Εκεί που σκέφτεσαι ότι όλα είναι καλά και μετά το γρήγορο 2-0 του Αρη, το οποίο αν μη τι άλλο συνδυάστηκε με κυριαρχικό ποδόσφαιρο από την ομάδα του Ένινγκ, μία στιγμή αφέλειας και κάκιστης νοοτροπίας, η οποία δεν λέει να αλλάξει, έβαλε τον Αστέρα, στη δεύτερη ουσιαστικά επίσκεψη στα καρέ του Έμαν, από το πουθενά στο παιχνίδι. Και δεν φτάνει μόνο αυτό, ο Αρης στο δεύτερο ημίχρονο ήταν σαν να έμεινε στα αποδυτήρια.
Ο Αστέρας τον έριξε στα σχοινιά για τουλάχιστον μισή ώρα, πήρε το πάνω χέρι από το ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου (είχε 81% κατοχή στο πρώτο τέταρτο!), έχασε τρεις κλασσικές ευκαιρίες και ουσιαστικά ένα εύκολο - όπως όλα έδειχναν στην αρχή- μεσημέρι, μετατράπηκε σε ακατάλληλο για καρδιακούς!
Σαφώς το αποτέλεσμα μετράει στο τέλος της ημέρα. Και όλοι συμφωνούμε οτι ο Αρης πήρε μία νίκη κλείνοντας γρήγορα την παρένθεση από την εκτός προγράμματος – για τα δεδομένα και τους στόχους του - “γκέλας” από τον τελευταίο Πανιώνιο, πάτησε 6άδα μαζί με τη Λάρισα (σσ παίζει σήμερα) και μπαίνει με άλλη ψυχολογία στην τελευταία στροφή του πρώτου γύρου, που τον περιμένουν εξίσου απαιτητικά παιχνίδια με ΑΕΚ εκτός, Λαμία εντός και Ατρόμητο στο Περιστέρι. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί ο Ένινγκ να αισθάνεται χαρούμενος με αυτά που είδε στο β’ ημίχρονο. Ο Αρης πρώτα θα πρέπει να προβληματιστεί και μετά να χαρεί, διότι αν μείνει μόνο στους τρεις βαθμούς αργά ή γρήγορα θα το βρει μπροστά του κι ενδεχομένως τότε να μην υπάρχει ο Μπαράλες, που στο μισό μέτρο από την εστία μπερδεύεται, ή ο Ρόουζ που σαν από μηχανής Θεός απλώνει το πόδι και διώχνει πάνω στη γραμμή το σουτ του Μουνάφο.
Σε ακόμη ένα παιχνίδι ο Αρης έβγαλε αυτοκαταστροφικές τάσεις και είναι πραγματικά να απορείς με την αγωνιστική μετάπτωση που παρουσιάζει η φετινή ομάδα. Δεν είναι η πρώτη φορά εξάλλου που ενώ μπαίνει κυριαρχικά και δημιουργεί εξαιρετικές προϋποθέσεις, δεν μπορεί να χτίσει το παιχνίδι του σε αυτές. Αυτό δείχνει βέβαια ότι οι αγωνιστικές περνάνε και η ομάδα δεν παρουσιάζει καμία βελτίωση, είτε αγωνιστικά είτε σε θέμα νοοτροπίας. Κάτι το οποίο σαφώς πρέπει να προβληματίσει τον Μίκαελ Ένινγκ, ο οποίος εχθές είδε την ομάδα του στο δεύτερο ημίχρονο να παίζει με τη φωτιά και καθυστέρησε αισθητά να παρέμβει “πυροσβεστικά”.
Θα μπορούσε πολύ απλά να δώσει νωρίτερα πνοή στην ομάδα και να αλλάξει τον τρόπο παιχνιδιού της αν έβλεπε για παράδειγμα ότι ο Μπρούνο Γκάμα δεν είχε να δώσει κάτι άλλο, ο Φετφατζίδης και ο Ιντέγε δεν πατούσαν καλά και μετά από ένα σημείο δεν είχαν “λόγο” στο παιχνίδι της ομάδας. Σε αντίθεση με τον προπονητή του Αστέρα, ο οποίος έκανε από τα μισά του α΄ ημίχρονο ό,τι περνούσε από το χέρι του για να διορθώσει την εικόνα της ομάδας του και έχει κάθε δικαίωμα να αισθάνεται άτυχος.
Και σα να μην φτάνουν όλα αυτά η αποβολή του Έμαν (σσ κατέγραψε ακόμα μία μέτρια εμφάνιση) ήρθε να διογκώσει το πρόβλημα που ταλανίζει τον Αρη από το ξεκίνημα της σεζόν στη θέση του τερματοφύλακα, καθώς θα αναγκαστεί να πάει στο ΟΑΚΑ για τον αγώνα με την ΑΕΚ με τον 19χρονο Τσιλιγγίρη και δίχως αυτή τη στιγμή να έχει κάποιον διαθέσιμο για τον πάγκο.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (11/11)