρης επετείου της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα ακούγονται συνήθως από παντού συγκινητικά λόγια δικαίωσης του ηρωϊκού αντι-φασίστα που έμεινε -ενώ μπορούσε να τρέξει- να αντιμετωπίσει το τέρας και το νίκησε.
Όμως γενική πολιτική προσέγγιση, συστηματική και συστημική για να εκπαιδευθεί ένα κοινό στο ποιά είναι τα όρια του ατομικού αυτοπροσδιορισμού, δεν υπάρχει.
Αγώνες επί αγώνων έχουν γίνει για τα ατομικά δικαιώματα, για την εγκαθίδρυση της ατομικότητας, της δυνατότητας που έχει ο καθένας μας να αυτοπροσδιορίζεται. Θρήσκος ή άθεος, αριστερός ή δεξιός, στρέιτ ή ομοφυλόφιλος, Έλληνας, Τούρκος ή... νεφελίμ, ο καθένας μας πια μπορεί να διαλέξει τα κομμάτια του παζλ της ταυτότητας που θέλει να επικοινωνεί με τους υπόλοιπους.
Αγώνες επί αγώνων για λίγα ακόμη δικαιώματα, για λίγη περισσότερη ελευθερία, για λίγη ακόμη δυνατότητα ανωνυμίας.
Κανένας ουσιαστικός αγώνας για την ανεκτικότητα και την ανοχή. Στην Ελλάδα ο αυτοπροσδιορισμός πολύ συχνά γίνεται με βάση αυτό που μισείς, όχι με βάση αυτό που αποδέχεσαι, που αγαπάς, που νιώθεις. Και αυτό που μισείς θες να το εξολοθρεύσεις, όχι να το αποφύγεις.
Και τελικά, όσα κι αν είναι τα ατομικά δικαιώματα που παραχωρούνται, κανείς δεν κάνει χρήση τους, από το φόβο. Από το φόβο ότι θα βρεθεί τη λάθος ώρα στη λάθος στιγμή και κάποιος θα τον χλευάσει, θα τον ρεζιλέψει ή ακόμη και θα τον δολοφονήσει.
Γιατί αυτός ο κάποιος κάνει χρήση του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού, αλλά δεν έχει μάθει τη βασική υποχρέωση της ανεκτικότητας. Δεν του τη μάθαμε.
Αν θέλουμε να έχουν νόημα τα συγκινητικά λόγια για την προσφορά του Φύσσα, ας μην επιτρέπουμε σε κοινοβούλια, σε γήπεδα, σε καφενεία, σε πλατείες, σε χώρους εκπαίδευσης, να ξεχνιέται αυτή η θεμελιώδης υποχρέωση. Η ανεκτικότητα».
