Η πρώτη απώλεια βαθμών για τον Αρη είναι γεγονός. Και ήρθε νωρίς-νωρίς. Η ισοπαλία που παραχώρησε στην Καρδίτσα αποτελεί μεταξύ άλλων όμως κι ένα μάθημα για τους κιτρινόμαυρους. Η Football League… συστήθηκε στο ακριβό και πλούσιο, από πλευρά ποιότητας, ρόστερ του Νίκου Αναστόπουλου. Αυτή είναι η κατηγορία και οι ιδιαιτερότητες που θα συναντήσουν φέτος, ειδικότερα μακριά από το «Κλεάνθης Βικελίδης».
Ο Αρης με το… καλημέρα κατάλαβε -ή τουλάχιστον πρέπει να καταλάβει- τι θα αντιμετωπίσει στον μαραθώνιο που έχει να καλύψει. Αν θέλει να κόψει πρώτος το νήμα, τότε επιβάλλεται οι παίκτες του να προσγειωθούν και να προσαρμοστούν στις ιδιαιτερότητες και τις δυσκολίες που θα συναντήσουν. Τα λάθη εδώ δεν συγχωρούνται. Ο Αρης ουσιαστικά από έναν λάθος υπολογισμό, στη φάση της ανατροπής του Ντιατά από τον Διούδη, έχασε δύο βαθμούς. Πλήρωσε όμως και το νωθρό ξεκίνημά του. Μπήκε χαλαρά και δεν άσκησε την πίεση που είδαμε στο ματς του Κυπέλλου.
Όχι ότι απειλήθηκε, αλλά ούτε και απείλησε. Φέτος θα χρειαστεί το γρήγορο γκολ, που ναι μεν θα αποβάλλει την όποια πίεση στους κιτρινόμαυρους, θα αναγκάσει και τον αντίπαλο όμως να ανέβει ψηλά κι εκεί ο Αρης έχει την ποιότητα για να «χτυπήσει». Κάτι που δεν είδαμε χθες. Το παιχνίδι πήγε ακριβώς στα μέτρα της Αναγέννησης, στη δύναμη για να κόψει τον ρυθμό του Αρη και στη μαζική άμυνα, την οποία δυσκολεύτηκαν να διασπάσουν οι κιτρινόμαυροι, που αναγκάστηκαν να παίξουν με γεμίσματα. Συμφωνούμε με τον αλενατόρε -οι επιλογές του οποίου πάντως έδειξαν ότι ακόμα… ψάχνεται- πως η ομάδα είχε την υπεροχή, αλλά ήταν μία ανούσια. Εγκλωβισμένοι οι περισσότεροι παίκτες περίμεναν από έναν Τάτο να δημιουργήσει το παιχνίδι της ομάδας. Σίγουρα ακόμα είναι νωρίς, αλλά τέτοιες απώλειες για τον φετινό Αρη ισοδυναμούν με… ήττες στην ψυχολογία και όχι μόνο.
