Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν οι στιγμές που κάνοντας το απλό, και όχι το κάτι παραπάνω, αρκούν και με το παραπάνω για να φτάσεις στον στόχο σου. Οπως δηλαδή έκανε ο Αρης εχθές το βράδυ στην Τρίπολη και έφυγε νικητής από μία έδρα οπου είχε περάσει μόλις μία φορά στο παρελθόν. Εκανε το απλό, αλλά το έκανε τέλεια τουλάχιστον για ένα ημίχρονο και πέτυχε μία κομβικής σημασίας νίκη.
Αφενός γιατί ξέφυγε τέσσερις βαθμούς από τον Παναθηναϊκό στη μάχη της πέμπτης θέσης και αφετέρου γιατί κράτησε σταθερά την απόσταση στους τρεις βαθμούς από τον Ατρόμητο.
Το χθεσινό πρώτο ημίχρονο ήταν ίσως το καλύτερο, το πιο ουσιαστικό και αποτελεσματικό αν προτιμάτε καλύτερα, του φετινού Αρη. Σε κάθε περίπτωση μέτρησε το στοιχείο της αποφασιστικότητας και του χαρακτήρα που έβγαλε για τρίτο σερί 90άλεπτο η ομάδα, στοιχείο που προφανώς έλειψε το προηγούμενο διάστημα και το πλήρωσε με “σφαλιάρες” που… πόνεσαν, βαθμολογικά και ψυχολογικά.
Στην Τρίπολη βέβαια φάνηκε και κάτι άλλο, εξίσου σημαντικό. Ο Αρης προσέθεσε επιθετική ποιότητα και έδωσε πληθώρα επιλογών στον προπονητή του. Επιλογές οι οποίες αλλάζουν σίγουρα τις ισορροπίες και αυξάνουν κατακόρυφα τον συναγωνισμό μέσα στην ομάδα.
Αυτό προφανώς βέβαια και λειτουργεί θετικά στο σύνολο, από την άποψη οτι εδώ και μερικές εβδομάδες ο Αρης παίρνει πάντα το κάτι παραπάνω από τον καθένα.
Ο Σιώπης παραμένει μία σταθερά στη μεσαία γραμμή, οι κακές μέρες του Ματέο Γκαρσία έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και ο Αργεντινός δείχνει ξεμπλοκαρισμένος, ενώ ο Ντιγκινί πραγματοποίησε μία ακόμη γεμάτη εμφάνιση. Σκόραρε, απείλησε, δημιούργησε.
Εκανε σχεδόν τα πάντα. Η χθεσινή εικόνα του Λάρσον, όσο είχε αντοχές ο Σουηδός, επίσης δείχνει ποιότητα. Εξυπνος παίκτης, με αίσθηση του χώρου και καλά πόδια. Εξίσου σημαντική η συνοχή που έχει η ομάδα ανασταλτικά.
Για τρίτο σερί 90άλεπτο κράτησε το μηδέν στην άμυνα, αν και εχθές περισσότερο ευθύνεται σε αυτό ο Κουέστα που ήταν (πάλι) εκεί όταν χρειάστηκε.
Σίγουρα, οι νίκες που προηγήθηκαν με Ξάνθη και ΠΑΣ λειτούργησαν θετικά στην αλλαγή του κλίματος μέσα στην ομάδα, δεν παύει ωστόσο η αγωνιστική βελτίωση που βγάζει ο Αρης να ευθύνεται περισσότερο στις επιστροφές των πολλών τραυματιών στο πιο κομβικό σημείο του Πρωταθλήματος και η ποιότητα που προσέθεσε η ομάδα στο ρόστερ της με τις μεταγραφές του χειμώνα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οτι ο Βέλεθ μπήκε εχθές στο 80’ και ο Φετφατζίδης στο 75’.
Δύο ποδοσφαιριστές που κάτω από άλλες συνθήκες… δεν θα έβγαιναν από την ενδεκάδα.
Και μέσα σε όλα αυτά, με τις πειστικές εμφανίσεις που καταγράφει η ομάδα τις τελευταίες αγωνιστικές, την αποτελεσματικότητα και την ουσία που έχει στο ποδόσφαιρο που παίζει, σκέφτεσαι την αρνητικότητα και την αμφισβήτηση που είχε καλλιεργηθεί γύρω από τις δυνατότητές της πριν από δύο εβδομάδες, μετά την ήττα στη Λιβαδειά. Και εδώ είναι που αναρωτιέσαι “πόσα θες να μας τρελάνεις ρε Αρη;”.
Από τη έντυπη έκδοση της Metrosport (12/2)