Οπως γνωρίζετε στις 22 του Νοέμβρη, όπως έγραψα και χθες , η διορισμένη από το Πρωτοδικείο διοίκηση του Φώτη Θέου θα ζητήσει από το σώμα ,ποιο σώμα δηλαδή από τη στιγμή που μόλις 32 μέλη πάνω – κάτω το απαρτίζουν, την ανανέωση της θητείας της.
Οπότε ο χθεσινός τίτλος του σχολίου μου περί εκλογών , μάλλον θα θεωρήθηκε, κι αν δεν θεωρήθηκε τον ονοματίζω ο ίδιος υπερβολικό και γιατί όχι τραγελαφικό , διότι ολοφάνερα τα συγκεκριμένα μέλη αποτελούν και τα μέλη της σημερινής διοικητικής, και όχι μόνο, νομενκλατούρας του Γ.Σ. Ηρακλής. Οπότε άνευ φανερής, τουλάχιστον, «αντιπολίτευσης», ο Φώτης Θέος θα συνεχίσει, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου να διοικεί έχοντας να αντιμετωπίσει πληθώρα τεκτονικών, κυριολεκτικά, επιβεβλημένων ανατροπών στο έως τώρα ερμαφρόδιτο στάτους κβο της ενστικτώδους διαχείρισης των σοβαρών προβλημάτων του Ηρακλή γενικά, από τη στιγμή που έπαψε να υφίσταται,πρακτικά πλέον, επαγγελματικό ποδόσφαιρο παρότι η πλευρά του πρώην προέδρου της ΑΕΠ εξακολουθεί να προβάλει τη δική της ύπαρξη ως δεδομένη και καθ΄ όλα νόμιμη.
Υπ αυτές τις προϋποθέσεις ο Φώτης Θέος καλείται να σηκώσει το βάρος της επανασύστασης εκ βάθρων και του ποδοσφαίρου με το ζωντάνεμα ενός στοιχειωμένου πια ΑΦΜ επαναφέροντάς το στην κανονικότητα (υποκειμενικός ορισμός της εποχής, αλλά στην προκειμένη περίπτωση απόλυτα σωστός.
Προς αυτήν την κατεύθυνση όμως είναι είναι δυνατόν η παρούσα διοίκηση, προφανώς και η ερχόμενη, να δράσει αποτελεσματικά χωρίς την συμπαράσταση και την εξειδικευμένη βοήθεια από μέλη της κυανόλευκης οικογένειας, την οποία βοήθεια είναι αλήθεια ζήτησε ο πρόεδρος του Γ. Σ. σε πρόσφατη συνέντευξή του;
Για παράδειγμα ποιος θα συζητήσει με τους εκπροσώπους του ξένου fund οι οποίοι, ως λέγεται, έρχονται για μια πρώτη επαφή με ποιόν άλλο, τον μοναδικό de jure (πλην του βόλεϊ και του μπάσκετ) του Ηρακλή όπως και τις μελλοντικές επαφές, οι οποίες φυσικά δεν θα γίνονται δίχως την παρουσία ειδικών νομικών, από τη στιγμή που το θέμα δεν αφορά πλέον τον στενό κύκλο μιας διορισμένης διοίκησης στο κάτω -κάτω , αλλά το σύνολο του κυανόλευκου κόσμου; Χρειάζεται λοιπόν διεύρυνση και δεν αρκεί η ιδέα που έχει ο καθένας για τον εαυτό του.
Aυτή την ιδέα-νοοτροπία δεν μπορεί να καλύψει σε βάθος κανένας θεσμός διότι είναι «λόγος» διαβρωμένος από τη φαντασίωση του «εγώ και κανένας άλλος» ένθεν κακείθεν . H μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας ήταν πίσω από την μεγάλη ιδέα για τον Ηρακλή με κατ' εξοχήν θύματα την αξιοπιστία την αξιοκρατία και την παρατεταμένη απουσία παραγόντων.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport