Παρουσιάζουν ενδιαφέρον κάποιες αποφάσεις που λαμβάνονται τελευταία από το Διαιτητικό Δικαστήριο της ΕΠΟ και αφορούν σε προσφυγές ακαδημιών από τις οποίες έφυγαν για επαγγελματικές ομάδες νεαροί ποδοσφαιριστές, χωρίς στις ακαδημίες να καταβληθούν τα τροφεία.
Για εμάς εδώ στην Θεσσαλονίκη, είναι χαρακτηριστική η υπόθεση του 20χρονου Αγγελου Τσιγγάρα, ο οποίος αγωνίζεται τα 3,5 τελευταία χρόνια στον Παναιτωλικό, ενώ πρόσφατα κλήθηκε και στην εθνική ομάδα των Ελπίδων.
Στους Μπέμπηδες, την ακαδημία του Παναγιώτη Κερμανίδη στην οποία αγωνιζόταν ο Τσιγγάρας, επιδικάστηκε το ποσό των 20.000 ευρώ από το Διαιτητικό Δικαστήριο, καθώς αναγνωρίστηκε η συμβολή που είχε στην εξέλιξη του νεαρού ποδοσφαιριστή, όσα χρόνια αγωνιζόταν στα τμήματά της.
Υπάρχουν κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις, οι οποίες, όπως αποδεικνύεται και από την πρόσθετη παρέμβαση της Super League υπέρ των ομάδων του συνεταιρισμού και σε βάρος των ακαδημιών που διεκδικούν χρήματα, ενοχλούν.
Πληροφορίες, μάλιστα, αναφέρουν ότι η λίγκα ασκεί πιέσεις για να αλλάξει ο κανονισμός που δίνει το δικαίωμα στις ακαδημίες να διεκδικούν χρήματα σε αυτές τις περιπτώσεις.
Οι απόψεις διίστανται, αν και κατά την άποψή μου δεν θα έπρεπε να υπάρχει καμία απολύτως διχογνωμία. Για τον απλούστατο λόγο ότι οι ομάδες της Super League, όταν σ’ αυτές καταλήγουν νεαροί ποδοσφαιριστές από ακαδημίες, τους οποίους έχουν αξιολογήσει και θεωρούν πως έχουν προοπτικές, θα έπρεπε με χαρά να δίνουν αυτά τα χρήματα έχοντας στο μυαλό τους ότι συμβάλλουν ώστε το κύτταρο του ποδοσφαίρου θα εξακολουθήσει να λειτουργεί και να παράγει ποδοσφαιριστές.
Αλλωστε, μιλάμε για ποσά τα οποία είναι πάρα πολύ μικρά και δεν πρόκειται να δημιουργήσουν κανένα πρόβλημα στους προϋπολογισμούς τους, ενώ στην περίπτωση κατά την οποία εξελιχθούν κάποια από αυτά τα παιδιά και παραχωρηθούν σε κάποιες άλλες ομάδες θα αποκομίσουν και οφέλη.
Ο αντίλογος είναι ότι αυτά τα παιδιά, όσα χρόνια αγωνίζονται στις ακαδημίες, οι γονείς τους πληρώνουν μηνιαία συνδρομή, για τα ρούχα τους, την συμμετοχή τους σε τουρνουά, σε προετοιμασίες, σε ταξίδια στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Αλήθεια είναι αυτό, δεν σημαίνει, όμως, ότι η –όποια- ακαδημία δεν έχει καμία συμβολή στην εξέλιξη ενός νεαρού ποδοσφαιριστή, ότι δεν παίζει καθοριστικό ρόλο στην πρόοδό του και για να φτάσει στο σημείο να αποτελεί στόχο μεγάλης ομάδας.
Γι’ αυτό και επιμένω ότι αυτά τα χρήματα θα πρέπει να τα παίρνουν οι ακαδημίες, ώστε να στηρίζονται, να ενισχύονται, να συνεχίζουν τη δουλειά για να βγάλουν κι άλλους ταλαντούχους ποδοσφαιριστές.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport