Αυτό που ο κόσμος περίμενε 14 χρόνια έγινε χθες στο Πανθεσσαλικό. Αργησε αλλά ήρθε! Ο καλύτερος σε όλη τη διάρκεια του τελικού ΠΑΟΚ έφερε το Κύπελλο στη Θεσσαλονίκη.
Για να συμβεί αυτό πρώτα απ' όλα χρειάστηκε να γίνει ένα πράγμα: να έχουμε τη σέντρα στον αγώνα. Ηταν κρίμα και άδικο για αυτούς τους λίγους, ο ΠΑΟΚ να στερηθεί την ευκαιρία να το διεκδικήσει. Αλλά αυτά θα μας απασχολήσουν από αύριο.
Αυτή την ώρα γιορτάζουμε. Με μια ομάδα που ήθελε όσο τίποτε άλλο ένα τρόπαιο, όχι για να χαρακτηριστεί πετυχημένη μια σεζόν. Αλλά για να αλλάξει σελίδα η ομάδα επί εποχής Σαββίδη οριστικά. Πέντε χρόνια χωρίς Ιβάν Σαββίδη ήταν πολλα.
Επρεπε να έρθει ένα τρόπαιο για να οπλιστεί με υπομονή και δύναμη ο οργανισμός του ΠΑΟΚ ώστε να ανεβάσει και άλλο τον πήχη ψηλά. Το Κύπελλο είναι σημαντικό. Είναι η βάση για το μεγάλο στόχο που είναι το Πρωτάθλημα. Αλλά και το να παίξει κάποια στιγμή στο Καμπ Νου, στο Μπερναμπέου.
Αυτός είναι ο μεγάλος στοχος και το Κύπελλο είναι το ΚΑΥΣΙΜΟ να γκαζώσει και να εκτοξευτεί. Σε ότι αφορά τον αγώνα; Ο ΠΑΟΚ κυριάρχησε στο κέντρο αλλά τακτικά θυσίασε τους μπακ του που δεν ανέβαιναν ώστε να είναι σφικτός στην άμυνα.
Αυτή ήταν και η αιτία που ο Πρίγιοβιτς δεν τροφοδοτήθηκε και περιορίστηκε σε έναν άχαρο ρόλο να παίζει εκτός και όχι εντός περιοχής. Σημαντικό ότι το τραγικό λάθος του Γλύκου δεν "έκοψε" την ομάδα που βρήκε πατήματα, συνέχισε το πλάνο της και ήρθε το δεύτερο γκολ που δικαίωσε μια ολόκληρη ομάδα και μια ολόκληρη πόλη. Τα καλύτερα έρχονται.