Πολλές φορές και για ανεξήγητους λόγους ορισμένα πράγματα πολύ απλά, ευκρινή και κατανοητά από την πρώτη στιγμή περιδινιζόμενα μέσα σε βαθυστόχαστες και δυσνόητες αναλύσεις, μεταλλάσσονται σε βασανιστικά κουίζ ταλαιπωρώντας την κοινή γνώμη. Κάτι τέτοιο συνέβη και με τον τρόπο «προσέγγισης» από τα ΜΜΕ (και όχι μόνο) της νέας ποδοσφαιρικής ιλατρογωδίας της πρεμιέρας με τον κτηνώδη (επιμένουμε στο χαρακτηρισμό) βιασμό του πρωτοεμφανιζόμενου VAR στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Το ότι ο βιασμός έγινε στο «Γ. Καραϊσκάκης» και η ομάδα που ευνοήθηκε με μια κυνική πλαστογράφηση αποτελέσματος είναι ο Ολυμπιακός, είναι κάτι το τελείως… συμπτωματικό. Από τη στιγμή μάλιστα που και για την έδρα αλλά και για την ομάδα αυτό που συνέβη όπως ισχυρίζονται οι Πειραιώτες, ταν κάτι εντελώς ξένο και πρωτοφανές για τα χρονικά τους! Ετσι το σύνολο σχεδόν της μιντιακής πληροφόρησης ξοδεύτηκε σε αναφορές που ήταν αποτελέσμα – όπως ισχυρίζονται κάποιοι – εξαντλητικών ερευνών για τον εντοπισμό των υπευθύνων. Κάτι δηλαδή παρόμοιο με όσα επισημάνθηκαν και από την ΚΕΔ, η οποία επιπρόσθετα και περαιτέρω ερευνά για να αναζητηθούν ευθύνες (οι αθεόφοβοι εξαιρούν τον εαυτό τους από την καραμπινάτη ηθική αυτουργία που έχουν).
Ο αποπροσανατολισμός και το παραμύθιασμα πήγε σύννεφο το τελευταίο 24ωρο. Όλοι (με ελάχιστες εξαιρέσεις) έβλεπαν το δέντρο και όχι το δάσος. Και το δέντρο σαφέστατα ήταν βέβαια η μη σωστή εφαρμογή του VAR, αλλά το δάσος - σωστός μέλανας δρυμός - δεν ήταν άλλο από το γεγονός ότι είχαμε μια εντυπωσιακή επίδειξη ισχύος της ομάδας του δημοσίου, η οποία επιβεβαίωνε συγχρόνως την παραδοσιακή της παντοδυναμία, ενισχυμένη με τα γνωστά κονέ που διαθέτει σε Ελλάδα και Ευρώπη. Το δάσος ήταν το μήνυμα της παράγκας ότι: «Εδώ είμαστε. Επανερχόμαστε δριμύτεροι. Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε και όλοι οι άλλοι να πάνε να… γα... Εμείς ήμασταν και θα είμαστε τα αφεντικά». Δε νομίζω ότι υπάρχει έστω και ένας Ελληνας ποδοσφαιρόφιλος που θα πίστευε ότι ο Κουμπαράκης θα έδινε αυτό το μαρς πέναλτι σε βάρος του Ολυμπιακού ασχέτως συνθηκών και παρουσίας του VAR. Γι’ αυτό άλλωστε ούρλιαζε ο Καραπαππάς υπενθυμίζοντας στον άμοιρο Κουμπαράκη να κάνει το χρέος του. Από εκεί και πέρα, το λόγο είχε η υπόλοιπη παρέα, Τζοβάρας και σία, η οποία ήταν επιφορτισμένη με την ολοκλήρωση της διάσωσης των γηπεδούχων αν ο αγώνας στράβωνε. Η όλη αποστολή εξετελέσθη.
