Και ο ΠΑΟΚ θέλει τον Σταφυλίδη και ο Σταφυλίδης θέλει να επανέλθει στον ΠΑΟΚ. Εχουν γίνει πολλές συζητήσεις μεταξύ των δύο πλευρών και οι διαθέσεις εκατέρωθεν ξεκαθαρίστηκαν απόλυτα.
Το πρόβλημα είναι ένα και μοναδικό. Οι απαιτήσεις της Άουγκσμπουργκ. Η οποία, μολονότι δεν παίζει βασικός και το συμβόλαιό του λήγει το επόμενο καλοκαίρι, επιμένει να τον κοστολογεί στα 7-8 εκατομμύρια ευρώ. Θα ήταν τρελός ο Ιβάν να έδινε στους Γερμαναράδες τόσα χρήματα.
Οπότε, δεν έχουμε παρά να περιμένουμε έως το τέλος αυτού του μήνα, ίσως και του άλλου, διότι αν η Άουγκσμπουργκ «προσγειωθεί» στη λογική, ο Ιβάν θα τον φέρει τον Σταφυλίδη σε χρόνο ρεκόρ. Και θα τον πάρει ανεξάρτητα με το αν αποκτήσει τώρα ή όχι τον αριστερό μπακ που ζήτησε και περιμένει ο Λουτσέσκου.
Ωστόσο, κάθε φορά που γίνεται λόγος για τον Σταφυλίδη, δεν μπορώ να μη θυμηθώ την απορία που… εδώ και έξι χρόνια έχω. Εκανε κι αυτή επέτειο, όπως ο Ιβάν Σαββίδης, που συμπλήρωσε έξι χρόνια στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Εξι χρόνια πριν, το καλοκαίρι, ο Ιβάν Σαββίδης ετοιμαζόταν να αναλάβει την ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Είχαν τελειώσει οι συζητήσεις με τον Ερασιτέχνη, είχε πάρει τη διαβεβαίωση από τον Θανάση Κατσαρή ότι θα τον στηρίξει, ήξερε τα πάντα για τα οικονομικά δεδομένα της ΠΑΕ, τα είχε κουβεντιάσει όλα με τον Θόδωρο Ζαγοράκη και τον Ζήση Βρύζα και η επίσημη εμφάνισή του ως ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ αναμενόταν από μέρα σε μέρα. Κι όμως. Ο Βρύζας, που έπαιζε τον άχαρο ρόλο του προέδρου, μην μπορώντας να είναι σίγουρος ότι θα «ξημερώσει» σύντομα η λύτρωση για τον ΠΑΟΚ, ολοκλήρωνε τη συμφωνία με τη Λεβερκούζεν για τον Σταφυλίδη και με τη Φορτούνα Ντίσελντορφ για τον Μαλεζά.
Εξασφάλιζε έτσι 1,3 εκατ. συν 400.000, σύνολο 1,7 εκατ. ευρώ. Σταγόνα στον ωκεανό του «ανοίγματος» του καταχρεωμένου ΠΑΟΚ, αλλά ήταν μια ανακούφιση.
Δείτε λίγο τις ημερομηνίες: 20 Ιουλίου του 2012 επισημοποιήθηκε η πώληση του Σταφυλίδη. 28 Ιουλίου του Μαλεζά. 10 Αυγούστου «έβαζε» 10 εκατομμύρια ο Ιβάν και «έπαιρνε» την ΠΑΕ, αποκτώντας το 51% του μετοχικού κεφαλαίου. Από τότε, λοιπόν, ζητώ απάντηση σε ένα ερώτημα, που αποκτά ακόμη μεγαλύτερο νόημα σήμερα, με δεδομένη την έντονη επιθυμία του ιδιοκτήτη του ΠΑΟΚ να επαναφέρει τον Σταφυλίδη: Γιατί δεν απέτρεψε τότε αυτές τις πωλήσεις; Γιατί δεν έβαλε φραγμό στον Βρύζα, αφού επρόκειτο σε 10-20 μέρες να γίνει δικό του το «μαγαζί»; Είχε ανάγκη από… τα 1,7 εκατ. ευρώ που έφεραν οι παραχωρήσεις του Σταφυλίδη και του Μαλεζά; Προφανώς, όχι. Γιατί, λοιπόν, δεν κράτησε δύο παίκτες από τους οποίους τον έναν ήδη τον ξαναπήρε και τον άλλο προσπαθεί τώρα να τον φέρει πίσω;
Λογικά, μια απάντηση μόνο μου φαίνεται σωστή. Ότι τόσο ο Σταφυλίδης, όσο και ο Μαλεζάς… παρακαλούσαν τότε γονατιστοί τον Βρύζα να τους πουλήσει, για να πάνε να βρουν την υγειά τους στη Γερμανία, ξεφεύγοντας από το αρρωστημένο περιβάλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου και από τη μιζέρια που «έδερνε» τον ΠΑΟΚ. Ισως, λοιπόν, να ασχολήθηκε τότε ο Ιβάν, αλλά, τελικά, να θέλησε να κάνει τη χάρη και στους δυο, για να μη βάλει φραγμό στα όνειρά τους και να μη τους στερήσει την ευκαιρία που είχαν να προκόψουν σε μια προηγμένη ποδοσφαιρικά – και όχι μόνο – χώρα.
Ετσι ή αλλιώς, πάντως, γεγονός είναι ότι ο Μαλεζάς επέστρεψε μετά από την περιπλάνησή του και, μολονότι δεν ξαναέγινε ποτέ βασικός, κατάφερε να προσφέρει πολλά, σαν πραγματικός αρχηγός, με την όλη στάση του μέσα στην ομάδα, αλλά και αγωνιστικά, όποτε και όσες φορές χρειάστηκε να βοηθήσει. Είναι βέβαιο ότι έχει να προσφέρει πάρα πολλά και ο Σταφυλίδης, εάν, με το καλό, επανέλθει και ας μην ξεχνάμε ότι είναι μόλις 25 χρόνων, γέννημα-θρέμμα κι αυτός του ΠΑΟΚ, όπως και ο Μαλεζάς. Θα μιλάμε για μια τεράστια μεταγραφική επιτυχία…
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
