Μια χρονιά γεμάτη από έντονα συναισθήματα φτάνει σε μια εβδομάδα στο τέλος της για τον Αρη. Μια χρονιά που άρχισε πειραματικά, αφού κανείς δεν ήξερε τι πρέπει να περιμένει από μια ομάδα με 15 νέους παίκτες, συνεχίστηκε με ενθουσιασμό που προήλθε από τις συνεχόμενες νίκες στις πρώτες αγωνιστικές, απογοήτευση από τις ήττες στα ντέρμπι και ολοκληρώνεται με μεγάλη προσμονή για ό,τι έρχεται.
Αναμφίβολα, η κατάκτηση της 5ης θέσης σε ένα πρωτάθλημα περιορισμένης ποιότητας δεν θα μπορούσε να αποτελέσει λόγο για πανηγυρισμούς. Αν σκεφτεί, όμως, κανείς τη διαδρομή που χρειάστηκε ο Αρης ώστε να συνδυάσει την επιστροφή στη Super League με την επιστροφή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, τότε δεν μπορεί παρά να συμμεριστεί την αισιοδοξία των φίλων του πως τα καλύτερα έρχονται... Αυτός είναι και ο βασικότερος λόγος που το «Κλεάνθης Βικελίδης» αναμένεται να φορέσει τα γιορτινά του την ερχόμενη Κυριακή, να είναι κατάμεστο και να αποθεώσει τους πρωταγωνιστές της φετινής πορείας.
Κανείς δεν πανηγυρίζει, άπαντες, όμως, αναγνωρίζουν και ξέρουν να εκτιμούν... Μέσα σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία, ο Αρης με μεγαλομέτοχο τον Θόδωρο Καρυπίδη, προέβη σε κινήσεις ανάπτυξης.
Παρά το γεγονός ότι προερχόταν από χαμηλότερη κατηγορία, έβαλε ψηλά τον πήχη το καλοκαίρι και απέκτησε ποδοσφαιριστές εγνωσμένης αξίας, διαπίστωσε λάθη και προχώρησε σε διορθωτικές κινήσεις (σ.σ. διαζύγιο με Ερέρα, πρόσληψη Παντελίδη και τεχνικού επιτελείου) και δεν έμεινε εκεί. Επενδύσεις, άλλωστε, έγιναν και πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι. Η αγορά νέου χλοοτάπητα, οι κινήσεις βελτίωσης της εικόνας του «Κλεάνθης Βικελίδης» και η ολική αναμόρφωση του προπονητικού κέντρου και είναι μόνο μερικές από αυτές, αλλά εντάσσονται σε ένα συνολικό project ανάπτυξης και στόχευσης στο μέλλον.
Τώρα, πια, έρχονται τα (ακόμη πιο) δύσκολα. Οπως συμβαίνει σε όλα τα project, ακόμη και σε αυτά που ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι στέφθηκαν με επιτυχία, ο Αρης καλείται να προχωρήσει τη διαδικασία αξιολόγησης και να εξετάσει με μεγάλη προσοχή τα επόμενα βήματα του. Αυτό που λείπει, βέβαια, φέτος, είναι ο χρόνος. Μετά το παιχνίδι με την Ξάνθη, οι «κιτρινόμαυροι» θα έχουν μπροστά τους ένα διάστημα 40 ημερών για να προχωρήσουν σε όλες τις απαραίτητες κινήσεις, αφού δεν υπάρχει κανείς που να μην αντιλαμβάνεται πόσο τεράστια -σε όλα τα επίπεδα- θα είναι τα οφέλη ενδεχόμενης πρόκρισης στους ομίλους του Europa League. Δύσκολο μεν, αλλά ούτε απίθανο, ούτε και ακατόρθωτο.
Η απόκτηση του Σούντγκρεν, σε συνδυασμό με τις επαφές που γίνονται για την υλοποίηση (τουλάχιστον) άλλων δύο μεταγραφών μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες, καταδεικνύει την ύπαρξη αληθινού σχεδιασμού. Λέξης που είχε βγει από το λεξικό των φιλάθλων του Αρη ακόμη και σε εποχές «παχιών αγελάδων». Ταυτόχρονα, είναι σαφές ότι θα υπάρξουν αποδεσμεύσεις παικτών που κρίνεται πως δεν μπορούν να βοηθήσουν στο επόμενο βήμα, ενώ με μεγάλο ενδιαφέρον θα πρέπει να περιμένουμε την αντίδραση των «κιτρινόμαυρων» σε ενδεχόμενες προτάσεις για την πώληση βασικών ποδοσφαιριστών.
Τα λάθη που έγιναν στο (πολύ) πρόσφατο παρελθόν υπάρχει η αίσθηση πως έχουν προσφέρει διδαχή, ώστε ο Αρης να μην την πατήσει ξανά ως... πρωτάρης, ορθώνοντας εμπόδια, στυλώνοντας τα πόδια και αδυνατώντας να προσαρμοστεί στους κανόνες που επιτάσσει η σύγχρονη πραγματικότητα, πόσω δε μάλλον να λειτουργήσει ως ένα πραγματικό ευρωπαϊκό club…
