Δεν τα κατάφερε. Ωστόσο χειροκροτήθηκε! Δεν ήταν αυτός που έπρεπε, αλλά μάλλον οι οπαδοί του αυτή τη στιγμή και ενόψει του «Γολγοθά» που ακολουθεί αποφάσισαν να μην ασχοληθούν με τους τελευταίους «εκτροχιασμούς» σε Ελλάδα κι Ευρώπη, άσχετα αν πικράθηκαν αφάνταστα.
Η εικόνα της ομάδας χθες το βράδυ μπορεί να έδειχνε μια σχετική βελτίωση σε σύγκριση με το «τουρλουμπούκι» των…Πηγαδιών. Δεν ήταν όμως αυτή που είχε το ανάστημα για να περάσει σε βάρος των αντιπάλων της στην επόμενη φάση των «32». Κόουτς και παίκτες έχασαν από μια ομάδα που αποδείχθηκε καλύτερη περισσότερο διαβασμένη και που πήρε αυτό που ήθελε με την έξυπνη τακτική της και την ποιότητα ολίγων συγκεκριμένων παικτών της. Οι γηπεδούχοι κρατούσαν την τύχη στα δικά τους χέρια. Την άφησαν όμως να γλιστρήσει και να πέσει στο βαρύ τερέν της Τούμπας, η οποία σημειωτέον δεν ήταν κι αυτή στο «φόρτε» της. Θα έλεγε κανείς πως ένας ΠΑΟΚ που δεν είχε καμία σχέση με την ομάδα των κρίσιμων ευρωπαϊκών αγώνων, αλλά και μια Τούμπα που επίσης δεν θύμιζε την έδρα – καμίνι στις συγκλονιστικές βραδιές των ιστορικών υπερβάσεων…από κοινού…«αποχαιρέτησαν» τον πρώτο και μεγάλο τους στόχο, προσθέτοντας όπως είναι λογικό ένα ειδικό βάρος και περισσότερες ευθύνες για τη συνέχεια. Με λιγότερα λάθη από την Κυριακή, αλλά το ίδιο βραχυκυκλωμένος, αδιάβαστος και σχετικά άτυχος (μπορούσε με τη φάση του Αθανασιάδη να προηγηθεί) ο Δικέφαλος αφήνει στην άκρη, ένα βάσανο, όπως έμοιαζε στα μάτια όλων η προσπάθεια του η φετινή στην Ευρώπη. Ο κόουτς προσπάθησε να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που προέκυψαν την τελευταία στιγμή με τις απουσίες του Μακ και του Τζιόλη. Ως ένα σημείο τα κατάφερε. Μπάλωσε τις τρύπες. Δεν μπόρεσε όμως να αλλάξει τη ροή αλλά και τη μοίρα του αγώνα καταφεύγοντας για μια ακόμη φορά σε ασύμβατες αντικαταστάσεις. Ο Γλύκος με αργά αντανακλαστικά αι με επικίνδυνες και παιδαριώδεις πρωτοβουλίες στο ρόλο που προσπαθεί να εμπεδώσει με την άδεια του προπονητή του (μπακότερμα). Είχε μια καλή απόκρουση, ενώ εξετέθη στη φάση ενός ψευτοδοκαριού που η μπάλα κυλούσε με ρυθμούς χελώνας όπως και με τις αδέξιες γιόμες του καθ όλη τη διάρκεια του αγώνα. Πάλεψε ο Βιτόρ. Το ίδιο και ο Τζαβέλλας. Επηρεασμένος από τον τραυματισμό του ολοφάνερα ο Σκόνδρας. Μόχθησε στην κυριολεξία ο Ρατς. Ντεφορμέ ο Σαλπιγγίδης. Μέγας μαχητής ο Κάτσε. Λίγος ο Γκολάσα. Ο Κλάους έβγαλε το «μεροκάματο». Οι αλλαγές Περέιρα και Κάτσε και οι αντίστοιχες συμμετοχές Μάρτενς και Μαντούρο σηκώνουν πολύ συζήτηση. Όσο για τον Ολλανδό διαιτητή, το παράκανε με το να κλείνει τα μάτια του επί μονίμου βάσεως σε πληθώρα σκληρών φάουλ των Γάλλων.
