Παρακολουθώντας κανείς τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, εάν είναι ένας φίλαθλος του Ηρακλή που σκέπτεται και τον απασχολεί το αύριο, υποβάλλει ένα σκληρό ερώτημα.
Που βρισκόμαστε ως Σύλλογος και ως αθλητική δημιουργική οντότητα ; Δυστυχώς η απάντηση θα είναι (αν δοθεί συγκεκριμένα) ότι βλέπουμε ένα Σύλλογο με μεγάλη ιστορία, ένα Σύλλογο που έχει συμβάλλει καθοριστικά στην ανάπτυξη του ελληνικού αθλητισμού διδάσκοντας ταυτόχρονα και πολιτισμό, να γίνεται κομμάτια,τα τελευταία χρόνια μπροστά στα μάτια μας.
Πήρε αρκετό καιρό, μετά το αρχικό σοκ, και κατόπιν υπεράνθρωπων προσπαθειών (συγκεκριμένων ατόμων) ορισμένα από αυτά άρχισαν να ενώνονται σταδιακά (μπάσκετ, βόλεϊ, στίβος κλπ) σχηματοποιώντας έτσι ένα μέρος της παλιάς τους μεγαλοπρεπούς εικόνας και σήμερα, εάν και εφόσον εξακολουθήσει αυτή η δημιουργική άνοδος, η εικόνα αυτή να αποκατασταθεί πλήρως.
Ουσιαστικά όμως, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα δρώμενα του Γ. Σ. η συνολική του επαναφορά στην «κανονικότητα» δεν εξαρτάται από μια διοίκηση, έναν επικεφαλής ας πούμε και τους συνεργάτες του, αλλά πλέον από το πως το κράτος και πότε ,θα διευθετήσει τις υφιστάμενες σοβαρές γνωστές οικονομικές εκκρεμότητες, ώστε και το συμβούλιο Πρωτοδικείου που θα προκύψει μετά την αυριανή γ. σ να πράξει αναλόγως.
Πάντως από τη συνάντηση της περασμένης Τρίτης για το φλέγον αυτό θέμα η κυβερνητική πλευρά εξήγησε τη δυσκολία της κατάστασης, ενώ η «κυανόλευκη» κατέθεσε προτάσεις, σχετικά με την μεθοδολογία εξεύρεσης λύσης στο τεράστιο πρόβλημα, τις οποίες βέβαια προτάσεις δεν γνωρίζουμε και ίσως γίνουν γνωστές σε όσους , ελάχιστους , παραβρεθούν αύριο στο Κατσάνειο.
Σημειωτέον, για να προλάβω τυχόν απορίες σε ότι αφορά, το ποδόσφαιρο, επενδυτές και λοιπά διαδιδόμενα, πιθανολογώ, ελλείψει ενημέρωσης, δεν ετέθη θέμα.
Πάντως κανείς μέχρι αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να προβλέψει προς τα πού θα φυσήξει αυτός ο άνεμος της ριζοσπαστικής και εκ βάθους αλλαγής των δεδομένων για τον Γ.Σ. Ηρακλής και του επαγγελματικό ποδοσφαίρου του.
Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ένα αυτό που έρχεται θα είναι καλύτερο και σύμφωνο με τις επιθυμίες των «αρμοδίων« και κατ΄ επέκταση του κυανόλευκου κόσμου, ο οποίος είναι αλήθεια πως άρχισε να τρέφει μεγάλες προσδοκίες για το μέλλον κυρίως του ποδοσφαίρου.
Προσδοκίες αντίστοιχες με κάποιες προηγούμενες και παρόμοιες με εκείνες των χαρακτήρων του περίφημου θεατρικού έργου του Σάμουελ Μπέκετ οι οποίοι περίμεναν την άφιξη μιας υπερβατικής φιγούρας ονόματι Γκοντό που θα τους έσωνε, αλλά δεν κόπιασε ο ίδιος ποτέ, παρά μόνο κάποιος αγγελιαφόρος του για να τους πει, την πρώτη φορά πως κάτι του έτυχε και τη δεύτερη πως δεν θα έρθει τελικά.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport