Τέσσερα ευρωπαϊκά παιχνίδια ήταν αρκετά, για να αποκαλύψουν σαφές δείγμα, όσον αφορά το στυλ, που θα αγωνίζεται φέτος ο Αρης. Η βάση είναι μεσοαμυντική και φαίνεται πως έχει ήδη μπει, ωστόσο χρειάζονται περισσότερα, για να αλλάξει επίπεδο η ομάδα.
Η “Μ” εξηγεί μερικά σημεία, που χρήζουν βελτίωσης και τα οποία έχει ήδη υπόψη της η τεχνική ηγεσία.
1. Μπορεί να σκόραρε τρεις φορές κόντρα στη Μόλντε στο “Κλ. Βικελίδης”, αλλά οι “κιτρινόμαυροι” έχουν εμφανείς αδυναμίες μεσοεπιθετικά. Στην προετοιμασία το βάρος έπεσε από τη μέση και πίσω, με αποτέλεσμα η ομάδα να υστερεί σε δημιουργία και αυτοματισμούς. Σημαντικό στοιχείο είναι ότι οι Λάρσον και Φετφατζίδης δεν έχουν δέσει, ενώ εκτός κλίματος ήταν και ο Τόνσο στα παιχνίδια, που χρησιμοποιήθηκε ως βασικός και συγκεκριμένα στη θέση “10”. Η επικείμενη έλευση του Μαντσίνι και η αγωνιστική… ανάταση ορισμένων μεσοεπιθετικών, θα βελτιώσει την εικόνα του συνόλου, που φτιάνει ο Σάββας Παντελίδης.
2. Η αναποτελεσματικότητα του Ιντέγε ήταν δεδομένη στο Europa League. Ο,τι έγινε… έγινε και οι Θεσσαλονικείς περιμένουν από εκείνον να δείξει “ανανεωμένο” πρόσωπο στο ελληνικό Πρωτάθλημα, του οποίου το επίπεδο υστερεί σε σχέση με τις υποχρεώσεις κόντρα σε ομάδες εκτός συνόρων. Παράλληλα, η πίεση είναι διαφορετική στην Ελλάδα, ταυτόχρονονα, όμως, οι “κιτρινόμαυροι” θα θέλουν και κάτι… παραπάνω από τον Ιντέγε, καθώς δεν τον… τρομάζουν οι αντίπαλοι στόπερ. Θετικό το γεγονός ότι γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες της Super League 1, καθώς έχει θητεύσει για δύο χρόνια στον Ολυμπιακό.
3. Εάν ο Σάββας Παντελίδης διατηρήσει το 4-2-3-1 και δεν προχωρήσει σε πειράματα (ειδικά μετά την αποχώρηση του Ντίνου Διαμαντόπουλου), τότε πρέπει σταδιακά να πάρει από τη δυάδα των αμυντικών μέσων, όσο περισσότερα γίνεται. Ο Σάσα, όπως φαίνεται, είναι ικανός να δώσει πολλά στον άξονα, τόσο στο ανασταλτικό κομμάτι, όσο και στην προώθηση του παιχνιδιού. Ο Παντελίδης δεν έχει αποφασίσει ακόμη για τον παρτενέρ του, ο οποίος πρέπει, επίσης, να παίζει σε υψηλά στάνταρ. Ο Ματίγια έχει θεωρητικό προβάδισμα, αλλά οφείλει να δείξει πιο σταθερό πρόσωπο.
4. Η διαχείριση του Σούντγκρεν είναι από τα στοιχήματα για την τεχνική ηγεσία. Ο Σουηδός δεν έχει αφομοιωθεί στο τρόπο παιχνιδιού, κυρίως γιατί δεν έχει προσαρμοστεί, όντας μέλος της τετράδας στην άμυνα. Ο Σουηδός έχει συνηθίσει να παίζει με τρεις πίσω, γι’ αυτό και προέκυψαν αρκετά ζητήματα με τις επιστροφές του. Επιθετικά προσφέρει περισσότερα, αλλά είναι φανερό ότι χρειάζεται… κάλυψη, όταν “ανεβαίνει” και την οποία δεν είχε στα ματς του Europa League. Ο Σούντγκρεν πρέπει να μάθει να αμύνεται κι αυτό δεν είναι εύκολο.
5. Στον πρόλογο αναφέραμε ότι μεσοαμυντικά η ομάδα έχει δείξει μεγαλύτερη σταθερότητα, σύμφωνα με το δείγμα των τεσσάρων επίσημων αναμετρήσεων. Δεν σημαίνει, όμως, πως δεν υπάρχουν κάποιες αδυναμίες. Το κέντρο της “κιτρινόμαυρης” άμυνας είχε τα… θεματάκια της, όπως και ο τερματοφύλακας. Ο Ροζ δεν έχει βρει ακόμη τον καλό του εαυτό, ενώ πλήγμα το οποίο πρέπει να ξεπεραστεί είναι η απουσία του Βέλεθ. Παράλληλα, ο Αρης χρειάζεται τον “περσινό” Κουέστα, ο οποίος υπερασπιζόταν επάξια τα γκολπόστ. Παρόλα αυτά, η εικόνα των Θεσσαλονικέων είναι σαφώς πιο… συνεπής από το κέντρο και πίσω.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (22/8)
