Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι ένας ποδοσφαιριστής, από αυτούς που οι περισσότεροι λατρεύουν να μισούν. Τα επιτεύγματά του στο ποδόσφαιρο είναι τέτοια, που δεν επιδέχονται συζήτησης και αμφισβήτησης. Επομένως, περνάμε αυτομάτως στο δεύτερο επιχείρημα. Το πόσο «τσογλάνι» και πόσο αντιπαθητικός είναι. Λες και θα τον δώσουμε γαμπρό στις αδερφές ή τις κόρες μας.
Αυτή, είναι μια συζήτηση, στην οποία αποφεύγω να εμπλακώ. Προτιμώ να κρίνω τους ποδοσφαιριστές με βάση τις ικανότητες τους και την απόδοσή τους στο χορτάρι. Διαφορετικά, θα ήμουν κι εγώ σε αυτούς που κατηγορούν τον Κριστιάνο για ναρκισσισμό, για εγωισμό και για άλλες πολλές μικρότητες.
Ο πανηγυρισμός του στο εύστοχο πέναλτι που διαμόρφωσε το 4-1 επί της Ατλέτικο Μαδρίτης, δυστυχώς αποδείχθηκε «λάδι στη φωτιά» όλων όσων των αντιπαθούν όσο τίποτα. «Γιατί βγάζει τη μπλούζα του; Για να μας δείξει τους κοιλιακούς του;» ήταν το πρώτο ερώτημα, που συνοδευόταν συνήθως από το εντελώς μειωτικό: «Αυτός τι πανηγυρίζει; Αφού ανύπαρκτος ήταν σε όλο το παιχνίδι».
Συγχωρέστε με όλοι εσείς οι ορκισμένοι εχθροί του Κριστιάνο αλλά ένας άνθρωπος που πετυχαίνει 17 γκολ σε μια χρονιά στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και το συνδυάζει με την κατάκτηση του πλέον βαρύτιμου τροπαίου στον πλανήτη… ένα δικαίωμα να πανηγυρίσει όπως γουστάρει, το έχει ρε αδερφέ! Και στην τελική αποφασίστε. Κακό τσογλάνι ο Κριστιάνο, καλό τσογλάνι ο Σιμεόνε δε γίνεται.
Αυτόκλητος υπερασπιστής του Πορτογάλου δεν πρόκειται να γίνω. Άλλωστε από μένα, μιλούν καλύτερα γι’ αυτόν τα επιτεύγματα του είτε με τις ομάδες, είτε με την Εθνική Πορτογαλίας. Ας βάλουμε όμως, κάτι ακόμη στη συζήτηση. Ένα γεγονός, που οι πολλοί δε γνωρίζουν. Δεν «πουλάει» βλέπετε να αναφέρουμε τα καλά του Κριστιάνο. Το πορτραίτο του «τσογλανιού» μάλλον για κάποιους, πουλάει περισσότερο.
"Έχεις εξαιρετικό σπίτι, ένα πανέμορφο αμάξι, την οικογένεια σου. Πώς τα συντηρείς όλα αυτά;» τον ρώτησαν. Τότε ο Άλμπερτ τους κοίταξε με περηφάνεια και απάντησε: «Είναι από τον Κριστιάνο"!
Αυτό το τσογλάνι λοιπόν που λένε οι περισσότεροι, έχει διηγηθεί όταν έπαιζε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μια ιστορία, που οι περισσότεροι αγνοούν. Είπε λοιπόν: «Θέλω να ευχαριστήσω για την επιτυχία μου τον παλιόφιλο μου Άλμπερτ Φαντρό. Παίζαμε μαζί στις ακαδημίες. Μια μέρα ήρθε ο προπονητής της Σπόρτινγκ Λισαβόνας στους δυο μας, και μας είπε πως όποιος βάλει τα πιο πολλά γκολ, θα έρθει στην ακαδημία μας.
Κερδίσαμε εκείνο το ματς, με σκορ 3-0. Πέτυχα το πρώτο γκολ, ο Άλμπερτ πέτυχε το δεύτερο με εξαιρετική κεφαλιά. Το τρίτο γκολ όμως, ήταν εντυπωσιακό για όλους. Ο Άλμπερτ ήταν τετ-α-τετ με τον τερματοφύλακα, τον πέρασε και αντί να πλασάρει σε κενή εστία, μου έδωσε τη μπάλα και σκόραρα, οπότε πήγα στην ακαδημία της Σπόρτινγκ. Όταν τελείωσε το παιχνίδι, τον συνάντησα και τον ρώτησα γιατί; Μου είπε απλά: «είσαι καλύτερος από μένα».
Πολλοί δημοσιογράφοι, εντυπωσιάστηκαν από την ιστορία εκείνη. Πήγαν λοιπόν στην Πορτογαλία και συνάντησαν τον Άλμπερτ, για να τον ρωτήσουν αν η ιστορία είναι αληθινή. Απάντησε καταφατικά, και προσέθεσε πως τερμάτισε πρόωρα την ποδοσφαιρική του καριέρα και πως είναι άνεργος. «Μοιάζεις πλούσιος όμως. Έχεις εξαιρετικό σπίτι, ένα πανέμορφο αμάξι, την οικογένεια σου. Πώς τα συντηρείς όλα αυτά;» τον ρώτησαν. Τότε ο Άλμπερτ τους κοίταξε με περηφάνεια και απάντησε: «Είναι από τον Κριστιάνο!».
Ο καθένας μπορεί από την ιστορία αυτή, να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Το ηθικό δίδαγμα όμως είναι πως προτού κατηγορήσετε κάποιον για το οτιδήποτε, είναι προτιμότερο να ψάξετε γι’ αυτόν. Να διαβάσετε γι’ αυτόν προτού επιχειρήσετε να ακυρώσετε τον ίδιο, τα επιτεύγματα, τη ζωή και οτιδήποτε του ανήκει. Γιατί στο κάτω-κάτω όλοι έχουμε δικαίωμα να κάνουμε λάθη και να πέσουμε έξω για ανθρώπους…