Η πλαστογράφηση του αποτελέσματος επιβεβαιώθηκε και επίσημα (έκθεση παρατηρητή διαιτησίας). Όλα έγιναν για να αποφύγει το στραβοπάτημα η ομάδα που διαθέτει αποκλειστικά το προνόμιο των άνωθεν ναυαγοσωστικών επεμβάσεων από τη στιγμή μάλιστα που είναι μέσα στις δυνατότητές της να είναι εκείνη που αποφασίζει (λόγω Θόδωρου Θεοδωρίδη), να υποδεικνύει ποιοι Ελληνες διαιτητές έχουν το δικαίωμα να είναι υποψήφιοι για να χριστούν διεθνείς. Επιστρέφοντας λοιπόν στην ιλαροτραγωδία του περασμένου Σαββάτου είμαστε για λίγο υποχρεωμένοι να σταθούμε στο βάναυσο βιασμό του VAR για να μείνουμε για λίγο στο θράσος και την προκλητικότητα των πρωταγωνιστών που στα αλήθεια τρομάζουν αλλά και προειδοποιούν για την πιθανότητα ακραίων καταστάσεων.
Η εφαρμογή του VAR προφανώς θα περάσει από πολλά κύματα. Κι αυτό γιατί ένας θεσμός που εγγυάται αισνομία και δικαιοσύνη εδώ στην πατρίδα μας παραδόθηκε σε επικίνδυνους εξαρτημένους ρέφερι και «βαρυποινίτες» του χώρου της διαιτησίας. Αλήθεια πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τον Τριτσώνη που βαρύνεται με ένα από τα μεγαλύτερα διαιτητικά εγκλήματα; Στο πρόσφατο παρελθόν ο ισχυρός άνδρας της ΚΕΔ δεν είδε στα τρία μέτρα την απόκρουση σε στυλ τερματοφύλακα από τον Μανιάτη. Προχθές συνέβη το ίδιο με όσους όρισε αυτός να καλύψουν τη διαδικασία του VAR σε ένα γήπεδο και για μια ομάδα με την οποία τους συνδέουν διαχρονικές αμαρτίες. Συμπερασματικά λοιπόν επαναλαμβάνουμε ότι το «τρύπημα» του VAR έχει ασφαλώς τη δική του σημασία, όμως η ουσία, το βαθύ νόημα και το σκληρό μηνυμά του αφορά τη μοίρα του ελληνικού ποδοσφαίρου και την τύχη του ελληνικού πρωταθλήματος.
Όταν σε μια πρεμιέρα με την παρθενική εφαρμογή ενός ευρωπαϊκού θεσμού που εγγυάται δικαιοσύνη και αμεροληψία, τινάζονται όλα στον αέρα με τόση θρασύτητα, απλά και μόνο για να ευνοηθεί μια συγκεκριμένη ομάδα που βαρύνεται με σωρείες σκανδάλων διαχρονικά, τι μπορεί να περιμένει κανείς από εδώ και πέρα; Το VAR ήταν το δέντρο λοιπόν. Το δάσος η διαχρονική παθογένεια και αιχμαλωσία του ελληνικού ποδοσφαίρου από το παρασκήνιο και τις εγκληματικές ποδοσφαιρικές οργανώσεις που εξακολουθούν να διαφεντεύουν τα πάντα. Τα υπόλοιπα περί βελτιώσεων θα φανούν στη διάρκεια. Πολλά περιμένουμε, αλλά δύσκολα θα έρθουν. Η εφαρμογή του VAR στην πατρίδα μας δε διαφέρει σε τίποτα από ένα ανέκδοτο ή αποτελεί ένα εξόφθαλμο οξύμωρο σχήμα.
ΥΓ1: Ο παρατηρητής διαιτησίας χαρακτήρισε καραμπινάτη αλλοίωση αποτελέσματος τη νίκη του Ολυμπιακού. Οι βαθμοί που έκλεψε θα επιστραφούν;
ΥΓ2: Η πολλή παρέα που κάνει ο Αλέξης Κούγιας με τον Βαγγέλη Μαρινάκη παραλίγο να οδηγήσει τον Αλέξη σε μια γκέλα ολκής και σε μια «κωλοτούμπα» (αν και είναι συνηθισμένος σε αυτές) η οποία δε θα έχει προηγούμενο. Ο αθεόφοβος ήταν έτοιμος να χαρακτηρίσει ως μη πέναλτι την εθελοτυφλία του Κουμπαράκη στο Φάληρο, ευτυχώς όμως τον πρόλαβε ο Γιώργος Μπούζος.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (28/8)