Το χθεσινό παιχνίδι, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του και τις «προοπτικές» που αφήνει στους γηπεδούχους για την συνέχεια των αγωνιστικών τους υποχρεώσεων, θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς σαν τον τελευταίο «κρίκο» μιας «αλυσίδας» εντυπώσεων. Αλλά και ουσιαστικών διαπιστώσεων οι οποίες σίγουρα θα πρέπει να απασχολήσουν και μάλιστα πολύ σοβαρά την ασπρόμαυρη οικογένεια. Τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο, όσο και στο αντίστοιχο διοικητικό. Μία προσεκτική ανάλυση, όλων των μηνυμάτων που εξέπεμψαν η ομάδα αλλά και η διοίκηση μέχρι χθες το βράδυ (θετικών και αρνητικών), σε αυτό το κρίσιμο και κομβικό σημείο με εξέχουσα πλέον την επισήμανση να προστατευτεί η πρωτοπορία και να αποτραπούν τυχόν έσωθεν ολιγωρίες και οι θεωρούμενες δεδομένες παρασκηνιακές παρεμβάσεις της γνωστής συμμορίας επιβάλλεται να μπει στην κορυφή της ατζέντας του ενδιαφέροντος όλων των υπευθύνων του Δικέφαλου. Αυτό κρίνεται απόλυτα αναγκαίο, τη στιγμή κατά την οποία ο μεγάλος εντός συνόρων στόχος θεωρείται - μέχρι στιγμής τουλάχιστον – προσβάσιμος και εφικτός. Προσεκτική και υπεύθυνη λοιπόν «μελέτη» των όσων προκάλεσαν «αμφισημίες» και…«βραχυκυκλώματα» με σκοπό να μην επαναληφθούν.
Συμπληρωματικά να αποφασιστεί και να σχεδιαστεί ένα καινούργιο πλάνο δραστηριοτήτων, με βάση τις σημαντικές διαφοροποιήσεις που έρχονται και που αλλάζουν σίγουρα πολλά στον περιβάλλοντα χώρο. Και όταν μιλάμε για επανασχεδιασμό αναφερόμαστε στην προσεκτική παρακολούθηση και συμπόρευση με τις εξελίξεις που υπάρχουν και ακολουθούν και μάλιστα με γρήγορους ρυθμούς την πορεία του πορίσματος Κορέα αλλά και τις πολιτικές ανακατατάξεις. Όπως όλα δείχνουν η μεγάλη μάχη απέναντι στο αθηνοκεντρικό κατεστημένο (την ΕΠΟ, την ΚΕΔ και τις άλλες δηλητηριώδεις θεσμικές παραφυάδες όπως είναι η αθλητική δικαιοσύνη) θα δοθεί με μεγάλη σφοδρότητα. Είναι βέβαιο ότι οι εισαγγελικοί κεραυνοί και οι πολιτικές εξελίξεις προκαλούν ανησυχία στη συμμορία, η οποία αρχίζει να μην αισθάνεται τόσο σίγουρη, παρά το γεγονός ότι και σήμερα ακόμη και κάτω από αυτές τις συνθήκες συνεχίζει να προκαλεί. Οι τελευταίοι στοχοποιημένοι διορισμοί διαιτητών αποτελούν ένα ακόμη δείγμα θράσους, κουτοπονηριάς και αδιστακτικότητας. Πιθανότατα οι πιέσεις που έγιναν να ήταν αφόρητες από τη συγκεκριμένη «πηγή» και την ομάδα που τρέμει στην ιδέα της όποιας νέας απώλειας βαθμών. Έστω και αν στη συγκεκριμένη περίπτωση θα αγωνιστεί σε ένα ιδιαίτερα φιλικό περιβάλλον. Η ΚΕΔ ήταν αδύνατο να μη δεχθεί και να μην εκτελέσει την «παραγγελιά» του…μεγάλου, ο οποίος και αυτός με τη σειρά του δεν νιώθει και πολύ άνετα τώρα τελευταία. Ο νέος σχεδιασμός και το νέο πλάνο κρίνονται αυτή τη στιγμή απαραίτητα για τον ΠΑΟΚ. Όπως βέβαια κρίνεται αναγκαία και μια γόνιμη και ειλικρινής αυτοκριτική για όλους όσους διαχειρίστηκαν απόλυτα και υπεύθυνα μέχρι σήμερα τις τύχες του σωματείου.
Η υπόθεση του πρωταθλήματος θα πρέπει να προστατευτεί. Η διοίκηση επιβάλλεται να αναθεωρήσει την τακτική των αφελών, διακριτικών και λάιτ αντιδράσεων. Αυτή η «φάρα» δεν αντιμετωπίζεται με ευχολόγια, συμβουλές και υποβολή ανεπιθύμητων προς το σύστημα προτάσεων. Ο «πόλεμος» θέλει…πολεμιστές και όχι συμμετοχή σε φιλολογικά βράδια και συνάξεις με τα παραρτήματα που όλες τις σημαντικές συσκέψεις του συναγερμού τις εκφυλίζουν (τσάι και συμπάθεια). Όσο για την ομάδα; Πρέπει να πατήσει γερά στα πόδια της και να αποφύγει αυτά που σύμφωνα με τις δυνατότητες της μπορεί και πρέπει να τα αποφύγει. Καλό είναι το να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας. Καλύτερα όμως είναι το να μην τα κάνουμε. Ή τουλάχιστον να μην τα επαναλαμβάνουμε.
