Ηρακλής 2016-2017. Αυτός ήταν. Αυτός που είδαμε στη Λάρισα. Σχεδόν τουλάχιστον. Θα είναι βελτιωμένος όταν θα είναι πλήρης και δεν θα έχει αυτή την ατυχία να χάνει παίκτες σ' ένα ήδη περιορισμένο ρόστερ. Πολλοί «σοκαρίστηκαν» από την εικόνα της διαρκούς άμυνας, την παθητικότητα της ομάδας. Ακόμα και ο Νίκος Παπαδόπουλος. Η ατάκα του πως αυτή η εικόνα της ομάδας δεν αρέσει ούτε στον ίδιο, «τσακίζει κόκκαλα».
Ο «Παπ» έχει μπει σ' έναν συναισθηματικό Γολγοθά τον οποίο του δημιούργησε η διοίκηση του Παπαθανασάκη σε απόλυτο βαθμό. Τοπίο ισοπέδωσης. Στέρησε το δικαίωμα μεταγραφών με τη μη αδειοδότηση, (επί Καγιούλη) στέρησε το δικαιωμα μεταγραφής ενός παίκτη άνευ περιορισμών με την «μεταγραφή» του Μοντέιρο, στέρησε την παραμονή ποδοσφαιριστών της περσινής σεζόν (με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Μπουκουβάλα). Ξέχωρα φυσικά απ' ολα τα υπόλοιπα (οργανωτικά, οικονομικα κτλ).
Από τη «λαίλαπα Παπαθανασάκη» που συνεχίζει να... κατακαίει τη Μίκρα, ο Παπαδόπουλος έχει να σκαρφαλώσει στον Όλυμπο χωρίς τον απαραίτητο ορειβατικό εξοπλισμό. Και όπως είπε, η ψυχούλα του ξέρει τι έχει περάσει 2,5 χρόνια τώρα. Πλησιάζει στο ρεκόρ του μακροβιότερου τεχνικού στην ιστορία του Ηρακλή, τίτλος τιμής για τον οποιονδήποτε, αλλά σ' αυτό το διάστημα ο ίδιος κρατάει τον Ηρακλή. Κι αυτός ο τίτλος είναι ακόμα μεγαλύτερος. Στην προσπάθεια να αντέξει, μόνο τα αποδυτήρια, οι παίκτες, το τεχνικό τιμ, οι φροντιστές, ο γιατρός και ο κόσμος μπορούν να αποτελέσουν στήριγμά του. Σ' αυτόν τον συναισθηματικό Γολγοθά δεν είναι μόνος. Είναι όλος ο κόσμος. Που και τον ζει τον Γολγοθά και συμπαραστέκεται σ' αυτούς που σηκώνουν Σταυρό καθημερινά στην ομάδα.
Τα ίδια δάκρυα στα μάτια του Παπαδόπουλου, είχε ο καθένας που «νιώθει Ηρακλή». Από τον κόσμο, μέχρι τους αρχηγούς που μόνο σωματικά έχουν αποχωρήσει από την ομάδα, τον Μπουκουβάλα και τον Πουρτουλίδη.
Είναι μια προσπάθεια κόντρα σ' όλα η φετινή. Από τις εντός των τειχών συνθήκες, μέχρι όλους τους απ' έξω που φυσιολογικά θα «καίγονται» να κερδίσουν τον Ηρακλή. Με σφεντόνες κόντρα σε πυρινικά, για μια ομάδα που είναι Γολιάθ, αλλά την έκαναν Δαυίδ. Θα αντέξεις κόουτς; Θα αντέξεις γιατί έχεις μαζί σου το σημαντικότερο «όπλο». Την αγάπη του κόσμου, την κατανόησή του, την εκτίμηση στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεσαι τη χαώδη απόσταση του ονόματος του Ηρακλή με τις τωρινές συνθήκες στον Ηρακλή. Κι αυτό το moto «Ηρακλής στα εύκολα (αλήθεια, πότε ήταν τα... εύκολα στον Ηρακλή;), Ηρακλάρα στα δύσκολα» είναι για να δυναμώνει, να «ατσαλώνει», να αποτελεί κίνητρο στον καθένα να δώσει το δικό του ληθαράκι. Τώρα, στα (συνεχιζόμενα και διαχρονικά δυστυχώς) δύσκολα.
