Τελικά ο Αρης έχει περισσότερες αντοχές απ’ ότι πιστέψαμε. Και ψυχικές και αγωνιστικές. Κι αυτός είναι λόγος που χθες ενώ βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο κατάφερε να αντιδράσει και να φύγει θριαμβευτής από το “Κλ. Βικελίδης”.
Επιτυχία που του δίνει επιπρόσθετη ψυχολογία για να κυνηγήσει την 4η θέση, προσπάθεια η οποία έχει κίνητρο μόνο το γόητρο και τίποτε περισσότερο. Κι αυτό όμως είναι κίνητρο για μία ομάδα που θέλει να επιβεβαιώσει σ’ όλους τους τόνους ότι επέστρεψε στη Super League για να κάνει εμφατικά αισθητή την παρουσία της και να αποτελεί έναν από τους δεδομένους “παίκτες” του big 5.
Tι άλλο αποδείχθηκε χθες; Οτι υπάρχουν ποδοσφαιριστές η παρουσία των οποίων στην ενδεκάδα λειτουργεί καταλυτικά στην αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Οπως για παράδειγμα ο Βέλεθ που απουσίαζε λόγω τιμωρίας και ο Λάρσον που προερχόταν από τραυματισμό. Η απουσία του πρώτου δημιούργησε αμυντική δυσλειτουργία στον Αρη και έδωσε το δικαίωμα στον ΟΦΗ, που πάτησε στο “Κλ. Βικελίδης” με στόχο να παίξει κατακτητικό ποδόσφαιρο και να γίνει απειλητικός για την εστία του Κουέστα στο Α’ ημίχρονο.
Ο Ροζ έδειχνε να έχει ανασφάλειες και έκανε λάθη τα οποία απέφευγε, κυρίως, στους αγώνες που είχε δίπλα του τον Βέλεθ. Χθες με τον Δεληζήση υπήρχαν προβλήματα αλληλοκάλυψης. Το πρόβλημα μεγάλωνε όταν ο ΟΦΗ δημιουργούσε επιθέσεις καθώς ούτε ο Τζανακάκης στο δεξιό άκρο της άμυνας, ούτε ο Κόρχουτ στο αριστερό ήταν σε καλή μέρα.
Πρόβλημα όμως υπήρχε και μεσοεπιθετικά. Η απουσία του Λάρσον και του Τόνσο δημιούργησε σύγχυση, παθογένεια από την οποία ο Αρης είχε πάρει διαζύγιο εδώ και πολύ καιρό. Ο Φετφατζίδης στα 51’ που αγωνίσθηκε έδειξε ότι είναι παίκτης που κάνει πολύ θόρυβο, αλλά είναι αναποτελεσματικός.
Και όσοι αμφισβητούν αυτή την άποψη μπορούν να συγκρίνουν τον Αρη μέχρι το 51’ με τον Φετφατζίδη στην 11άδα και στα υπόλοιπα 39’ που τη θέση του πήρε ο Λάρσον. Ο Σουηδός έδωσε ώθηση στον Αρη και από μία ομάδα που έψαχνε λύσεις επιθετικά οι “κίτρινοι” έγιναν ομάδα που “έπνιγε” με την πίεση τον αντίπαλο. Συμπαραστάτης του και ο Μαρτίνες που μπήκε στη θέση ενός ακόμη αδύναμου κρίκου, του Γιουνές. Κι όταν καταφέρνει μία ομάδα να ανεβάσει τον ρυθμό της, ο αντίπαλος συνήθως δεν αποφεύγει τα λάθη και τα γκολ αργά ή γρήγορα έρχονται.
Οπως δηλαδή έγινε χθες με τον Αρη. Ισοφάρισε στο 75’ με τον Ροζ (αδράνεια Νάστου και Παπάζογλου ) και πέτυχε ακόμη δύο γκολ από φάουλ με τον Ματίγια και τον Μαρτίνες.
Ο διαιτητής Σέζος έδειξε ανεπαρκής και έχασε όπως και ο επόπτης Σάββας, τον έλεγχο του παιχνιδιού, όπως και πολλές φάσεις οι οποίες ήταν πεντακάθαρες, αδικώντας τον Αρη. Το ότι και οι δύο ομάδες έχουν παράπονα από τη διαιτησία λέει πάρα πολλά.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (1/4)