Πλάτσα, πλούτσα τα κυματάκια στις παραλίες των πέριξ της Θεσσαλονίκης και βεβαίως στη Χαλκιδική, άνθρωποι και ανθρωπάκια να τσαλαβουτάνε και οι συνάδελφοι του Ηρακλή να κολυμπάνε στον ιδρώτα της αγωνίας. «Ρε γαμώτο» μουρμουράνε « τι γράφουμε». Διότι μην ξεχνάμε ότι με τον αθλητισμό ασχολούμαστε εμείς οι αθλητικογράφοι και ουχί με τις κορώνες του Μητσοτάκη, του Τσίπρα και των λοιπών παρατρεχάμενων… Με δαύτους δεν χρειάζεται να ψάχνεις.
Τσουπ μια στο internet και να χαρτί και καλαμάρι πόσα ψέματα ξεφούρνισε ο ένας και πόσα ο άλλος. Μια κουβέντα είναι όμως το «γράφε». Τα κείμενα δεν είναι πανί ντούμπλε φας να τα γυρίζεις ανάποδα κάθε φορά και να έχεις μια από τα ίδια αλλά με διαφορετικό χρώμα ή σχέδιο. Κι όμως συμβαίνει. Κάθε λίγο και λιγάκι να τα αποκαλυπτικά ,σε συγκεκριμένο site, γεγονότων παλιών όσο πάνω κάτω ο Λευκός μας ο Πύργος. Κι από την άλλη οι φίλαθλοι να τα χάβουν όπως τις μύγες οι αράχνες. «Ρε συ τι γίνεται μόνοι τους τώρα πάνε να τα βρούνε με τον Μπέο;». Αναρωτιούνται. Ξύνει την κούτρα του ο δόλιος συνάδελφος να κατεβάσει ψείρες μα που. Πάνε κι αυτές. Τις ξεπάστρεψε η πρόοδος, μόνο τα κουνούπια δεν μπορεί, που να τα πάρει ο διάολος τον πατέρα. Μέσα του καταριέται την ώρα και τη στιγμή που του έλαχε κατακαλόκαιρο πάλι της Πυθίας τους χρησμούς να ερμηνεύει. Οπως πέρσι καλή ώρα. Οπως πρόπερσι και βάλε. «Σκάσε και γράφε» ακούει μέσα του μια φωνή και συμμαζεύεται.
«Εντάξει μη βαράς βρε αδελφέ. Κάτι θα βρω. Μήπως κατά λάθος ο Τομ έβγαλε καμιά ανακοίνωση. Είπε κάτι ο Μπέος; Βρέθηκε ΑΦΜ ομάδας της κεντρικής Μακεδονίας, όπως ο «μουστάκιας» πρότεινε του Τομ; Μήπως η επιτροπή δικαίωσε τον Ηρακλή;»… «Ρε κόψε τις μ…….ς ντάλα καλοκαίρι βροχούλες και δροσούλες ονειρεύεσαι;». Κι όμως κάπως έτσι θα το εκλάμβανα εγώ, ο απ εδώ κι ο απ εκεί που μόνο σχολιάζω. Μια καταιγίδα χωρίς σύννεφα κι ένα ήλιο να τσουρουφλάει το σύμπαν και να παλαβώνει τους άλλους, όχι εμένα, που θέλουν να ενημερώσουν τον φίλαθλο που φλόμωσε στη φάβα. «Να πιαστώ από τις δηλώσεις του Φώτη του Θέου που τα ΄ψαλε του Τομ μήπως κάτι βγάλω;». Σωστή η σκέψη, αξίζει τον κόπο, αλλά για τον κόσμο που ορέγεται είδηση τι να τον ταΐσει, σπανακόριζο, αντί για συναγρίδα; Οχι δεν γίνεται». Εξάλλου στο Facebook και το Ιντερνετ τα έχουνε διαβάσει ήδη. Μέσα του και πάλι αναστενάζει. «Δεν θα στρώσουν τα πράγματα στον Ηρακλή να ησυχάσουμε εμείς κι ο ντουνιάς να ηρεμήσει»; Μουρμουρίζει χωρίς να το πιστεύει.
Κι άμα στρώσουν τα πράγματα τι γίνεται με τους άλλους; Λέω εγώ που δεν έχω το δίκαιο του ζόρι. Θα αραχνιάσουν τα μικρόφωνα των ραδιοφωνατζήδων; Διότι ποιόν θα ξεφωνίζει ο τάδε ή δείνα; Πως θα κάνει χαβαλέ, τζερτζελέ που λένε, καθότι καλοκαίρι κι οι φίλαθλοι του Ηρακλή όσο να ‘ναι εκδράμουν, ταξιδεύουν, ξεδίνουν. Πλάτσα, πλούτσα λοιπόν τα κυματάκια, κόσμος πάει κι έρχεται κι ο χαβάς καλά κρατεί. Κάποτε όμως θα τελέψει. Παρατράβηξε και δεν το κουνάει ρούπι.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (13/8)